چرخ ها و موانع ما با استاندار روز دنیا فاصله دارد/ بچه ها می‌خواستند با زور و غیرت از آنها رد شوند!

آرش امیدفر در گفت وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری آنا، درباره عملکرد تیم ملی دوچرخه سواری ماده BMX و تریال در مسابقات قهرمانی جهان ابوظبی اظهار کرد: این مسابقات اولین تجربه حضور ما در مسابقات قهرمانی جهان دو ماده BMX و تریال بود. هیچگونه توقعی از ملی پوشان نداشتم؛ چراکه هیچ پیش زمینه ای از این مسابقات نداشتیم. این رشته بسیار جدید است و عمر آن در کشور ما به 10 سال هم نمی‌رسد. 

چرخ های ما برای 15 سال پیش است

وی افزود: قبل از اعزام تمرین‌های خوبی داشتیم که البته در پیست هایی تمرین می‌کردیم که خودمان طراحی کرده بودیم. مکان اردوهای ما پیست بیرجند و نوید پارک بود. وقتی به مسابقات رفتیم متوجه شدیم واقعیت با آنچه در ذهن ما بوده متفاوت است. از ابعاد موانع گرفته تا سطح و سختی مسابقات، همه فراتراز توقع ما بود. بچه ها نهایت تلاش خود را کردند اما باید بدانیم که چرخ های ما برای 15 سال پیش است و به تجهیزات به روز حتی نزدیک هم نبودیم. حتی موانع پیست مسابقه برای ما جدید بود و لاستیک های به روز بر اساس همان پیست ها ساخته شده بود.

با موانع 2 متر تمرین می‌کردیم درحالی که موانع مسابقات 5 متر بود

سرمربی تیم ملی دوچرخه‌سواری در خصوص سطح مسابقات اظهار کرد: امارات برای ساخت پیست قهرمانی جهان، 2 میلیون دلار هزینه کرده بود. این نشان می دهد که سطح مسابقات چه مقدار بالا بوده است. از پیست رودخانه مصنوعی گرفته تا چمن و شن، مشخص بود که برای همه آنها هزینه بسیاری شده است. چرخ ها و موانع ما با استاندار روز دنیا فاصله دارد و بچه ها می‌خواستند با زور و غیرت از آنها رد شوند که متأسفانه برخی آسیب دیدند. طبیعی است چراکه ما با موانع 2 متر تمرین کرده بودیم موانع آنجا 5 متر بود. در مجموع از عملکرد دوچرخه سوارانمان راضی هستم. با همه این موارد علی اختر توانست 3 نفر از قهرمانان اروپا از جمله مجارستان و رومانی را بگیرد. برای ما این نتایج خیلی امیدوار کننده است.

به دلیل المپیکی شدن این رشته آن را سخت کردند

وی در پاسخ به این سوال که چرا ابعاد موانع ما با استاندارد جهانی این مقدار فاصله داشت گفت: هنگامی که رشته جدیدی به رشته های المپیکی افزوده می‌شود، مجبور هستند سطح مسابقات را بالا ببرند و سخت کنند تا همه نتوانند شرکت کنند. اینگونه در المپیک نهایتا 10 تا 15 نفر شرکت خواهند کرد. برای این رشته، کمپانی های تولید کننده چرخ با استفاده از کربن، چرخی کاملا سبک با قابلیت های بالا می‌سازند. برای پیست ها هزینه های کلان می کنند. با این شرایط، تنها پیست ما به همت نوید قاسمی ساخته شده است. قاسمی در این مسابقات با هزینه خود شرکت کرد و آنجا به عنوان کمک مربی در کنار من بود. در آن چند روز، نقشه و الگو پیست را طراحی کرد تا در پیست جدیدی که می خواهد در منطقه 19 بسازد، از آنها استفاده کند و نزدیک به آنها بسازد. بچه های ما از نظر استعداد مشکلی ندارند اما از نظر سخت افزاری مشکل داریم. هر دوچرخه در کمترین حالت 2 هزار یورو است که برای قشر دوچرخه سوار که اغلب کم سن هستند، زیاد است.

ماده تریال به یک محیط کوچک نیاز دارد

امیدفر درباره پیست های موردنیاز این رشته گفت: مهیا کردن پیست دو ماده BMX و تریال کار سختی نیست. پیست ماده سرعت به 5 هزار متر زمین نیاز دارد. هزینه تجهیز خود آن پیست هم در کمترین حالت  1 میلیون دلار است. هزینه میلیاردی تأمین زمین هم که بماند. خوبی ماده تریال این است که محیط کوچکی نیاز دارد. به همین دلیل راحت می توانیم در این رشته سرمایه گذاری کنیم. رئیس فدراسیون قول هایی را داده است تا برای دوچرخه های روز دنیا اسپانسر بگیریم. متأسفانه کمپانی های تولید ککنده دوچرخه های حرفه ای نماینده ای در ایران ندارند و لوازم یدکی دوچرخه ها پیدا نمی شود.

یک اشتباه کوچک مساوی با سقوط ورزشکار است

سرمربی تیم ملی دوچرخه‌سواری دربار سطح فنی تیم ملی گفت: در سال 2019 در آسیا چند مدال کسب کردیم. جایگاه ما در آسیا بالا است. در ماده تریال از آسیا تنها ایران و ژاپن شرکت کردند و در ماده BMX هم ایران، ژاپن و چین شرکت کردند. خود کشور میزبان و حتی عربستان در این مسابقات نماینده نداشتند. این رشته مهارت های زیادی را یکجا می خواهد و یک اشتباه کوچک مساوی با سقوط ورزشکار است که متأسفانه برای اعضای ما هم پیش آمد. با یک سرمایه گذاری بسیار کوچک می توانیم خیلی موفق باشیم. طراحی پیست ها امکان پذیر است و می توانیم با یک هزینه کم زمین کوچکی را برای پیست تهیه کنیم.