وزیر علوم: 11 میلیون از جمعیت ایران دارای مدرک دانشگاهی هستند/ باید تسهیلات بازگشت مغزها به کشور ارائه شود

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا به نقل از روابط عمومی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، محمد فرهادی، وزیر علوم در سخرانی خود در جمع اعضا و وزیران علوم و فناوری کشورهای عضو مجمع جهانی علم و فناوری گفت: «مساله جمعیت و منابع به خودی خود برای کشورها چالش است و دو مقوله شهری‌شدن و مهاجرت مغزها نیز این مسایل را تشدید کرده است.»

او با تقدیر از دولت ژاپن در برگزاری مجمع جهانی علم و فناوری، به وضعیت ایران، جمعیت و منابع کشورمان اشاره کرد و گفت: «ایران با داشتن ۸۰میلیون نفر جمعیت از این لحاظ رتبه هفدهم دنیا را در اختیار دارد.»

فرهادی به ترکیب جمعیتی ایران نیز اشاره کرد و افزود: «ایران ترکیبی از مذاهب و گروه‌های قومی را در خود جای داده است که در صلح و آرامش با یکدیگر همزیستی مسالمت‌آمیز دارند.»

وزیر علوم از دیگر ویژگی‌های ایران در ارتباط با مقوله جمعیت و منابع را هم‌مرز بودن ایران با ۱۵ کشور دنیا دانست و گفت: «ایران پذیرای 2میلیون و ۵۰۰هزار پناهجو است.»

او به دو مشکل امروز جهان یعنی شهری‌شدن، گسترش شهرها و مهاجرت مغزها که با موضوع جمعیت و منابع پیوند خورده است اشاره کرد و افزود: «گزارش سال ۲۰۱۶ سازمان ملل متحد درباره شهرهای جهان نشان می‌دهد که فضای شهری تا سال ۲۰۳۰ میلادی می‌تواند فقط ۶۰درصد از جمعیت دنیا را شامل شود که البته برای ایران بیشتر است و به ۷۰درصد و بیش از این نیز می‌رسد.»

فرهادی گفت: «در ایران 11میلیون نفر یعنی معادل 7/1درصد از جمعیت، دارای مدرک دانشگاهی هستند و 5میلیون دانشجو در مراکز دانشگاهی و تحقیقاتی تحصیل می‌کنند که از میان جمعیت دانش‌آموخته، ما با پدیده مهاجرت مغزها روبه‌رو هستیم و در واقع به معنای مهاجرت منابع انسانی ماهر کشور است.»

او گفت: «مهاجرت مغزها اثرات نامطلوبی بر توسعه کشورها دارد و منجر به شکل‌گیری متغیرهای نامعلوم می‌شود. رفتن نیروهای ماهر از یک کشور موجب می‌شود تا توسعه پایدار برای آن کشور حاصل نشود. هم کشورهای مبدا و هم کشورهای مقصد هر دو در حمایت و ایجاد تسهیلات برای مهاجرت نیروهای ماهر و حرفه‌ای مسئول هستند و باید این تسهیلات را برای بازگشت مغزها به سرزمین مادری ارائه کنند.»

وزیر علوم به بازگشت مغزها اشاره کرد و گفت: «اگر چنین شود کشورهای مبدا از سرمایه‌گذاری گزافی که صرف آموزش و پرورش کرده‌اند و از نیروهایی که خود پرورش داده‌اند، بار دیگر بهره‌مند می‌شوند و در واقع انتقال مغزها به کشورهای خودی، دستیابی دوباره به این منابع با ارزش انسانی به حساب می‌آید.»