بهسازی مدارس کانکسی و سنگی با مشارکت مردمی

به گزارش آنا، آموزش به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه کشورها، نقشی بی‌بدیل در پیشرفت و رشد اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایفا می‌کند. اما در ایران، با وجود تلاش‌های زیاد در این حوزه، همچنان بسیاری از مناطق به ویژه نواحی دورافتاده و محروم با مشکلات جدی در زمینه زیرساخت‌های آموزشی مواجه هستند. مدارس کانکسی و سنگی، به عنوان نماد‌هایی از فضا‌های آموزشی ناپایدار و نامناسب، همچنان مشکلات بسیاری را برای دانش‌آموزان به همراه دارند. در این راستا، دولت با برنامه‌ریزی‌های جدید و استفاده از ظرفیت‌های محلی و مشارکت‌های مردمی، در صدد بهبود شرایط این مدارس و تحقق عدالت آموزشی برای تمامی دانش‌آموزان در سراسر کشور است. در گفت‌و‌گو با مجید عبداللهی، معاون فنی و نظارت سازمان نوسازی مدارس کشور، جزئیات این برنامه‌ها و اولویت‌های دولت در جهت بهبود زیرساخت‌های آموزشی و رفع مشکلات مدارس کانکسی و سنگی بررسی شد.

مجید عبداللهی، معاون فنی و نظارت سازمان نوسازی مدارس کشور از برنامه‌های جدید دولت برای بهبود فضا‌های آموزشی و ساماندهی مدارس کانکسی و سنگی خبر داد. وی تاکید کرد که با استفاده از ظرفیت‌های محلی و مشارکت مردمی، پروژه‌های نوسازی مدارس به یک الگوی جدید مشارکت‌محور تبدیل خواهند شد. در این مصاحبه، عبداللهی به تفصیل از اولویت‌های دولت در راستای تحقق عدالت آموزشی و بهسازی زیرساخت‌های مدارس کشور سخن گفت.

آنا: آقای عبداللهی، ابتدا لطفاً توضیح دهید که عدالت آموزشی به چه معناست و چرا در برنامه‌های آموزشی کشور این موضوع این‌قدر مهم است؟

عبداللهی: عدالت آموزشی یکی از اصول کلیدی و استراتژیک در سیاست‌های کلان نظام است. همانطور که مقام معظم رهبری هم تأکید کردند، عدالت آموزشی به معنای فراهم آوردن دسترسی برابر و عادلانه به امکانات آموزشی برای تمام دانش‌آموزان در سراسر کشور است. این امر باید در راستای توزیع متوازن امکانات و زیرساخت‌ها در مناطق مختلف کشور، به ویژه در مناطق کم‌برخوردار، اجرایی شود. در همین راستا، رئیس‌جمهور نیز شخصاً به این موضوع اهتمام دارند و جلسات متعددی برای پیگیری و تسریع این برنامه‌ها برگزار کرده‌اند.

آنا: در حال حاضر در کشور چه تعداد مدرسه کانکسی وجود دارد و چه اقداماتی برای بهسازی این مدارس انجام می‌شود؟

مدارس کانکسی؛ ارتقای کیفیت فضای آموزشی

عبداللهی: در حال حاضر حدود ۱۸۲۰ کلاس درس کانکسی در کشور داریم. این مدارس عمدتاً در مناطق دورافتاده و روستایی واقع شده‌اند. برای بهسازی و مقاوم‌سازی این مدارس، برنامه‌های مختلفی در دست اجراست. یکی از اهداف ما این است که تمام مدارس کانکسی با تعداد دانش‌آموزان بالای ۱۰ نفر، مقاوم‌سازی شوند. در این زمینه، بسیج منابع از طرف دولت و بنیاد برکت در جریان است تا با کمک این نهادها، وضعیت این مدارس بهبود یابد.

آنا: در مورد مدارس سنگی هم توضیح دهید. این مدارس معمولاً در چه مناطقی قرار دارند و چه برنامه‌ای برای بهسازی آنها وجود دارد؟

مدارس سنگی؛ ایمن‌سازی و بهسازی فضا

عبداللهی: مدارس سنگی در بسیاری از مناطق کشور، به ویژه در مناطق کوهستانی و کمتر توسعه‌یافته، وجود دارند. تا کنون شناسایی اولیه حدود هزار و صد مدرسه سنگی انجام شده است. برای این مدارس نیز برنامه‌های بهسازی و ایمن‌سازی در نظر گرفته‌ایم. هدف ما این است که این مدارس با استفاده از روش‌های نوین ساخت و مقاوم‌سازی، به فضایی امن و مناسب برای آموزش تبدیل شوند. این پروژه‌ها از طریق مشارکت‌های محلی و ظرفیت‌های دولت و نهاد‌های مختلف انجام می‌شود.

آنا: در مورد مدل اجرایی که برای این پروژه‌ها در نظر گرفته شده، توضیح دهید. چه تفاوتی با مدل‌های سنتی دارد؟

مدل مشارکت‌محور و استفاده از ظرفیت‌های محلی

عبداللهی: مدل جدید اجرایی که برای مدارس کانکسی و سنگی طراحی شده، کاملاً متفاوت از روش‌های سنتی ساخت و ساز است. در این مدل، تأکید بر مشارکت مردم و استفاده از ظرفیت‌های محلی است. دولت نقش تنظیم‌گری و تسهیل‌گری را بر عهده دارد، اما کار اجرایی و تامین منابع عمدتاً بر عهده نهاد‌های محلی و بخش خصوصی خواهد بود. به این ترتیب، همزمان با ایجاد زیرساخت‌های لازم، امکان استفاده بهینه از منابع محلی و تقویت حس مسئولیت‌پذیری در جامعه فراهم می‌شود.

آنا: چطور می‌خواهید این پروژه‌ها را در مناطق دورافتاده و با دسترسی محدود به منابع، پیش ببرید؟

عبداللهی: در چنین مناطقی، استفاده از ظرفیت‌های محلی و مشارکت‌های مردمی بسیار حائز اهمیت است. ما به دنبال این هستیم که با استفاده از بسیج منابع محلی، مردم و نهاد‌های محلی را درگیر کنیم تا پروژه‌ها با سرعت و کیفیت مطلوب به نتیجه برسند. علاوه بر این، دولت وظیفه دارد که زیرساخت‌های لازم را از نظر فنی و مالی فراهم کند و در کنار مردم و نهاد‌های محلی به پیشبرد این پروژه‌ها بپردازد.

آنا: آقای عبداللهی، درباره طراحی و ساخت مدارس با توجه به ویژگی‌های بومی و زیست‌بوم منطقه‌ای چه اقداماتی در نظر گرفته‌اید؟

توجه به ویژگی‌های زیست‌بوم منطقه‌ای در طراحی مدارس

عبداللهی: در طراحی مدارس، باید به ویژگی‌های بومی و نیاز‌های فرهنگی هر منطقه توجه ویژه‌ای شود. به عنوان مثال، در یزد که معماری این شهر با استفاده از خشت و گل شناخته می‌شود، باید مدارس با این معماری ساخته شوند تا هم با محیط زیست سازگار باشند و هم هویت فرهنگی منطقه حفظ شود. همچنین در نما‌سازی مدارس باید از مصالح محلی و متناسب با شرایط محیطی استفاده کرد. این رویکرد به نه تنها موجب صرفه‌جویی در مصرف انرژی می‌شود، بلکه به پایداری پروژه‌ها نیز کمک می‌کند.

آنا: آیا در این زمینه همکاری‌هایی با وزارت آموزش و پرورش و دیگر نهاد‌های دولتی داشته‌اید؟

عبداللهی: بله، همکاری‌های نزدیکی با وزارت آموزش و پرورش و سایر نهاد‌های دولتی داریم. به ویژه در زمینه شناسایی نیاز‌های محلی و اولویت‌بندی پروژه‌ها، آموزش و پرورش نقش مهمی دارد. این همکاری‌ها باعث می‌شود که پروژه‌ها به‌طور دقیق و متناسب با نیاز‌های منطقه‌ای اجرا شوند و از اتلاف منابع جلوگیری شود.

آنا: در نهایت، چشم‌انداز شما از بهبود زیرساخت‌های آموزشی در کشور چیست؟

عبداللهی: چشم‌انداز ما این است که هیچ دانش‌آموزی در هیچ نقطه‌ای از کشور به دلیل شرایط نامناسب فضا‌های آموزشی، از فرصت‌های آموزشی محروم نشود. ما به دنبال ایجاد فضا‌های آموزشی ایمن، مجهز و با کیفیت هستیم تا به بهترین شکل ممکن امکان یادگیری برای تمامی دانش‌آموزان فراهم شود. با همکاری همه‌جانبه دولت، مردم و نهاد‌های محلی، می‌توانیم به این هدف دست یابیم و گام‌های بزرگی در راستای تحقق عدالت آموزشی در کشور برداریم.

برنامه‌های بهسازی مدارس کانکسی و سنگی که در حال حاضر با رویکردی جدید و مشارکت‌محور در حال اجرا هستند، گامی اساسی در راستای تحقق عدالت آموزشی در ایران به شمار می‌آیند. دولت با استفاده از ظرفیت‌های محلی، مشارکت مردمی و همکاری نزدیک با نهادهای مختلف، سعی در ارتقای کیفیت و ایمنی فضاهای آموزشی دارد تا تمامی دانش‌آموزان، حتی در دورترین مناطق، از شرایط آموزشی مناسب بهره‌مند شوند.

علاوه بر بهبود شرایط یادگیری، این پروژه‌ها الگوی جدیدی از همکاری‌های بین بخشی و همکاری میان دولت و مردم را ایجاد می‌کنند که می‌تواند به گسترش و موفقیت طرح‌های مشابه در آینده کمک کند. چشم‌انداز دولت این است که هیچ دانش‌آموزی در هیچ نقطه‌ای از کشور به دلیل وضعیت نامناسب فضاهای آموزشی از فرصت‌های یادگیری محروم نماند و این امر تنها با همکاری همه‌جانبه دولت، مردم و نهادهای محلی محقق خواهد شد. در نتیجه، این پروژه‌ها نه‌تنها به ارتقای کیفیت آموزش کمک می‌کنند، بلکه به عنوان نمونه‌ای از همبستگی و تلاش مشترک در جهت ساختن آینده‌ای بهتر برای تمامی نسل‌ها شناخته خواهند شد.

انتهای پیام/

فاطمه منوری