مصائب این روزهای اجرای تئاتر روز صحنه/کمترین امکانات ممکن برای «ژن زامبی»

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، کنسرت نمایش «ژن زامبی» جدیدترین اثر حامد رحیمی نصر به مجری طرحی سیاوش عباسی و با بازی کامبیز امینی، امیرحسین ادیم،  روناک برخوردار، حسین پرتوی،  درسا حکیم‌الهی،  روزبه دانشیان،  سارا رحمان پور،  کسرا ریاحی وفا، امین زارع، مهرداد سعادت، رامتین سلیمانی،  ابوالفضل سیلاوی،  سیمین ضیائیان،  محمدرضا فرهمند تبار، حسام قانونی،  آیه قبادیان،  امیرپوریا مسعودنیا، داوود مهرداد و مهتاب نیکبخت هستند. نمایش «ژِن زامبی» نوشته و کارگردانی حامد رحیمی نصر داستان شخصی را روایت می‌کند که برای تحقیق و کشف علم به سرزمین فورچونای اینوری می‌رود. اما در این مسیر اتفاقاتی غیرمنتظره رخ می‌دهد و او عاشق می‌شود. این نمایش در عمارت هما اجرا می‌شود.

سیاوش عباسی، مجری طرح نمایش ژن زامبی در گفت‌و‌گو با آنا گفت: ایده اولیه در واقع، با در نظر گرفتن اینکه نمایش‌های تکراری بسیار زیادی روی صحنه است و کارگردانان محدودی داریم که خود نویسنده آثارشان هستند و با توجه به اینکه نویسنده و کارگردان این اثر توجه ویژه‌ای به مقوله مرگ داشتند  و اساسا به شکل ویژه‌ای به مرگ می‌اندیشند، البته در قالب دنیای پس از مرگ و دلیل وجود آن تصمیم به تولید این نمایش گرفتیم

وی در ادامه افزود: نگارش متن و تفکر فلسفه وجودی مرگ در قالب گروتسک و ابزورد وجه تمایز این اثر است.

عباسی با تأکید بر اینکه این روز‌ها شاهد چالش‌های بسیار زیادی در حیطه نمایش هستیم، گفت: اساسا نمایش و دنیای تئاتر در کشورمان با دشواری‌ها رو‌به‌رو است، هزینه‌های هنگفت و تحمیل آن به ویژه برای بخش خصوصی، عدم حمایت دولتی در بسیاری از موارد به ویژه بخش تبلیغات و رسانه، عدم استاندارد سازی تماشاخانه‌ها به صورت حرفه‌ای در واقع در بسیاری از مواقع مشکلات و عدم فروش و حضور مخاطب باعث شده که اغلب گروه‌های نمایشی ناچار به کمک گرفتن با هزینه‌های بالا از بلاگر‌ها و اینفلوانسر‌ها در فضای مجازی شوند.

وی همچنین گفت: درباره بازیگران، نویسنده و کارگردان این اثر حامد رحیمی نصر بهتر از بنده می‌دانند، اما برای انتخاب عوامل اجرایی، تجربه کاری همکاران برای بنده بسیار حائز اهمیت بود ولی از حضور جوانانی که تجربه اولشان بوده، اما خلاق و فعال بوده‌اند در این عرصه غافل نشدیم.

عباسی اظهار داشت: اینکه طراحی صحنه و لباس و موسیقی بسیار حائز اهمیت است، به خصوص در این سبک از نمایش شکی نیست، اما تحمیل هزینه‌های بالا و غیر منطقی و عدم حضور حامی مالی باعث شد که ما با کمترین امکانات ممکن آن را به سرانجام برسانیم.