در گفت‌وگو با آنا
غلامرضا آزادی: 35 سال تن به همکاری با مافیای سینما ندادم/ اکران نوروز نگیرم، فیلمم را آتش می‌زنم!
غلامرضا آزادی که پس از 5 سال بالاخره فیلم «قبیله من» او در گروه هنروتجربه نمایش داده می‌شود، از شرایط سخت اکران در سینمای ایران گله کرد و وجود مافیا را دلیل نمایش فیلم‌های محدود و خاص در 6 ماه اول سال و ماندن باقی فیلم‌ها در صف اکران دانست.
اصغر بیچاره نقش خودش را بازی کرد
غلامرضا آزادی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی آنا درمورد همکاری با اصغر بیچاره در «قبیله من» گفت: «فیلم سینمایی «قبیله من» نوستالژی سینما است و تاریخ سینمای ایران را بیان می‌کند. اصغر بیچاره یکی از قدیمی‌های سینمای ایران بود؛ تنها کسی که از تاریخ سینما و عکاسی در ایران به خوبی خبر داشت. ایشان را از گذشته می‌شناختم و از پیشنهادم استقبال کرد و حتی دوربینی که در فیلم دارد، دوربین قدیمی خود اوست که به اصفهان آورد. آقای بیچاره حاضر نبود با هواپیما به اصفهان بیاید و با ماشین او را تا اصفهان آوردیم. عکسی همراه پدرم از سالیان دور دارم که با بازسازی‌های ایشان تبدیل به تکه‌ای از قصه فیلم شد و وارد داستان «قبیله من» شد. آقای او نقش عکاسی در اصفهان را بازی می‌کند که در واقع نقش خودش است. «قبیله من» با اینکه 5 سال پیش ساخته شده اما هرگز کهنه نمی‌شود چراکه آخرین فیلمی است که با نگاتیو ساخته شده و بعد از آن جریان نگاتیر برای همیشه در ایران کنار رفت و دیجیتال جای آن را گفت. متاسفانه شرایط نمایش نسخه 35 میلی‌متری این فیلم با آپارات نبود چرا که فقط سینماهای خصوصی آپارات دارند اما آپاراتچی ندارند.»
فیلم‌های محدودی که با باندبازی وارد چرخه اکران می‌شوند
وی درباره نمایش «قبیله من» در گروه هنروتجربه گفت: «بالاخره پس از 5 سال قرار است امشب مراسم افتتاحیه در موزه سینما برگزار شود و «قبیله من» اولین نمایش عمومی خود را در گروه هنر تجربه تجربه کند. من یک فیلمساز هستم و برای مردم فیلم می‌سازم. دغدغه‌ام دیده شدن فیلم‌هایم توسط مردم است. مسائل اقتصادی مهم است اما نه به قیمت اکران نشدن فیلم. 6 ماه اول سال، بهترین زمان اکران سینماهاست که شامل سه ماه تابستان هم می‌شود. چه فیلم‌هایی در این 6 ماه اکران شدند؟ فیلم‌های محدودی که با باندبازی وارد چرخه اکران شدند و فروش میلیاردی هم داشتند.»
اگر نتوانم «سندباد و سارا» را عید نوروز اکران کنم، فیلم را آتش می‌زنم
آزادی در ادامه گفت: «سالانه حدود 100 فیلم در سینمای ایران تولید می‌شود اما چند فیلم در 6 ماه اول اکران می‌شوند؟ حدود 30 فیلم. فیلم‌های باقی‌مانده باید برای اکران در 6 ماه دوم بجنگند. اگر فیلم را اکران نکنید و منتظر سال بعد بمانید که اصلا معلوم نیست سال بعد و با وارد شدن فیلم‌های جدید چه اتفاقی برای فیلمت بیافتد. من فیلمسازم؛ فیلمسازی را در آمریکا آموخته‌ام و حرفه‌ام سینماست. چرا نباید فیلمم را در زمان مناسب اکران کنم؟ همیشه فرصت نمایش عمومی در 6 ماه اول سال از فیلم‌های‌ام گرفته شده است. چرا که فیلم متعلق به خانواده است و عید نوروز زمان خوبی برای اکران این‌چنین فیلم‌هایی‌ست. اگر نتوانم «سندباد و سارا» را عید نوروز اکران کنم، فیلم را آتش می‌زنم!»
تمام فیلم‌ها مخاطبان خودشان را دارند و کافی‌ست اکران عادلانه شامل حال فیلم‌ها شود
آزادی که مدعی است مافیای سینمای ایران 90 درصد از تهیه‌کنندگان را تا مرز ورشکستگی کشانده است، در ادامه گفت: «فیلمسازهای زیادی، با هزینه‌های سنگین و گرفتن مجوزهای سخت از ارشاد فیلم می‌سازند. فکر کردید به راحتی می‌توان در این کشور دوربین دست‌تان بگیرید و فیلم بسازید؟ هیچ‌چیز برای سینماگر بدتر از ضرر اقتصادی نیست، اما شورای صنفی و پخش‌کننده‌ها که نه تنها کارشان را درست انجام نمی‌دهند، بلکه تمام تلاش‌شان را می‌کنند تا فقط فیلم‌هایی که با سرمایه خودشان ساخته شده، در بهترین زمان اکران (6 ماه اول) وارد چرخه اکران شوند. طبق قوانین شرکت‌های پخش‌کننده فقط مجازند با تعداد محدودی از فیلم‌های سینمایی قرارداد پخش ببندند اما جالب است که هر سال، اولین فرصت اکران متعلق به همین پخش‌کننده‌هاست و این اتفاق هرسال تکرار می‌شود. از طرفی مدت اکران فیلم‌ها هم مساوی نیست. قبل از انقلاب فیلم‌های فردین، مخاطب خودش را داشت و فیلم‌های بیک ایمانوردی، مخاطبان خاص خود و فیلم‌های آمریکایی هم طرفداران خودشان را داشتند. امروز هم تمام فیلم‌ها مخاطبان خاص خودشان را دارند و کافی‌ست جریان اکران عادلانه شامل حال تمام فیلم‌ها بشود. 90 درصد از تهیه‌کننده‌ها و کارگردان‌های سینما یا بی‌کار شده‌اند، یا خانه‌هاشان را فروختند و یا زندان رفتند تا سینما بماند برای تعداد محدودی که هم سینمادار هستند و هم پخش‌کننده و هم تهیه‌کننده...»
در تمام سال‌ها تن به همکاری با مافیای سینما نداده‌ام
وی معتقد است عده‌ای با گردن‌کلفتی از سینما سوءاستفاده می‌کنند: «شاید بگویید فیلم‌های پرفروش باید اکران بهتری داشته باشند و سینما به اکران‌شان نیاز دارد اما سینما عمومی است و اگر بد است باید برای همه بد باشد و نمی‌شود بهترین قسمتش به عده خاصی و ضررش به دیگران برسد. اگر سینما عمومی نسیت و متعلق به همان عده محدود است؛ بیایند اعلام کنند تا همه بدانند سینما متعلق به آن‌هاست. پس از 35 سال فیلمسازی، حق من ضایع شده و این قدرت را دارم که حقم را بگیرم. در تمام سال‌ها تن به همکاری با مافیای سینما نداده‌ام و سالم کار کرده‌ام. جالب است که در تمام دنیا مافیا به صورت کاملا مخفیانه فعالیت می‌کند اما در ایران همه‌چیز رو است و تازه با گردن‌کلفتی هم اعلام می‌کنند!»
اگر هنروتجربه نبود، فیلم‌های تقوایی کجای سینمای ایران اکران می‌شد؟
این فیلمساز که سال‌ها برای کودکان و نوجوانان فیلم ساخته با اشاره به نقش سینمای هنروتجربه در سینمای ایران صحبت‌هایش را پایان داد: «هنروتجربه مانند چشمه‌ای کوچک کنار رودخانه سینمای ایران حرکت می‌کند و مخاطبان خودش را هم دارد. اگر هنروتجربه نبود، فیلم‌های تقوایی کجای سینمای ایران نمایش داده می‌شد؟ گروهی که برای تغذیه افراد اهل تفکر فعالیت می‌کند و با نمایش فیلم‌هایی برای افرادی که با اندیشه فیلم می‌بینند نه با نگاه، سهم کوچک اما مهمی در سینمای ایران دارد.»
«اپرایی در اعماق» را با نگاتیو می‌سازم
آزادی در انتها به فیلم جدیدش اشاره کرد و گفت: « می‌خواهم فیلمی را در فرانسه بسازم. فیلمی که بیش از 60 درصد آن در فرانسه و بقیه در ایران می‌گذرد. پسرم فیلمبردار فیلم است که این روزها در فرانسه است و مشغول فراهم کردن شرایط تولید «اپرایی در اعماق» است که قرار است با نگاتیو ساخته شود.»
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
