دارو بر طبل گرانی کوبید/ تاثیر حذف ارز نیمایی در بازار واردات

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری آنا، این روز‌ها که در ایامی نزدیک به دلار ۸۰ هزار تومان نفس می‌کشیم، دولت اعلام کرده قرار است از ابتدای زمستان سال جاری با ارز نیمایی خداحافظی کرده و اعتبار و جایگاه بالاتری به بازار توافقی بخشد؛ به این صورت که واردکنندگان ارز‌های مورد نیاز خود را در این بازار از صادرکنندگان تهیه کنند. بنا به اظهارات دولت، نرخ ارز در بازار توافقی بالاتر از سامانه نیما در عین حال کمتر از بازار آزاد است و این روال در آینده هم ادامه خواهد داشت.

این اتفاق به معنای افزایش هزینه واردات کالا‌هایی که پیش از این با نرخ نیمایی وارد می‌شدند است. اگر بخواهیم ساده توضیح دهیم، مردم باید انتظار گرانی بیش از ۳۵ درصدی بسیاری از اقلام در بازار را طی چند ماه آینده داشته باشند؛ اما نکته اینجاست بعضی از بازار‌ها و اقلام استراتژیک، به پیشواز این گرانی رفته و به صورت غیر مستقیم از هفته‌های اخیر افزایش قیمت جدی را تجربه کردند؛ دارو یکی از این موارد است که نگاه به بازار آن نشان می‌دهد تورم ۵۰ درصدی طی روز‌های اخیر آن هم چراغ خاموش به آن اضافه شده است.

دارو ۵۰ درصد گران شد

صنعت دارو در ایران، وابستگی زیادی به واردات مواد اولیه دارد؛ همین موضوع باعث می‌شود تا هر تغییری در نرخ ارز و یا حتی چالش‌های مربوط به تامین آن، در قیمت نهایی آن تاثیرگذار باشد. دارو به دلیل ماهیت استراتژیک آن، همواره قیمت‌های مصوبی که از سمت صنعت و دولت اعلام می‌شود، در آن از اهمیت بالایی برخوردار است؛ بنابراین هر میزان رشد و افزایش قیمتی که دولت برای دارو اعلام کند، به قطع با تشویش و نگرانی مردم همراه است، اما نکته اینجاست گرانی ۵۰ درصدی دارو طی ماه‌های اخیر، کاملا بدون مصوب و اطلاع رسمی است؛ به نظر می‌رسد صنعتگران این بخش نگاهی جدی به حذف ارز نیمایی داشته و ترجیح داده‌اند تا به پیشواز گرانی‌ها بروند.

بررسی خبرنگار اقتصادی آنا از بازار، گویای این مسئله است که دارو‌های معمولی که برای خرید آنها نیاز به نسخه پزشک نیست در داروخانه‌ها جهش قیمتی مهمی داشتند. به عنوان مثال یک برگه قرص استامینوفون کدئین که در داروخانه‌ها با رقمی بین ۱۵ هزار تا ۲۰ هزار تومان نهایتا فروخته می‌شد، این روز‌ها تا نزدیک به ۳۰ هزار تومان قیمت دارد. یا برای خرید یک برگه ژلوفن ۴۰۰ که تا ده روز قبل رقمی بین ۳۰ تا نهایتا ۴۰ هزار تومان قیمت داشت، این روز‌ها تا ۵۰ هزار تومان هم به فروش می‌رسد. میزان این رشد قیمت متناسب با نوع دارو متفاوت است، اما به وضوح می‌توان گرانی بین ۲۰ تا ۵۰ درصدی را در تمام انواع اقلام دارویی و درمانی مشاهده کرد. 

کسی از نرخ مصوب خبر ندارد

اما گرانی تنها اتفاق این روز‌های بازار دارو نیست؛ متاسفانه ایران در تامین دارو‌ها بیماران خاص و حتی در برخی مواقع غیر خاص، عملکرد بسیار ضعیفی دارد. تا پیش از این بازار کمبود جدی در اقلامی مانند انسولین، دارو‌های بیماران پروانه‌ای و مبتلا به سرطان و ... داشت؛ بررسی بازار این حوزه درمان نشان می‌دهد طی دو هفته اخیر شدت کمبود‌ها بیشتر شده و اغلب بیماران با نبود دارو مواجهند. اگر هم دارو باشد، قیمت‌ها بیش از ۵۰ درصد افزایش یافته است.

خبرنگار اقتصادی آنا با یکی از همراهان بیماری که در صف داروخانه ۱۳ آبان میدان هفت‌تیر ایستاده بود، در این‌باره به گفتگو پرداخت. این فرد که به دنبال خرید دارویی خاص و کمیاب بود، درباره رشد قیمت‌ها گفت: دارو کالایی نیست که قیمت رسمی داشته باشد؛ حتی اگر هم داشته باشد، برای بیماران خاص که نرخی مشخص نیست.

این متقاضی دارو ادامه داد:از سویی دیگر چه در بازار آزاد و چه داروخانه‌های رسمی که به صورت محدود دارو وجود دارد، قیمت‌ها لحظه‌ایست. یعنی شما اگر توان خرید الان داشته باشی، با نرخ همین لحظه میتوانی خرید کنی. در غیر این صورت اگر به هر دلیل فردا بیایی، باید نرخ جدید و گران‌تری را برای خرید آن بپردازی. اکثر دارو‌ها و خدمات درمانی جدی و سخت هم مشمول بیمه تامین اجتماعی و یا حتی سایر بیمه‌ها هم نیستند. در ایران اگر بیمار خاص باشی، روزگار بسیار سخت و البته کوتاهی را سپری می‌کند.

روز‌های تاریک بیماران

به قول همراه بیماری که با او به گفت‌وگو پرداخته شد، در ایران نباید یک بیمار آن هم بیمار درگیر بیماری خاص باشی. حوزه دارو در ایران به صورت افسارگسیخته‌ای آشفته است و تصمیمات دولتی درباره با تامین ارز واردات، روز به روز شرایط را بدتر می‌کند. دولت هدف نهایی تمام تصمیمات خود را حذف دلالان معرفی می‌کند در حالی که حذف نهایتا چند صد دلال، به ضرر میلیون‌ها آدم بی‌گناه و خسته تمام خواهد شد. به نظر می‌رسد دولت باید نگاهی متفاوت‌تر به راهکار‌های خود برای کنترل فساد‌های مالی و تجاری داشته باشد.