با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
انتشار کتاب بایدها و نباید‌های نمایانی علم؛ نقشه راهی برای پژوهشگران ایرانی
کتاب «نمایه و نمایانی علم: بایدها، نباید‌ها و پیامدها» از سوی مرتضی طاهری، استاد دانشگاه تهران، تألیف و منتشر شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، به سفارش محمدعلی زلفی‌گل، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری دولت سیزدهم، کتاب «نمایه و نمایانی علم: بایدها، نباید‌ها و پیامدها» از سوی مرتضی طاهری، استاد دانشگاه تهران، تألیف و منتشر شد. این کتاب که در قالب شش فصل جامع ارائه شده است، به بررسی عمیق و همه‌جانبه اهمیت نمایانی علم و اثرات آن بر مرجعیت علمی، نوآوری، دیپلماسی علمی و شبکه‌سازی بین‌المللی پرداخته است.
این کتاب با نگاهی نوآورانه به مفهوم نمایانی علم، این اصل اساسی را مورد تحلیل قرار می‌دهد که علم، زمانی می‌تواند به جامعه علمی و عمومی سود برساند که قابل مشاهده و در دسترس باشد. نمایانی علم به معنای آشکار شدن دستاورد‌های علمی در سطح جامعه است و نشان می‌دهد که چگونه دسترسی گسترده به نتایج پژوهش‌ها و یافته‌های علمی می‌تواند تأثیرات شگرفی بر اعتبار علمی پژوهشگران و نهاد‌های علمی داشته باشد.
اثرگذاری نمایانی علم، تنها به مرز‌های داخلی محدود نمی‌شود؛ بلکه این کتاب به شکلی تحلیلی و کاربردی، به نقش نمایانی در تقویت دیپلماسی علمی نیز می‌پردازد. در دنیای امروز، دیپلماسی علمی نقش مهمی در تقویت روابط بین‌المللی و همکاری‌های تحقیقاتی ایفا می‌کند. کتاب «نمایه و نمایانی علم» با نشان دادن چگونگی این تأثیر، تأکید می‌کند که نمایانی علم می‌تواند دریچه‌های جدیدی برای همکاری‌های بین‌المللی باز کند و شبکه‌های علمی گسترده‌تری بین ایران و سایر کشور‌ها ایجاد نماید.
از دیگر محور‌های کلیدی این کتاب، نقش نمایانی علم در پیشبرد علوم میان‌رشته‌ای و تقویت پژوهش‌های بین‌رشته‌ای است. در دنیای پیچیده امروز، مسائل علمی به رویکرد‌های چندرشته‌ای نیاز دارند و این کتاب به خوبی نشان می‌دهد که چگونه نمایانی علم می‌تواند به تسهیل همکاری‌های میان‌رشته‌ای کمک کند و کیفیت پژوهش‌ها را ارتقا دهد.
در نهایت، این کتاب را می‌توان به عنوان راهنمایی برای سیاست‌گذاران علمی نیز دانست. پیشنهادات و راهبرد‌های مطرح شده در کتاب، می‌تواند نقشه راهی برای ارتقای مرجعیت علمی کشور باشد. این اثر، با تحلیل جنبه‌های مختلف نمایانی علم، افق‌های جدیدی را برای توسعه علمی و فناوری ایران و ایجاد بستر‌های گسترده‌تر در شبکه‌های علمی بین‌المللی ترسیم می‌کند و می‌تواند در جایگاه ایران به عنوان یک مرجع علمی معتبر در سطح جهانی نقش‌آفرین باشد.
انتهای پیام/
