حسن تفتیان: «بولت» نه به من بگویید یوزپلنگ!

* با این‌که در المپیک همه را امیدوار کردی اما چند ماه قبل در بازی‌های کشورهای اسلامی رکورد ضعیفی ثبت کردی که همه را نگران کرده بود.
متاسفانه امسال در آغاز فصل دچار آسیب‌دیدگی شدم که مرا کمی از شرایط آرمانی دور کرد و عقب افتادم. با این حال، با کمک فیزیوتراپ و ماساژورم توانستم خیلی زود برگردم و تمریناتم را شروع کنم. قبول دارم که رکوردهای قبلی من در چند ماه اخیر نگران‌کننده بود اما کاملا به کار خودم اطمینان داشتم چون تمرینات سختی انجام می‌دادم. بدون هیچ دغدغه‌ای تمرینات را ادامه می‌دادم اما با این حال، می‌دانستم که مسابقات قهرمانی آسیا در سطح بالایی برگزار می‌شود و رقبای سرسختی دارم. خدا مرا کمک کرد و به شرایط خوب خودم برگشتم. با برنامه‌ریزی مناسب و کمک خیلی از دوستان درنهایت به قهرمانی در آسیا رسیدم.
* با این مدال سهمیه جهانی را هم گرفتی اما با رکوردی که ثبت کردی، بدون ‌شک نمی‌توانی در مسابقات جهانی امید زیادی داشته باشی؟
درست است اما فینال این دوره در شرایط آب و هوایی بدی انجام شد. ضمن این‌که پیست هندوستان هم از شرایط خوبی برخوردار نبود. در ضمن نیازی نبود بیشتر از این به خودم فشار بیاورم، چون مهم در مسابقات قهرمانی آسیا همان کسب مدال طلا است. مطمئنا خیلی زود تمریناتم را برای مسابقات جهانی آغاز می‌کنم و می‌دانم کارم خیلی سخت‌تر از مسابقات آسیایی است.
* حالا نخستین طلایی تاریخ دوی سرعت ایران در آسیا هستی. می‌توانیم امیدوار باشیم که نخستین مدال‌آور جهانی این رشته هم باشی؟
برای اولین‌بار در سالیان اخیر بود که دونده خارجی قطر در آسیا دوم شد و از من شکست خورد. او همواره با مدال طلا این مسابقات را ترک می‌کرد. البته من ٥‌سال قبل هم برای اولین‌بار مدال طلای جوانان آسیا را برای ایران به دست آوردم و این‌بار هم در بخش بزرگسالان این اتفاق رخ داد. با این حال، باید بگویم از همان روزی که دوومیدانی را شروع کردم، هدفم رقابت در سطح آسیا نبود. درست است که قهرمان آسیاشدن لذت خودش را دارد اما برای من آن‌قدر هم خوشحال‌کننده نیست که بگویم سقف آرزوهایم بوده است. از همین حالا کارم برای مسابقات جهانی آغاز شده و باید خوب تمرین کنم تا ان‌شاءالله در لندن خوب بدرخشم و مطمئنا هدف اصلی‌ام گرفتن مدال در این رقابت‌ها و بعد از آن هم المپیک است.
* چقدر خودت را به این هدف نزدیک می‌دانی؟
برای این‌که هر دونده‌ای در رده اول دوی سرعت دنیا حرفی برای گفتن داشته باشد، نیاز به یک همت جمعی است. من باید از هر نظر حمایت شوم، چون اکثر رقبای من سیاهپوست و جزو کشورهای پیشرفته دنیا هستند. با این وضع، رقابت‌کردن با علم به روز آنها و مربیان سطح بالایی که دارند، خیلی کار سختی است. البته خدا را شکر اخیرا با به خدمت‌گرفتن یک مربی حرفه‌ای کارمان به سوی حرفه‌ای‌شدن پیش رفته است اما باز هم نیازمند برنامه‌ریزی بهتری هستیم تا ان‌شاءالله در مرحله اول در مسابقات جهانی لندن نتیجه خوبی بگیریم و سپس‌ سال آینده در بازی‌های آسیایی همین نتیجه را تکرار کنیم. ‌سال بعد بدون ‌شک رقبای من چند برابر تلاش می‌کنند تا قهرمانی آسیا را از ایران بگیرند اما باید انگیزه من چند برابر باشد که چنین اجازه‌ای به آنها ندهم.
* تا به این‌جا از حمایت از سوی فدراسیون و وزارت ورزش شده،‌ رضایت داری؟
می‌توانم بگویم در ماه‌های اخیر اتفاقات خوبی افتاده و اقدامات حرفه‌ای صورت گرفته است. باز هم می‌گویم کار ما در این رشته خیلی سخت است، چون ١٠٠متر رشته‌ای است که همه دنیا برای آن برنامه‌ریزی می‌کنند تا مدال کسب کنند. اکثر رقبای آسیایی من در آمریکا و اروپا تمرین می‌کنند. من هم مربی خوبی دارم و چند ماهی در فرانسه تمرین کردم. نیاز به برنامه‌ریزی و حمایت بیشتری است تا‌ سال آینده در بازی‌های آسیایی بهره آن را ببینیم.
* در سال‌های اخیر لقب‌های زیادی برای تو ساخته‌اند؛ از بولتِ آسیا تا صاعقه و یوزپلنگ. به کدام لقب بیشتر علاقه داری؟
اصلا دوست ندارم به من بگویند «بولت». من حسن تفتیان هستم و دوست ندارم با نام یک دونده دیگر شناخته شوم. با این حال، باید بگویم از لقب یوزپلنگ ایرانی استقبال می‌کنم.
* حتما می‌‌دانی که «یوسین بولت» بعد از مسابقات جهانی امسال از دنیای حرفه‌ای خداحافظی می‌کند. کناررفتن یکی از رقبای اصلی برای تو خوشایند است؟
من همیشه از مسابقه‌دادن با دونده‌های سریع لذت می‌برم و وقتی رقابت برایم شیرین است که رقبایم سخت باشند. من دوست داشتم بولت همچنان به کار خود ادامه دهد، چون با رفتن او از جذابیت مسابقات کم می‌شود. با این حال، امیدوارم در آخرین مسابقه بولت در کنار او روی سکو بایستم.