تجربه‌ای متفاوت از بازیگری تئاتر در «ذرات آشوب»/وقتی همه اعضای گروه یک خانواده می‌شوند+فیلم
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، نمایش «ذرات آشوب» به نویسندگی و کارگردانی ابراهیم پشتکوهی، همزمان با روز ملی هنرهای نمایشی و روز جهانی تئاتر (هفتم فروردین‌ماه)، ساعت ۱۹ در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر اجرایش را آغاز کرد. در این پروژه نمایشی محمد قدس به‌عنوان مشاور تهیه و تولید، یوسف وجدان‌دوست مجری طرح و عسل کلاکی مدیر پروژه و برنامه‌ریز، ابراهیم پشتکوهی را همراهی می‌کنند. بازیگران این کار (به ترتیب ورود به صحنه): گاتا عابدی، امیرحسین شام بیاتی، سپهر محمودی، متین مکاری مقدم، یاشار نادری، مهدی حسینی‌نیا، محسن زرآبادی‌پور، پژمان برزگر، رضا آرامش، پوریا ریحانی، پدرام زمانی، ارسلان قاسمی، امیرعباس حیدری، سام جان ملکی، ماهور لطفی، علی مهربان، جواد یحیوی، فرزانه قاسم‌زاده، خیام حسینی، سوگند دیانی، احلام سلمانی، مینا ترکمن، حلما سمرقندی، طاها داورزنی، رویا جاویدنیا هستند.
سپهر محمودی یکی از بازیگران این نمایش است که درباره حضورش دراین پروژه و همکاری با ابراهیم پشت کوهی با او به گفت‌وگو نشستیم که فیلم و متن آن ازاینجا قابل مشاهده است:
لطفا خودتان را معرفی بفرمایید و بگویید که این چندمین همکاری‌تان با آقای پشتکوهی است؟
من سپهر محمودی هستم از نخستین روزهای تمرین با این کار همراه شدم. این نخستین همکاری من با آقای پشتکوهی است که امیدوارم ازاین به بعد بازیگر ثابت‌شان باشم.
چه نقشی دراین نمایش دارید؟
من دو نقش دارم یکی کاراکتری به اسم «چاهو» و دیگری هم سربازی پرتغالی.
درباره تجربه همکاری با ابراهیم پشتکوهی برایمان بیشتر توضیح دهید.
اول از تمرینات شروع کنم که تمرینات از جذابترین مدل‌های کاری است که دراین هجده سالی که من سابقه فعالیت در تئاتر دارم، چنین تجربه‌ای نداشتم. به گونه‌ای که نقش در ورود بازیگر و بندبندش شکل می‌گیرد ، از سوی دیگر نگاه خیلی جذاب کارگردان با بررسی همه جوانب روانشناختی و فیزیکال بازیگران همراه است. اینکه هر بازیگری براساس توانایی‌اش در جایگاه و نقشی قرار می‌گیرد و توسط او هدایت میشود. بازیگر در کارها اجازه خلاقیت دارد و فضای خلاقی به عنوان هنرمند حالا یا با صدای خوبش یا حرکات بدنی‌اش یا هرآن چیزی که درونش هست، می‌تواند ارائه دهد و به شکل فوق العاده در برابر تماشاچی به نمایش دربیاورد.
بنابراین مدل کارهای آقای پشتکوهی مثل روال همه کارهایی که اتفاق می‌افتد و یک متنی به بازیگر می‌دهند و او هم تمرین می‌کند و اجرا نیست، بازیگر در تمرینات ذره ذره با نقش شکل می‌گیرد، در موقعیت‌هایی که طراحی شده خود را قرار می‌دهد و اهمیت وجودش را در آن صحنه‌ها پیدا می‌کند، این چیزی است که من قبلا با آن مواجه نبودم.
پس باید چالش دشواری باشد؟
بهرحال برای بازیگری که کارش را دوست دارد، جذاب است چرا که وادار میشود روی خودش کار کند و چیزهایی که سال‌ها تمرین کرده و فکر می‌کند به آن مسلط است را دوباره از گنجینه‌های وجودش بیرون بکشد و روی آنها کار کند و خودش را قوی کند چرا که می‌داند کارگردان از آنها استفاده خواهد کرد، بنابراین بازیگر حیفش می‌آید که استعدادهایش را بروز ندهد.
ارتباطتان با سایر بازیگران چطور است؟
خیلی خوب است، این اولین باری است که من در گروهی قرار می‌گیرم که شاید در کمتر از دو تا سه هفته تبدیل به یک خانواده شدیم، با هم سفر می‌رویم، حتی فارغ از تئاتر شبیه یک خانواده هستیم هر شب سراغ هم را می‌گیریم، حتی شده تلفنی صحبت می‌کنیم، برنامه ورزشی و تفریحی، هنری و فرهنگی می‌چینیم و به نظرم آنچه که تماشاگر آن را روی صحنه لمس می کند همین همبستگی پشت ماجرا است و همینکه مدیر گروه ، کارگردان هر کسی را در جای خودش قرار می‌دهد، حس همبستگی و تیم بودن را بیشتر می‌کند.
در نهایت اینکه اخلاق از هر چیزی در کار مهمتر است که اگر نباشد، چیزی بدرد نمی‌خورد چرا که یک تئاتری اخلاق را به جامعه تزریق می‌کند و این اول از خود کارگردان شروع میشود که خودش حس همبستگی گروهی و روحیه جمعی داشته بادش و آن را تقسیم کند ، همه چیز انرژی خود افراد است و کسانی که با این انرژی همراه نیستند ناخواسته خودشان کنار می‌روند.
پس از تجربه هجده سال کار ، شرایط تئاتر را امروز چطور می‌بینید؟
به نظرم حال تئاتر خوب نیست با توجه به این چیزهایی که می‌بینیم، امیدوارم اتفاقات خوبی در آینده بیافتد. آرزوی نور و موفقیت برای تئاتر کشورم می‌کنم چون بخش مهم فرهنگی ما است که ناخودآگاه به گوشه‌های دیگر فرهنگ و هنر نیز مرتبط میشود، به موسیقی، نقاشی، نور، تصویر و ... انگار یک جایی که همه را جمع می‌کند اما امروز بی اهمیت تلقی میشود.
امروز شاهدیم که خیلی هنرمندان تئاتر مشاغل دیگری هم به جز تئاتر دارند، شما هم شغل دیگری دارید؟
بله من هم کم و بیش کار تصویر انجام می‌دهم عموما علی رغم میل باطنی همه کارهای دیگری هم می کنند وگرنه صرفا با صرف بازیگری و حتی دیگر عرصه‌های تئاتر نویسندگی گرفته تا طراحی نور و صحنه و ... کسی نمی‌تواند زندگی بگذراند، بنابراین روی بازیگری تئاتر که اصلا نمی‌توان حساب کرد!
لازم به یادآوری است، نمایش «ذرات آشوب» پرتره‌ای از دلاوری و پردلی مردم محجوب جزیره هرمز برای بیرون راندن اشغالگران پرتغالی را به تصویر می‌کشد که نشان‌دهنده عظمت روح ایرانی و جنگاوری آنها برای دفاع از میهن‌شان است. این اثر نمایشی در چهل‌وسومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر تنها دو شب روی صحنه رفت که با استقبال مخاطبان و هنردوستان مواجه شد. در حال حاضر این نمایش در سالن اصلی تئاتر شهر روی صحنه است. علاقه‌مندان برای تهیه بلیت این اثر نمایشی می‌توانند به سایت تیوال مراجعه کنند.
انتهای پیام/
