باتری یک میلیون مایلی خودروهای برقی در مسیر تولید
خبرگزاری آنا ـ حسین بوذری؛ در جهانی که نفس کشیدن در آن به یک چالش بدل شده است، جایی که آلودگی هوا سایه‌ای سنگین بر سلامت و زندگی ما افکنده، زمان آن فرا رسیده که به‌دنبال راه‌حل‌های جسورانه و متحول‌کننده باشیم، یکی از امیدبخش‌ترین این راه‌حل‌ها، انقلابی است که در صنعت خودروهای برقی در حال وقوع است؛ انقلابی که با تولید باتری‌های یک میلیون مایلی، مرزهای پیشرفت را جابه‌جا می‌کند.
این خبر، نویدبخش عصری نو است؛ عصری که در آن، دیگر دغدغه شارژهای مکرر و زمان‌بر، به خاطره‌ای دور تبدیل می‌شود. تصور کنید خودرویی که با یک بار شارژ، می‌تواند مسافتی به اندازه دور کره زمین را طی کند. این نه‌تنها یک رؤیا نیست، بلکه با پیشرفت‌های اخیر در فناوری باتری‌ها، به واقعیت نزدیک‌تر می‌شود.
این تحول، فراتر از یک ارتقای ساده در فناوری است؛ این یک جهش بزرگ به سمت پاکی و پایداری است. برقی شدن خودروها، به معنای خداحافظی با آلاینده‌های سمّی حاصل از سوخت‌های فسیلی و استقبال از هوای پاک و سالم است. کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی، صرفه‌جویی چشمگیر در هزینه‌های انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، فقط بخشی از مزایای این انقلاب است.
باتری‌های یک میلیون مایلی نه‌تنها موجب می‌شوند که ما کمتر نگران شارژ کردن خودروهایمان باشیم، بلکه به ما این امکان را می‌دهند تا به طور کامل از شارژ کردن خودروها حذف شویم و فقط یک بار در طول ۵ سال اقدام به شارژ کنیم. با این تغییرات چشمگیر در فناوری، ما می‌توانیم گامی بلند درراستای کاهش آلودگی هوا برداریم، سلامت جامعه را ارتقا بخشیم و آینده‌ای روشن‌تر و پایدارتر برای نسل‌های آینده رقم بزنیم. این فرصت طلایی برای تغییر و حرکت به سوی جهانی پاکیزه‌تر و سالم‌تر است.
خبرنگار آنا در گفتگویی تخصصی با سیدهاشم اورعی استاد تمام دانشکده برق و عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف، رئیس هیئت‌مدیره اتحادیه انجمن‌های انرژی ایران، رئیس هیئت‌مدیره انجمن علمی انرژی بادی ایران و عضو باشگاه اقتصاد انرژی در قالب پرونده «ناترازی انرژی از دریچه علم» به بررسی مفهوم ناترازی انرژی از منظر علمی و تأثیر آن بر جامعه و اقتصاد کشور پرداخته است.
با توجه به اهمیت روزافزون انرژی در زندگی مدرن و چالش‌های ناشی از عدم تعادل میان عرضه و تقاضا، این گفت‌و‌گو در سه بخش به تحلیل عمیق‌تری از عواملی که منجر به ناترازی انرژی در کشور می‌شوند، می‌پردازد.
اورعی در این سه بخش به بررسی ارتباط بین تغییرات اقلیمی، تقاضای انرژی و چالش‌های ساختاری موجود در سیستم‌های انرژی کشور می‌پردازد و راهکار‌هایی را برای بهبود وضعیت کنونی ارائه می‌کند. این گفت‌و‌گو‌ها نه‌تنها به تبیین ابعاد علمی ناترازی انرژی می‌پردازد، بلکه به اهمیت اتخاذ تدابیر علمی و فناوری‌های نوین درراستای حل این معضل نیز اشاره دارد.
بخش نخست گفت‌و‌گو با اورعی به شرح زیر تقدیم مخاطبان خبرگزاری آنا می‌شود.
چالش‌های ذخیره‌سازی انرژی الکتریکی در ایران و دنیا
کارشناس ارشد اقتصاد انرژی و استاد تمام دانشکده برق و عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف در گفت‌و‌گو با خبرنگار آنا درباره اینکه چه پیشرفت‌های علمی در زمینه فناوری‌های ذخیره‌سازی انرژی (باتری‌ها، هیدروژن، …) حاصل شده و چالش‌های علمی در توسعه باتری‌های با ظرفیت بالا، عمر طولانی و ایمنی بالا چیست؟ اظهار کرد: سؤال خوبی پرسیدید. این مبحث بسیار هیجان‌انگیزی است، چراکه انتظار دارم شاهد انقلابی در ذخیره سازی انرژی انرژی باشیم، از برق شروع می‌کنم، این مشکل بسیار بزرگی است که به‌معنای واقعی کلمه و در ابعاد زیاد امکان ذخیره انرژی الکتریکی را نداریم، البته باتری و نیروگاه‌های تلمبه ذخیره‌ای داریم (تلمبه ذخیره‌ای یا Pumped Storage Power Plants نوعی ذخیره انرژی به‌صورت هیدروالکتریسیته است که توسط سیستم‌های توان الکتریکی برای متعادل کردن بار مورد استفاده قرار می‌گیرد.)
سیدهاشم اورعی اضافه کرد: وقتی از برق بیش از اندازه استفاده می‌کنیم آب را در ارتفاع می‌بریم و زمانی هم که برق لازم داریم آب را رها می‌کنیم تا توربین‌ها چرخیده شود یا سیستم‌های الکترومغناطیسی که در میدان مغناطیسی، انرژی ذخیره می‌کنند کار و تخصص من است، اما زمانی که ۳۸۰ میلیارد کیلووات ساعت برق در سال استفاده می‌کنیم که در روز می‌شود ۱.۱ میلیارد کیلووات ساعت (وقتی با این ابعاد صحبت می‌کنیم) اگر بخواهیم نیاز یک روز برق کشور را ذخیره کنیم، امکان آن را نداریم، اکنون برای بنزین و گازوئیل این کار را می‌کنیم و ذخایر استراتژیک داریم، اما برای برق امکان ذخیره یک روز هم نداریم.
وی عنوان کرد: موضوع مهم‌تر اینکه نه‌تنها در ایران، بلکه در جهان با مقیاس موردنظر نمی‌توانیم انرژی الکتریکی را ذخیره کنیم، البته باتری ماجرای خاص خودش را دارد، اگر بخواهم آینده‌نگری کنم، حداقل سه گروه بزرگ در چین، آمریکا و کره‌جنوبی به صورت مشترک پروژه‌هایی دارند (البته پروژه‌ها بیشتر است و بزرگ‌ترین‌ها را گفتم) هرکدام از این کشور‌ها سالانه چند ۱۰ میلیارد دلار صرف این پروژه‌ها می‌کنند و بنده اطمینان و انتظار دارم که در کمتر از یک دهه پیش رو (شاید تا ۴-۵ سال آینده) شاهد این باشیم که بتوانیم با دانسیته (Density) بسیار بالا، انرژی الکتریکی ذخیره کنیم، البته باتری داریم، اما باتری گوشی تلفن همراه باید شب شارژ شود یا باتری ماشین را بعد از دو سال تعویض می‌کنیم یا باتری خودروهای برقی بعد از ۵۰۰ کیلومتر باید شارژ شوند.
تا ۵ سال آینده باتری‌ها نیاز به شارژر نخواهند داشت
عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف بیان کرد: بنابراین اطمینان دارم و این نوید را می‌دهم که طی پنج سال آینده چیزی به نام شارژر وجود نخواهد داشت، حال این چگونه ممکن است؟ این یعنی اگر عمر باتری تلفن همراه ۱۰ سال شود شارژر نیاز ندارد، چون عمر تلفن همراه به‌خودی خود کمتر از ۱۰ سال است یا اگر عمر لب‌تاپ ۵۰ سال شود، در نتیجه نیاز به شارژر نخواهد داشت و سیم‌ها همه حذف خواهند شد، حتی درمورد خودرو که کار زیادی انجام شده و شرکت خودروسازی «تسلا» در این زیمنه هزینه زیادی انجام داده، می‌دانید که سنگین‌ترین و گران‌ترین بخش خودروهای برقی، باتری آن است و ماجرای پیمایش با یک بار شارژ کردن است.
اورعی یادآور شد: اکنون پروژه‌ای است که نباید زیاد طول بکشد و تعجب نمی‌کنم که تا پنج سال پیشرو یا تا سال ۲۰۳۰ قطعاً به باتری‌هایی برای استفاده از خودرو خواهیم داشت که باتری یک میلیون مایلی یعنی یک‌میلیون و ۶۰۰ هزار کیلومتر خودرو پیمایش داشته باشد، در اینصورت دیگر نیازی به شارژ کردن باتری نیست.
وی توضیح داد: به عبارت دیگر هنوز امکان ذخیره‌سازی انرژی الکتریکی را در مقیاس بالا و به صورت اقتصادی نداریم، اما پیش‌بینی می‌شود با تحقیقات زیادی که در این زمینه انجام می‌شود که بیشترین آن به علم مواد برمی‌گردد این مسئله (ذخیره‌سازی انرژی الکتریکی) در سال‌های نه چندان دور رفع خواهد شد.
ادامه دارد...
انتهای پیام/
