شبی که مسجدی برای همیشه مقدس شد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، صدای مناجات شبانه در فضای ملکوتی مسجد مقدس جمکران می‌پیچد. زائرانی از نقاط مختلف کشور و حتی از آن‌سوی مرزها، در صحن‌ها و رواق‌های این مسجد مقدس قدم می‌زنند. برخی مشغول نماز و دعا هستند، برخی با نگاه‌های خیره به گنبد فیروزه‌ای، در دلشان زمزمه‌هایی دارند که فقط خودشان و صاحب این خانه می‌دانند.

اینجا مسجدی است که به فرمان امام زمان (عج) بنا شده است. هزار و هفتاد و سه سال از آن شب پر رمز و راز می‌گذرد، اما هنوز هم جمکران زنده است، نفس می‌کشد، و هر شب میزبان دل‌هایی است که در جست‌وجوی نور آمده‌اند. اما چگونه این مکان مقدس شکل گرفت؟ چرا جمکران چنین قداستی یافته است؟ اما اینجا چگونه شکل گرفت؟ چرا جمکران این‌چنین مقدس شد؟

برای پاسخ به این پرسش‌ها، باید به هزار سال پیش بازگردیم؛ به یک شب مبارک در هفدهم رمضان سال ۳۷۳ هجری قمری، زمانی که شیخ حسن بن مثله جمکرانی، یکی از مردان پارسا و خداجوی قم، خوابی عجیب دید؛ خوابی که تاریخ را تغییر داد.

برای پاسخ به این پرسش‌ها، باید به تاریخ بازگردیم؛ به شب هفدهم رمضان سال ۳۷۳ هجری قمری، زمانی که شیخ حسن بن مثله جمکرانی، مردی خداجوی و پاک‌سیرت، خوابی عجیب دید؛ خوابی که سرنوشت این سرزمین را تغییر داد.

فرمان آسمانی؛ شبی که مسجدی برای همیشه مقدس شد

حسن بن مثله، مردی ساده و مومن، در آن شب مبارک در خواب دید که چند نفر نورانی به خانه‌اش آمدند. آنها او را به مکانی خاص بردند، جایی که حضرت حجت (عج) در آن حضور داشتند. امام زمان (عج) به او فرمودند: «برو و به مردم بگو که اینجا مسجدی بسازند؛ این مکان، زمین شریفی است و خداوند آن را بر بسیاری از زمین‌ها برتری داده است».

حسن بن مثله با شوق و حیرت از خواب بیدار شد. دلش بی‌قرار بود. آیا ممکن بود این خواب حقیقت داشته باشد؟ آیا این مأموریت بر دوش او گذاشته شده بود؟ اما نشانه‌هایی که امام به او فرموده بودند، او را در یقینش محکم‌تر کرد. صبحگاهان، نزد بزرگان قم رفت و داستان را بازگفت. آنها نشانه‌ها را بررسی کردند و هنگامی که صحت آنها تأیید شد، تصمیم گرفتند که مسجد را بنا کنند.

از آن روز، این مکان مقدس، میعادگاه عاشقان مهدوی شد. مسجدی که با امر امام زنده زمان، حضرت مهدی (عج) ساخته شد و تا امروز همچنان پایگاهی برای منتظران ظهور است.

حال این روز‌ها برای بسیاری از مردم، مسجد جمکران، فراتر از یک مکان عبادی است. اینجا نقطه امید، تجلی‌گاه انتظار، و پایگاهی برای ارتباط قلبی با امام عصر (عج) است. هر شب چهارشنبه، وقتی صحن‌های جمکران از زائران عاشق پر می‌شود، هر اشکی که بر گونه‌ها جاری می‌شود، هر دعایی که در دل شب زمزمه می‌گردد، گواهی است بر این حقیقت که جمکران زنده است و خواهد ماند.

مسجد جمکران، فقط یک بنا نیست؛ بلکه دروازه‌ای است که هر عاشق و منتظری می‌تواند از آن عبور کند و به امامش نزدیک‌تر شود.

السلام علیک یا صاحب الزمان...