مجتبی ویسی: کپی‌رایت مانع معرفی ادبیات ایران به جهان است

مجتبی‌ ویسی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی آنا، با تاکید بر ایجاد روابط دوطرفه بین ادبیات ایران و ادبیات جهان اظهار داشت: «شکی نیست که نویسندگان و شاعران، همیشه از خواندن آثار چهره‌های سرشناس جهانی تاثیر می‌گیرند، هرچند این تاثیرگذاری در لایه‌های پنهانی و زیرین کارشان اتفاق بیفتد. اما آنچه مورد نظر من است، رسیدن به یک تعامل دوطرفه است، آنچنان‌که آثار ایرانی هم بتوانند در مجامع جهانی مطرح شوند.»

وی ادامه داد: «به نظر من اگر بستر این تعامل دوطرفه ایجاد شود، آثار نویسندگان ایرانی نیز می‌تواند بر نویسندگان غیرایرانی تاثیر بگذارد زیرا به نظر من میانگین ادبیات ما این پتانسیل را دارد.»

ویسی اظهار داشت: «البته یکی دیگر از فواید این مساله این خواهد بود که آثار ادبی ایرانی در عرصه‌های جدی ادبیات جهان مطرح می‌شوند و کارشناسان و منتقدان معتبری درباره‌شان نظر می‌دهند و نقد می‌نویسند. بنابراین مطرح شدن آثار ایرانی در جهان، باعث شکوفایی و ارتقای ادبیات ما نیز می‌شود.»

این مترجم که تا کنون آثار مختلفی را از نویسندگان مطرحی چون پل هاردینگ، اومبرتو اکو، شرمن الکسی و موراکامی ترجمه کرده است، ادامه داد: «مهم‌ترین مانع بر سر راه، عضویت نداشتن ایران در معاهده کپی رایت است که با وجود مباحث و قول‌هایی که از مسئولان شنیده‌ایم، هنوز محقق نشده. به نظر من به طور کلی تغییرات در فضای فرهنگی، تغیرات عمده و تاثیرگزاری نبوده است.»

ویسی همچنین در مورد فعالیت‌های این‌روزهای خود توضیح داد: «مدتی‌ است مشغول ترجمه رمانی از دان دلیلو با نام «مائوی دوم» برای نشر بوتیمار هستم که دوسوم آن تمام شده است.»

وی ادامه داد: «قرار شده که من آثار این نویسنده را برای بوتیمار ترجمه کنم اما گویا مترجمان دیگری هم روی آثارش کار می‌کنند و از آنجایی که من مترجم دوباره‌کاری نیستم، ترجیحم این است به سراغ آثاری از دلیلو بروم که پیش‌تر به فارسی برگردانده نشده‌اند.»