سامان ارسطو در آستانه 51 سالگی «تنور» را آماده می‌کند

سامان ارسطو در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی آنا، گفت: «کار جدیدی در دست تولید دارم که چیزی حدود سه هفته دیگر تمریناتش آغاز می‌شود. این اثر در حال حاضر «تنور» نام دارد اما احتمالا با پیش رفتن کار، عنوان تغییر خواهد کرد.»

وی که پیش از این نمایشی با عنوان «همتون منو میشناسین» را در تماشاخانه خصوصی فانوس روی صحنه برده بود، در خصوص مکان اجرای نمایش «تنور» گفت: «اگرچه تماشاخانه فانوس مدیریت خیلی خوبی داشت اما حتی با پرشدن هر شب سالن نمایش، هزینه زیادی می‌طلبد و این موضوع با وجود استقبال تماشاگران نیز بسیار سنگین است. از آنجا که آشنایی برای گرفتن سالن ندارم هنوز مکان اجرا مشخص نشده است اما آنچه مسلم است این است که این اثر نمایشی باید در یک سالن بلک باکس اجرا شود بنابراین به همین دلیل سالن سایه تئاترشهر و سالن بلک‌باکس ایرانشهر مناسب برای اجرا است. »

این کارگردان تئاتر در معرفی هرچه بیشتر نمایش «تنور» تشریح کرد: «اصولا کارهای من تئاتر مستند است که بر اساس پژوهش اجرا می‌شود. در این اثر نیز نقش‌آفرینان پس از تحقیق بر روی کاراکتر و موضوع مورد نظر به گونه ای روی صحنه حاضر خواهند شد که مخاطب او را حل شده در نقش می بیند. در حقیقت بازیگران بر روی صحنه به ادا در آوردن روی نمی آورند بلکه همان کاراکتر می شوند.»

ارسطو اضافه کرد: «در این اثر سه قصه مرتبط با هم به موازات هم جلو می‌روند. نمایش از 5 اپیزود تشکیل شده که یکی از آن آنها داستان خود من است. این اثر نمایشی دکور، طراحی لباس و گریم ندارد بلکه در آن فضایی ایجاد می‌شود که بازیگر بتواند آنچه را که دیده روایت کند. در آثار مستندی که روی صحنه می‌برم بازیگر را به جایی می‌رسانم که نقش خود را بازی کند و بتواند ارتباطی عمیق بوجود آورد. با توجه به مستند بودن اثر، نمایش «تنور»حدود 20تا 25 دیالوگ بیشتر ندارد.»

وی در معرفی بازیگران نمایشش گفت: «اکنون تعدادی از بازیگران نمایش مشخص شده‌اند، البته در این میان بازیگرانی نیز هستند که از قبل با من همکاری داشته‌اند. هنوز درباره موضوع اثر با بازیگران صحبت نکرده‌ام چراکه من اعتقادی به حفظ متن ندارم و صرفا بازیگر را آزاد می‌گذارم تا بر روی یک موضوع تحقیق کند و ما حصل آن را ارائه کند.»

ارسطو تاکید کرد: «از نظر من بازیگر، انسان چند بعدی است که بیرون از صحنه است و باید روی صحنه رود و کاراکتری از یک نمایش را نشان دهد. او بر روی صحنه نمایش ادا در نمی‌آورد چراکه نقش خود را پیدا کرده است.»

وی در بخش دیگری از سخنانش به جایگاه و اهمیت سکوت در آثار نمایشی‌اش اشاره کرد و ادامه داد: «سکوت از نظر من بازی اصلی در یک اثر است. همچنین من معتقدم که دیالوگ چاشنی برای یک اثر محسوب می‌شود که اگر از یک نمایش جدا شود اشکال و خللی در اثر بوجود نمی‌آورد چراکه دلحن و دیالوگ در کار بازیگران امروزی یکسان حرکت نمی‌کند.»

سامان ارسطو متولد ۱۵ خرداد ۱۳۴۶ است. او بازیگر، کارگردان، نمایش‌نامه و فیلم‌نامه‌نویس، و مدرس تئاتر اهل ایران است.

او کار بازیگری تئاتر خود را در سال ۱۳۶۴ آغاز کرد، و از آن پس پیوسته تا کنون به این حرفه مشغول بوده است. سامان ارسطو در فعالیت‌های مختلفی در زمینهٔ تئاتر همکاری داشته است، که از جملهٔ آن‌ها می‌توان به همکاری با گروه نمایشنامه‌های یونسکو در سال ۱۳۷۵ اشاره کرد. او همچنین در سال ۱۳۸۵ برای معرفی کتاب «سفرنامهٔ شورانسباخ» با دفتر امور فرهنگی سفارت سوئیس در ایران همکاری کرد. این هنرمند در سال ۱۳۶۷ گروه نمایش «چکاوک» را در شهرستان شاهرود تشکیل داد.

همچنین گروه نمایش «آوای دیوانگان» نیز در سال ۱۳۷۶ با همت و تلاش وی در تهران تشکیل شد. او به علاوه بین سال‌های ۱۳۸۹–۱۳۸۳؛ در سه دوره، بازرس اصلی انجمن بازیگران خانهٔ تئاتر ایران بوده است و در دهه‌های شصت و هفتاد در کلاس‌های مختلفی برای بهره‌مندی از تجارب و دانسته‌های اساتید مختلف شرکت کرده است، که از جملهٔ آن‌ها می‌توان به کلاس‌های درس پروانه مژده برای شناخت بیشتر سبک ابزورد (دوره‌ای کوتاه در یکی از سال‌های دههٔ شصت)، کلاس‌های تئاتر رکن‌الدین خسروی، کلاس‌های بدن و حرکت فهیمه راستکار و شهناز یوسفی (۱۳۷۰) و کلاس‌های فن بیان حمید سمندریان (به مدت شش ماه در سال ۱۳۷۵) اشاره کرد. او در در سال ۱۳۸۷، در سن ۴۱ سالگی، تغییر جنسیت داد و از آن پس نام خود را از فرزانه به سامان تغییر داد. ارسطو تاکنون برنده و کاندید جوایز متعددی، در زمینهٔ بازیگری و کارگردانی، از سوی جشنواره‌های بین‌المللی، ملی، استانی و منطقه‌ای بوده است.