مهمترین چالشهای بیمهگران برای همکاری با شرکتهای خارجی؛ از تحریمها تا عدم رتبهبندی اعتباری شرکتهای بیمه
به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی آنا، بر اساس تحقیقات انجام شده در پژوهشکده بیمه، تحریمها مهمترین چالش صنعت بیمه برای همکاری با خارجیها بوده است.
در زمان تحریم با دو مشکل مواجه بودیم، یکی مشکلات مربوط به ظرفیت مالی و دیگری مربوط به ایجاد شکاف دانش بیمهای با دنیای خارج. معمولاً ظرفیت، مشکلی است که در کوتاهمدت خود را نشان میدهد و دانش، مشکلی است که در بلندمدت بروز میکند و هر دو به یک اندازه دارای اهمیت بالایی هستند.
اما پس از آن مهمترین معضل در این مسیر عدم وجود رتبهبندی اعتباری است. پس از آن هم میتوان به عدم انتقال مناسب دانش فنی اشاره کرد. انتقال دانش فنی و آموزشی مهمترین خدمات حاصل از قراردادهای بیمه اتکایی با خارج از کشور است. تحریم یکی از دلایلی بود که ضعف دانش فنی را منجر شده است. به عبارتی تحریم منجر به نقصان در دانش عملی بیمه شده است.
دور شدن از عرف بینالملل بعد از تحریم مشکل دیگر بیمهگران ایرانی است. در بازار اعتقاد به یک نرخ و شرایط خاص و بازهای از نرخها برای پوشش ریسکها وجود دارد. در شرایط فعلی نرخ و شرایط ما از عرف بینالملل فاصله گرفته و این امر هم با اساس کار تکنیکی بیمهای مغایرت دارد و هم اینکه باعث میشود پس از شروع روابط با بازار بینالملل، دیگر بیمهگذار قبول نکند که با نرخ و شرایط بالا ریسک خود را پوشش داده و این فاصله گرفتن از عرف بینالمللی یکی از مهمترین چالشها بعد از تحریم به شمار میرود.
دسترسی ضعیف به نرمافزارهای محاسبه نرخ و شرایط موضوع مهم دیگری است. وجود نرم افزار در بازار بیمه برای محاسبه نرخ و شرایط مفید است ولی در بازاری که فنی باشد. قبل از تحریم نرخ و شرایط از بازار بینالمللی اخذ میشد و آنها نیز با استفاده از نرمافزارهای پیشرفتهای که در اختیار داشتهاند این کار را انجام میدادهاند و نرمافزارها را در اختیار بیمهگران داخلی قرار نمیدادند زیرا بخش محرمانه کار آنها در همین قسمت نرمافزاری بوده است. آنها در محاسبه نرخ و شرایط نتایج نرمافزاری را در کنار عوامل غیرفنی و غیرنرمافزاری قرار داده و سپس نرخ را اعلام میکردند.
غیرفنی بودن بازار بیمه داخل ششمین چالش همکاری بیمهگران داخلی با شرکتهای بیمه خارجی است. با رشد صنعت بیمه و ورود شرکتهای بیمه خصوصی به بازار بیمه کشور، انتظار میرفت تا نوآوری در بازار مشاهده شود و ضریب نفوذ بیمه افزایش یابد ولی این مورد شکل نگرفت و نتیجه این شد که شرکتها تنها با نرخشکنی با یکدیگر رقابت می کنند که این امر چالش بسیار مهمی برای صنعت بیمه کشور است.
چالش عملیات بیمهگری در بازار داخل مبحث دیگری است که باید مورد توجه قرار گیرد. مکانسیم اتکایی، مکانیسمی برای توزیع جهانی ریسک است و قبل از توزیع این ریسک در سطح جهانی، شرکت بیمه مستقیم باید بتواند عملکرد بیمهگری درستی داشته باشد. متأسفانه شرکتهای بیمهای ما در معرض ریسک هستند و این ریسک در شرکتهای بیمه ناشی از عملیات بیمهگری نادرست است؛ به عبارتی عملیات بیمهگری شرکتهای ما ریسکزا هستند و این مهم یعنی مسئله داخلی خودمان یکی از مهمترین چالشها است.
در شرایط فعلی عملیات بیمهگر مستقیم ریسکزاتر شده و بیمهگر مستقیم به سمت برآورده کردن خواستههای بیمهگذار حرکت کرده است. پیششرط توزیع مناسب جهانی ریسک، توزیع مناسب منطقهای ریسک بوده و پیششرط توزیع مناسب منطقهای، توزیع مناسب داخلی ریسک است که ابتدای قدم یعنی توزیع مناسب داخلی ریسک در صنعت بیمه به درستی صورت نمیگیرد.
ضعف تعامل با بازار بینالمللی، عدم انطباق بیمهنامه با بازار داخل و کمبود نیروهای متخصص با سابقه کار مناسب در صنعت بیمه از دیگر چالشهای صنعت بیمه در تقابل و همکاری با خارجیها است.
انتهای پیام/