معلمی یعنی تغییر دادن مسیر زندگی‌ها؛ حتی اگر خودشان ندانند!
بهاره حاصلیان، دبیر رسمی آموزش و پرورش شهر تهران در گفت‌وگو با خبرگزاری آنا، اظهار کرد: به‌جرأت می‌گویم که معلمان از تأثیرگذارترین اقشار جامعه هستند. تأثیر یک معلم مثل نشان گذاشتن روی مسیر زندگی دانش‌آموزان است. مثل برخورد یک مانع با توپ در حال حرکت که مسیر توپ را عوض می‌کند، گاهی یک جمله معلم می‌تواند زندگی دانش‌آموز را به کلی تغییر دهد، حتی اگر خودش آن لحظه متوجه نشود.
وی افزود: من بار‌ها شاهد این تأثیرات بودم؛ یک‌بار دانش‌آموزم که از پایه اول تا چهارم دبیرستان شاگردم بود، در دانشگاه مهندسی نساجی قبول شد. اما بعد از مدتی برگشت و گفت آن شور و علاقه‌ای که از کلاس شیمی من گرفته، در رشته‌اش پیدا نکرده و تصمیم دارد رشته‌اش را تغییر دهد. او بعد‌ها در دو رشته همزمان ادامه داد؛ شیمی را هم به عشق کلاس‌های من خواند. اینها فقط جنبه‌های مادی نیست، بلکه معنوی‌ترین اثرگذاری معلم است؛ اثری که گاهی معجزه می‌کند.
حاصلیان ادامه داد: چالش‌های من امروز زمین تا آسمان با گذشته فرق کرده‌اند. در اوایل کارم باید صبوری یاد می‌گرفتم، مطالب درسی را مسلط می‌شدم، می‌آموختم چطور رفتار عادلانه‌ای با دانش‌آموزان داشته باشم. اما امروز چالشم، بی‌انگیزگی دانش‌آموزان است. ما در رقابت با دنیای رنگارنگ، سریع و جذاب بیرون قرار داریم. درسی که سر کلاس می‌دهیم، خشک و رسمی است و اصلاً توان رقابت با دنیای بیرون را ندارد. زمان محدود است و نمی‌رسیم حتی کتاب را درست بخوانیم چه برسد به استفاده از ابزار‌های کمک‌آموزشی. نتیجه این می‌شود که انگار دانش‌آموز را به زور در کلاس نگه‌داشته‌ایم.
ای معلم باسابقه اضافه کرد: دانش‌آموز امروز، تنوع توانمندی دارد. یک کلاس، دانش‌آموزانی با استعداد‌ها و سطح یادگیری بسیار متفاوت دارد. آموزش پرورش، اما انتظار دارد همه اینها را در یک چهارچوب محدود و زمان کم آموزش بدهیم. منِ معلمِ شیمی نمی‌توانم همه را یکسان ببینم، ولی ابزار کافی هم ندارم. دنیای بیرون از مدرسه پر از امکانات است، ولی درون سیستم آموزشی ما از آنها خبری نیست.
حاصلیان در پاسخ به سوال خبرنگار آنا مبنی بر اینکه چه مهارت‌هایی امروز برای یک معلم ضروری است، اظهار کرد: تسلط به درس و ارتباط مؤثر، همیشه لازم‌اند. اما امروز کافی نیستند. مهم‌ترین مهارتی که یک معلم باید داشته باشد، داشتن نگاه علمی و امیدوار به آینده است. نه آن امید‌های شعاری و جمله‌های انگیزشی سطحی، بلکه امیدی واقعی که انعطاف‌پذیر و مسئله‌محور است. مثل چرخ زاپاس ماشین. اگر ماشین پنچر شد، مسیر را رها نمی‌کنیم، زاپاس می‌گذاریم و ادامه می‌دهیم. معلم باید خودش این نگاه را داشته باشد و به بچه‌ها هم منتقل کند.
وی افزود: معلم امروز باید یادگیرنده هم باشد. نباید فکر کند، چون ۲۰ سال است تدریس می‌کند، همه‌چیز را می‌داند. باید روش‌های نوین تدریس را یاد بگیرد، از تکنولوژی استفاده کند، و همیشه خودش را به‌روز نگه دارد. از همه مهم‌تر، اخلاق‌محور، مسئولیت‌پذیر، متعهد و متدین باشد. ما باید انسانی تربیت کنیم که حقیقت‌طلب باشد، نه فقط حفظ‌کننده فرمول‌ها.
این معلم باسابقه اظهار کرد: پیشرفت دانش‌آموز فقط وقتی رخ می‌دهد که به موضوعی علاقه پیدا کند. وقتی علاقه باشد، خودش کتاب می‌خواند، تمرین می‌کند، سوال می‌پرسد، فیلم می‌بیند. اگر علاقه‌مند نشود، حتی اگر شاگرد خوبی هم باشد، در یادگیری عمیق موفق نمی‌شود. یکی از وظایف من این است که شیمی را طوری تدریس کنم که بچه‌ها را به آن علاقه‌مند کنم.
حاصلیان در پاسخ به سوال مبنی بر اینکه معلمی برای شما چه دستاوردی داشته است، بیان کرد: اول، من را از روزمرگی نجات داده. هیچ‌کدام از روزهای معلمی شبیه روز دیگر نیست. حتی یک کلاس در دو زمان مختلف شبیه هم نیست. دوم، من را از تک‌بعدی بودن بیرون آورده. برای اینکه معلم خوبی باشم، باید در زمینه‌های مختلف مهارت داشته باشم. این باعث شده دائم در حال یادگیری و رشد باشم. اگر بار دیگر به دنیا بیایم، باز هم معلم می‌شوم. چون معتقدم فقط معلمی است که نسخه خوب انسان را به جامعه تحویل می‌دهد، اگر اول خودش نسخه‌ای خوب و ارزشمند باشد.
انتهای پیام/
