چرا پرستاران در ایران با مشکلات متعددی روبه‌رو هستند؟ / از دستمزد پایین تا فشار کاری
میانگین حقوق یک پرستار در ایران حدود ۶ میلیون تومان است که با توجه به فشار کاری و شرایط سخت، بسیار کم به نظر می‌رسد. این در حالی است که این رقم بسیار کمتر از حقوق پرستاران در کشورهای پیشرفته است
به گزارش آنا-زهرا اردشیری؛ پرستاری یکی از مهم‌ترین مشاغل در نظام‌های بهداشتی و درمانی است که مسئولیت مراقبت از بیماران را به عهده دارد. با این حال، مشکلات پرستاران در ایران هر روز پیچیده‌تر می‌شود و کمتر به آنها توجه می‌شود. از دستمزد پایین و فشار کاری گرفته تا کمبود نیروی انسانی، این مشکلات سلامت پرستاران را تهدید کرده و بر کیفیت خدمات درمانی تأثیر می‌گذارد.
دستمزد پایین؛ دغدغه‌ای بزرگ
یکی از مشکلات اساسی پرستاران در ایران، دستمزدهای پایین است. میانگین حقوق یک پرستار در ایران حدود ۶ میلیون تومان است که با توجه به فشار کاری و شرایط سخت، بسیار کم به نظر می‌رسد. این رقم بسیار کمتر از حقوق پرستاران در کشورهای پیشرفته است. در بسیاری از موارد، این دستمزدها تنها برای تأمین هزینه‌های روزمره کافی است و پرستاران مجبورند برای تأمین درآمد بیشتر، شغل‌های جانبی پیدا کنند یا به فکر مهاجرت به کشورهای دیگر بیفتند.
کمبود نیروی انسانی و فشار کاری
کمبود نیروی انسانی در بیمارستان‌ها یکی دیگر از مشکلات عمده است. در ایران به ازای هر ۱۰۰۰ نفر جمعیت، تنها ۰.۷ پرستار وجود دارد که این نسبت بسیار پایین‌تر از استاندارد جهانی است. طبق استاندارد جهانی، هر کشور باید حداقل ۳ پرستار به ازای هر ۱۰۰۰ نفر جمعیت داشته باشد. این کمبود پرستار باعث افزایش بار کاری پرستاران موجود شده و در نتیجه فشار زیادی به آنها وارد می‌شود. در برخی بیمارستان‌ها، یک پرستار باید از ۲۵ تا ۳۰ بیمار مراقبت کند، که این میزان فراتر از توان یک فرد است.
شیفت‌های طولانی و فشار روانی
شیفت‌های طولانی، مشکلات جسمی و فشار روانی برای پرستاران از دیگر چالش‌های بزرگ است. شیفت‌های ۱۲ ساعته یا بیشتر در بسیاری از بیمارستان‌ها رایج هستند که این مسأله باعث خستگی مزمن، مشکلات عضلانی و اختلالات خواب می‌شود. علاوه بر این، فشار روانی ناشی از مسئولیت‌های سنگین و تماس مستقیم با بیماران و خانواده‌های آنها، باعث ایجاد اضطراب و استرس شغلی می‌شود. طبق آمار وزارت بهداشت، بیش از ۶۰ درصد از پرستاران از اضطراب و استرس شغلی رنج می‌برند که این خود به فرسودگی شغلی و کاهش کیفیت مراقبت‌ها منجر می‌شود.
در پی این مشکلات، پرستاران در سال‌های اخیر به طور مکرر اعتراضات و اعتصابات برگزار کرده‌اند. یکی از بزرگ‌ترین اعتصابات پرستاران در تاریخ ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ برگزار شد که بیش از ۵۰ درصد از پرستاران در آن شرکت کردند. در این اعتصاب، پرستاران خواستار افزایش حقوق، کاهش ساعات کاری و بهبود شرایط کاری خود شدند. اعتراضات همچنان ادامه دارد و پرستاران از مسئولین انتظار دارند که به مشکلات آنها توجه بیشتری داشته باشند.
چرا مشکلات پرستاران در ایران نیاز به توجه فوری دارد؟
پرستاران در ایران با مشکلاتی جدی روبه‌رو هستند که نه تنها سلامت آنها، بلکه کیفیت خدمات درمانی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. از دستمزد پایین گرفته تا کمبود نیروی انسانی و شیفت‌های طولانی، این مسائل نیاز به توجه فوری دارند. برای رفع این مشکلات، ضروری است که دولت و مسئولین به وضعیت پرستاران رسیدگی کرده و اقداماتی مؤثر در جهت بهبود شرایط کاری، افزایش نیروی انسانی و بازنگری در حقوق پرستاران انجام دهند.
برای رفع مشکلات پیش‌روی پرستاران، چندین اقدام ضروری وجود دارد. ابتدا باید تعداد پرستاران در بیمارستان‌ها افزایش یابد و به استانداردهای جهانی نزدیک شود. همچنین، دولت باید به طور جدی‌تری به موضوع دستمزد پرستاران رسیدگی کند و حقوق آنها را به گونه‌ای تنظیم کند که بتوانند به راحتی از پس زندگی روزمره خود برآیند. کاهش شیفت‌های طولانی و فراهم آوردن امکانات رفاهی مناسب برای پرستاران نیز از دیگر اقدامات ضروری است.
انتهای پیام/
