پز روشنفکری با پک به سیگار!
در حالی که در سایر نقاط دنیا استعمال سیگار در بین قشر تحصیلکرده در حال کاهش است در ایران این روند برعکس شده است.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا، چند وقتی است آمارهایی که توسط نهادهای مختلف ارائه می‌شود، نشان می‌دهد مصرف سیگار و سایر مواد دخانی در کشور رو به افزایش است. روز گذشته هم سخنگوی وزارت بهداشت خبر داد که 10درصد از جمعیت بالای 18 سال کشور سیگار می‌کشند. حال آنکه کاهش سن شروع به مصرف سیگار، افزایش سیگار کشیدن بین دختران، افزایش مصرف قلیان، مواد مخدر و روانگردان در بین جوانان و. . . آسیب‌هایی است که چه بنابر آمار و چه بر اساس مشاهدات میدانی کاملاً مشهود است. افزون بر این،عمق فاجعه وقتی بیشتر چهره عیان میکند که گفته می‌شود مصرف مواد دخانی در بین قشر تحصیلکرده نیز رو به افزایش است و این رابطه سطح سواد در قشر جوان و تحصیلکرده با میزان پک زدن به مواد دخانی خود معضلی مهم است، چراکه به گفته جامعه‌شناسان در سایر کشورهای دنیا و پیشرفته استعمال سیگار در بین نخبه‌ها در حال کاهش است،اما در ایران متأسفانه این روند برعکس شده است.
به راستی چرا قشر تحصیلکرده باید تصمیم به مصرف سیگار بگیرد؟ چه احساسی پس از استعمال سیگار می‌تواند یک فرد محصل و دانشجو را مغلوب به مصرف آن کند؟ چرا برخلاف سایر کشورهای دنیا که همزمان با افزایش سطح سواد استعمال دخانیات به حداقل می‌رسد، در کشور ما این موضوع بر عکس شده است؟ ارزان بودن سیگار در کشور، دسترسی آسان، قانون‌های نانوشته یا به اجرا در نیامده یا پز روشنفکری دلیل این افزایش است؟ به راستی چرا در کشور ما با وجود افزایش و توسعه فضاهای دانشگاهی و رواج تحصیلات عالی در بین جوانان، شاهد افزایش مصرف دخانیات در بین این قشر هستیم؟
پس از اظهارات چند روز پیش معاون فرهنگی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی تهران مبنی بر افزایش مصرف سیگار و قلیان در بین دانشجویان، روز گذشته نیز ایرج حریرچی،سخنگوی وزارت بهداشت گفت: «10 درصد از جمعیت بالای 18 سال کشور سیگار می‌کشند و 14 درصد از جمعیت به صورت روزانه سیگار و قلیان مصرف می‌کنند.»
افزایش میزان مصرف سیگار و قلیان بین دانشجویان
این اظهارات در حالی است که عبدالرحمان رستمیان، معاون فرهنگی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز بعد از اعلام خبر افزایش میزان مصرف سیگار و قلیان بین دانشجویان گفته بود: «رسیدن به دانشگاه عاری از دخانیات از برنامه‌های جدی در دست اجرا است و در این راستا بین دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه تهران نیز توافقنامه اولیه‌ای منعقد شده که باید اجرایی شود. حال آنکه به گفته جامعه‌شناسان در دیگر نقاط دنیا استعمال سیگار در بین نخبه‌ها در حال کاهش است،اما در ایران متأسفانه این روند برعکس شده است.»
وی در ادامه می‌گوید: کشورهای مختلف در حال حاضر خود را «کشور عاری از دخانیات» مطرح می‌کنند و برای این موضوع چشم‌انداز پنج ساله را تعیین کرده‌اند و ما نیز باید این موضوع را جدی بگیریم. رستمیان در ادامه اظهارات خود با ابراز تأسف از میزان پایین مالیات سیگار در کشور، ایران را جزو بدترین کشورها از این منظر در منطقه معرفی کرده و در نهایت از دولت و مجلس گلایه جدی به عمل آورده است.
این در حالی است که چند وقت پیش نیز وزیر بهداشت با تأکید بر لزوم افزایش مالیات بر دخانیات به منظور کاهش مصرف آن گفته بود: به هر نسبت که قیمت سیگار افزایش یابد، دسترسی کاهش خواهد یافت و در این زمینه لازم است از تجربیات بین‌المللی استفاده شود. به گفته وزیر بهداشت تقریباً اکثر کسانی که اعتیادهای دیگری پیدا کرده‌اند، مقدمه‌اش از سیگار بوده است و در همه جای دنیا حتی کشورهای همسایه ما سختگیری جدی در این زمینه وجود دارد. وی یکی از ابزارهای کشورها در این زمینه را وضع مالیات بر خرده‌فروشی سیگار معرفی و در نهایت خاطر نشان کرد: اگر مالیات مناسب وضع شود، مصرف حتماً کاهش خواهد یافت و این تبلیغ در جامعه که با افزایش مالیات، قاچاق افزایش می‌یابد، غلط و اشتباه است و با توجه به مطالعه انجام شده از سوی سازمان بهداشت جهانی، حتماً مصرف کاهش پیدا خواهد کرد. هرچند که می‌توان گفت این درمان ریشه‌ای معضل افزایش مواد دخانی به ویژه سیگار در کشور به ویژه قشر تحصیلکرده است،اما شاید بد نباشد با آموزش‌های لازم بر میزان گرایشات افراد نسبت به استعمال مواد دخانی تأثیر گذاشت. نباید فراموش کرد در هر جامعه‌‌ای به میزانی که مشکلات و معضلات آن افزایش پیدا میکند،به همان اندازه و به تبع آن آسیب‌های اجتماعی بالا میرود. غیر از سیگار مصرف قلیان که معادل 80 تا 110 نخ سیگار است هم در جامعه طی این 10، 15 سال به شدت افزایش پیدا کرده است. همین‌طور مصرف مواد مخدر و روانگردان؛ بر همین اساس نگاه عمیق و مشکل‌گشا به این معضل مهم‌تر از اعمال محدودیت‌هایی است که تاکنون کارساز و مشکل‌گشا نبوده است.
منبع: جوان
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
