آیت الله جوادی آملی: بعد از رحلت پیامبر، جاهلیت دین را به اسارت برد و سخنگوی دین شد/ امام حسین(ع) جاهلیت را سرنگون کرد

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری آنا به نقل از رسا، آیت‌الله عبدالله جوادی آملی همزمان با تاسوعای حسینی در بنیاد بین‌المللی و علوم وحیانی اسراء به سخنرانی پرداخت و گفت: یک صبغه عبادی در جریان کربلا وجود دارد و افرادی که به مجلس روضه سالار شهیدان(ع) می‌آیند، جایشان در بهشت است.

استاد برجسته درس خارج فقه گفت: حرمت بسیاری برای جریان کربلا وجود دارد و این ما را در قبال این جریان مسئول کرده است؛ امام حسین(ع) می‌فرمایند که گریه کردن تنها برای ما کافی نیست؛ باید به قدری اشک ریخته شود که اشک از گونه‌ها ریخته شود و به حد عبرات برسد.

وی ادامه داد: وظیفه اول ما این است که خون بهای حسین بن علی(ع) را بگیریم و فقط هم قصاص می‌طلبیم و هیچ بخشش و عفوی قابل قبول نیست؛ سالار شهیدان(ع) جریان کربلا را از ابتدا مهندسی محوری کرده بودند که از کجا خارج بشوند و این خروج برای چه چیزی باشد.

مفسر برجسته قرآن کریم ابراز داشت: امام حسین(ع) از اول قصد عمره مفرده داشتند که در روایات هم بیان شده است؛ این حرکت حضرت مهندسی شده بود و قرار نبود که در مکه بمانند؛ در مسیر مکه و مدینه هم با ارسال نامه ها قصد زنده کردن این حرکت داشتند؛ این که می گویند، حضرت حج تمتع را تبدیل به عمره مفرده کردند، اصلا سندی ندارد.

وی تأکید کرد: در صحنه کربلا فقط خورد بود، نه زد و خورد؛ زمانی مردم می‌توانند جهاد کنند که فهم داشته باشند و دشمن این فهم را از مردم گرفته بود؛ این فهم یک فرهنگ و مذهبی می خواهد که استقلال داشته و عزتمند باشد.

آیت‌الله جوادی آملی افزود: امام حسین(ع) جاهلیت را سرنگون و عقلانیت را آورد؛ کربلائیان آمده بودند تا بندگان را از ذلت ربوبیت غیر خدا به ربوبیت خدا بیاورند؛ رسول اکرم(ص) مکتبی عقلانی و عزت بخش آورده بودند.

وی افزود: حضرت محمد(ص) آمد و دفینه‌های مردم را شکوفا کرد و استقلال و آزادی را برای آنها تبیین کرد؛ بعد از جریان رحلت آن حضرت، این امت به سمت جاهلیت برگشت و دین را به اسارت گرفتند و از طرف دین سخنگو شدند.

استاد درس خارج حوزه علمیه قم گفت: سقیفه دین را به اسارت برد و امام علی(ع) این دین را از اسارت درآوردند؛ بعد از شهادت امیرالمؤمنین(ع) باز هم این دین را به اسارت درآوردند.

وی ادامه داد: عظمت حسین بن علی(ع) که اسلام در اسارت و بَرده شده را آزاد کرد به قدری بزرگ است که اگر انسان به تنهایی آن را بررسی کند، گریه‌اش می‌گیرد؛ آن حضرت به شمشیر و اسب نیاز نداشتند بلکه نیاز به خون داشتند.

مفسر برجسته قرآن کریم یادآور شد: آن کسی که از ترس جهنم و به حب بهشت به کربلا می‌رود، حسینی ناب نیست؛ کربلا فقط افرادی را پذیرا بود که ترسی از مرگ نداشتند و با عشق به امام حسین(ع) در این راه پا می‌گذاشتند.

وی یادآورد شد: امام حسین(ع) سه عنصر را مهندسی کردند؛ نخست این که دین به اسارت رفته بود و خاورمیانه بردگی جاهلیت را استقبال می کرد؛ دوم این که برای آزادی دین فقط خون لازم بود؛ در آخر هم کسانی که کمک مالی و تسلیحاتی می‌کردند، پذیرفته نشده و فقط افرادی پذیرفته شدند که حاضر بودند از جان و خون خود بگذرند.

آیت‌الله جوادی آملی توصیه کرد: هر وقت به نام سالار شهیدان(ع) رسیدید، بگویید «یا لیتنی کنت معک» که این ذکر ما را عاشورایی می‌کند؛ پیام شهید سوره مبارک یس هم از بهشت همین است که ای کاش با ما بودید و می‌دیدید که اینجا چه خبر است، اینجا سخن از مکرمین است که مکرمین در درجه اول بهشت جای دارند.

وی ادامه داد: معنای اسارت دین این است که بنی امیه و سقیفه ای‌ها قرآنی می‌خواستند که هر موقع نیاز داشتند آن را سر نیزه بزنند؛ امام حسین(ع) آمده بودند که دین را زنده کنند و فرمودند که در کربلا عهد برداشته شده است و جز خون چیزی نمی‌خواهم.

این استاد حوزه افزود: ابن طاووس نقل می‌کند که بهترین لذت سالار شهیدان(ع) عصر عاشورا بود؛ آن حضرت فقط برای شهادت به کربلا آمده بودند و بهترین لذت هم برای ایشان، شهادت بود.