کلید واژه های مهم دید و بازدیدهای نوروزی!

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا از خراسان، معمولا همه رسم و رسوم ها، از جمله دید و بازدیدهای عید، کلیدواژه های رایجی دارند که مرور برخی از مهم ترین‌هایشان خالی از لطف نیست.

بچه فامیل
این دو کلمه لطیف، وقتی در کنار هم به کار می روند، چهار ستون بدن خیلی ها را می لرزاند. جوری که بعد از زلزله و گم شدن سوسک، مخوف ترین اتفاقی که برای یک خانه می تواند بیفتد، آمدن بچه فامیل است. بچه های زیر 3 سال، سروصدا زیاد دارند اما خرابی زیادی به بار نمی آورند. نهایتا ممکن است دست های شکلاتی شان را با پرده حریری که برای درآوردن چشم فامیل خریدید، پاک کنند یا خامه ها را به مبل بمالند. مخوف ترین رده سنی با اختلاف زیاد از دسته های دیگر، بچه های 3 تا 6 سال هستند. این بچه ها قادرند هنوز از راه نرسیده، روی مبل ها ورجه وورجه کنند، نسکافه شان را روی لپ تاپ شما بریزند، شکلات خوری کریستالی را که جهیزیه مامانتان هست پرت کنند و با شکستنش قاه قاه بخندند. منتها متاسفانه دست شما برای هر نوع برخوردی بسته است، چون صاف کف دست مامان و بابایشان می گذارند. پس سعی کنید به یک نیشگون اکتفا و از شوت کردن این بچه ها جدا خودداری کنید چون ممکن است کودک موردنظر دوره مهارت های رزمی و دفاع شخصی گذرانده باشد. این گروه سنی یک عادت زشت دیگر هم دارند که هنوز در را باز نکرده، گوشی یا لپ تاپتان را می خواهند تا بازی کنند. اگر مجبورید توی رودربایستی تسلیم شوید، بهتر است برای حفظ آبرویتان جلوی فامیل، قبلش تمام فایل های مورد دار را پاک کنید. از ما گفتن بود.
گوشه‌کنایه
اصلا خون آریایی در رگ هایت نیست اگر چشمت که به فامیل می افتد، طعنه، کنایه، متلک و تکه نندازی. کنایه زدن جزئی از فرهنگ ماست؛ هر کسی هم مشکل دارد، خب مشکل خودش است و خودش حلش کند. کنایه زدن به این شکل است که تا اشک یکی از اعضای فامیل ترجیحا باجناق، جاری، مادرشوهر، عروس، خواهرشوهر، زن داداش و... را درنیاوری، آرام نمی گیری. معمولا کنایه زدن با این جملات شروع می شود: «پارسال دوست، امسال آشنا» یا «خبر می دادید یک گاوی، گوسفندی، شترمرغی قربانی می کردیم» یا «یاد فقیر فقرا کردید»؛ این جملات با وجود این که از فرط خز بودن، جلبک بستند ولی هنوز در فرهنگ ایرانی و روابط فامیلی با قدرت مورد استفاده قرار می گیرند.
گِله گزاری
یکی از رسومی که در بعضی روابط فامیلی به خصوص در جمع خانم ها، بدون چون و چرا هرسال بادقت اجرا می شود، مراسم گله گزاری است. به این صورت که تمامی اعضای حاضر در جلسه از هر مسئله ای که دلخورند، روی دایره می ریزند. دیالوگ ها هم معمولا اینطوری است: «پارسال مجلس الهام خانم یادتونه؟ برای من چایی آوردید، قندان نیاوردید!»، «توی سیزده به در پارسال، به همه میوه تعارف کردید غیر بچه 4 ماهه من، فقط بچه من اضافی بود؟» یا «روی شله نذری که واسمون آورده بودین، قیمه نریخته بودین ها، یادتون باشه.» البته گاهی مراسم گله گزاری به خشونت منتهی می شود که می گذریم و می رویم بخش بعد.
قهر و آشتی
اصلا از قدیم گفتند قهر، نمک روابط فامیلی است ولی اگر توی دید و بازدید امسال، یک دفعه دیدید یکی از اعضای فامیل بعد از 15 سال و 5 ماه و 65 روز قهر به عید دیدنی تان آمده، خونسردی خودتان را حفظ و این چند مورد را چک کنید:
1. احتمالا قبل از عید ترفیع نگرفتید؟ مدیر و معاون جایی نشدید که بتوانید دست فرزند فامیل مربوطه را جایی بند کنید؟
2. دختر یا پسری در هر دو خانواده وجود ندارد که باعث وصلت دو خانواده بشود؟
3. اگر فامیل مربوطه، زیادی صمیمی و مهربان شد و شما را برای ناهار یا شام به خانه اش دعوت کرد، تبریک می گوییم. شما به عنوان یک ضامن معتبر بانکی برای گرفتن یک وام سنگین انتخاب شدید!
ولی اگر هیچکدامِ این‌ها نبود، خب شاید واقعا بنده خدا دلش برای شما تنگ شده، نیمه پر لیوان را هم ببینید، اینقدر بدبینی خوب نیست.
کادو و عیدی
توی هر فامیل یک دست پارچ و لیوان، یک دست استکان نعلبکی و یک ساعت دیواری وجود دارد که در طول سال بین خانه ها و خانواده های مختلف جابه جا می شود. مورد داشتیم بعضی از بزرگان یک فامیل بعد از بررسی یک کادو متوجه شدند یک مرغ خوری گل سرخی، تقریبا 6 نسل است که دست به دست دارد بین اقوام می چرخد!
سفر فامیلی
یکی از مخوف ترین کلیدواژه های این ایام! در دید و بازدیدهای عید، ممکن است فامیل بپرسند ادامه تعطیلات را سفر می روید؟ و گاهی اوقات به محض این که از مقصد مورد نظرتان مطلع می شوند، برای همراهی اعلام آمادگی می کنند. منتها متاسفانه طبق تجربه، همیشه بدحساب ترین، خسیس ترین و اسکروچ ترین اعضای فامیل که هیچوقت دُنگشان را در سفر نمی دهند، هوس می کنند با شما همسفر شوند ولی از بد حادثه، بدحساب ترین ها، خوش خوراک ترین ها هم هستند و سفر رفتن با این خانواده ها، نوعی ورشکستگی مالی بالقوه محسوب می شود.