چرا حضور بین‌المللی گردشگران برای ایران مهم است؟!
کشوری که تازه درهایش را به روی گردشگران گشوده، نیاز دارد که نمایندگانی از بدنه جوامع هدف داشته باشد تا ذائقه‌شان را بشناسد و سریع‌تر و هدفمند گردشگرانش را جذب کند.
خبرگزاری آنا ـ نفیسه حاجاتی: مایکل آتنه، هنرمند فرانسوی، دو سال پیاپی در یکی از جشنواره‌های بین‌المللی ایران، برنده جایزه شد. پس از دومین جایزه‌ای که گرفت، او را دیدم، در باغ هتل محل اقامتش که رنگ و روی پاییزی هم گرفته بود، نشستیم به صحبت کردن؛ برایم گفت که با مسئولان جشنواره صحبت کرده و قرار است سال بعد، خودش در برگزاری جشنواره مشارکت کند.
او به شدت تحت تاثیر سفر ایران قرار گرفته و جایزه هم مزید بر علت حال خوبش شده بود! گفت که قصد دارد تلاش منسجمی برای افزایش آگاهی عمومی نسبت به این جشنواره انجام دهد و مخاطب هدفش هم هنرمندان جوان اروپایی هستند. یک ساعت و نیم صحبت کردیم و او از حس و حال متفاوتش نسبت به ایران تعریف کرد؛ حس و حالی که از ترس اولیه و تردید برای سفر، به رفاقت و رقبت به مشارکت تبدیل شده و حالا قرار است رنگ و روی بهتری هم به خود بگیرد تا جایی که مهمان به میزبان تبدیل شود.
آتنه با حرارت درباره ایده‌هایش صحبت می‌کرد و خیلی دقیق برایم ابعاد مختلف و راه‌های جذب پتانسیل‌های خارجی را هم ترسیم کرد؛ از راه‌هایی برای ارتقای جایگاه جشنواره با ترغیب هنرمندان بیشتر و بهتر به حضور تا برگزاری کارگاه‌های آموزشی آنلاین و معرفی جشنواره در مراکز و جشنواره‌های مشابه. دغدغه‌اش متوجه جوانان بود و اعتقاد راسخی داشت به این که اگر جوانان مستعدی از کشور‌های مختلف را بتوانیم به حضور در جشنواره ترغیب کنیم، با یک تیر چند نشان زده‌ایم.
درباره نشان‌ها صحبت می‌کردیم و صحبتمان رسیده بود به این که استمرار جشنواره‌ها تناظر یک به یکی با جایگاهشان دارد و مهم است که جشنواره‌های بین‌المللی تاریخ دقیقی داشته باشند و هر سال این تاریخ برگزاری تغییر نکند. ناگهان مرد جین‌پوش جوان چشم آبی کنار صندلی مایکل ایستاد. نگاهش کردم. اجازه گرفت سر میزمان بنشیند. دوست مایکل بود که با هم راهی ایران شده بودند.
این مرد بی‌مقدمه پرسید: «سال آینده هم جشنواره همین تاریخ برگزار می‌شود؟» مکث کردم. گفتم: «فکر می‌کنم همین تاریخ باشد، اما ممکن هم هست تغییر کند. باید با مسئولان جشنواره در ارتباط باشید که وقتی تاریخ اعلام شد، خبر شوید.» لبخند زد و توضیح داد که دوستش درهلند، ویدئوی سفرشان به ایران را دیده و قرار شده که با سه نفر دیگر از دوستانش سال آینده همزمان با برگزاری جشنواره بیایند و یک تیر و سه نشان تجربه سفر ایران، حضور در جشنواره و ادامه سفر به سمت ازبکستان را بزنند! میان صحبتمان توجهش جلب شد به خرمالو‌های درختان باغ هتل، ایستاد، دو ـ سه عکس گرفت و برای دوستش فرستاد. چند دقیقه بعد، تلفنش زنگ زد، دوست هلندی پشت خط بود. می‌خواست بداند بلیط را برای چه تاریخی بگیرد و ماجرای ویزا را از چه طریقی پیش ببرد.
تجربه یک گردشگر دیگر به ایران
تجربه سوفیا، یکی از جالب‌ترین تجربیاتی بود که در این سال‌ها در حوزه همکاری‌های بین‌المللی در جشنواره‌ها و رویدادها، دیده‌ام. اولین بار او را در میانه اجلاس بین‌المللی سازمان جهانی گردشگری در سمرقند دیدم. پیش از این هم البته از طریق صفحه اینستاگرامش که مختص روایت‌های انگلیسی از ازبکستان بود، می‌شناختمش. سوفیا به سفیری برای این کشور تبدیل شده بود؛ سفیری که از لندن برای جذب گردشگران بیشتر به مهمترین مقاصد ازبکستان و افزایش آگاهی عمومی درباره این کشور تلاش می‌کرد. چرا او را انتخاب کرده بودند؟! چون زبان انگلیسی هم زبان مادری‌اش بود و هم رشته تحصیلی‌اش و این مزیت رقابتی باعث می‌شد شناخت بهتر و عمیق‌تری از جامعه مخاطبان هدف گردشگری ازبکستان داشته باشد.
کشوری که تازه درهایش را به روی گردشگران گشوده، نیاز دارد که نمایندگانی از بدنه جوامع هدف داشته باشد تا ذائقه‌شان را بشناسد و سریع‌تر و هدفمند گردشگرانش را جذب کند. حالا دو سالی هست که سوفیا را در فضای مجازی دنبال می‌کنم. فعالیت‌هایش متنوع و جالب است؛ مثلاً نوروز گذشته ایده‌پردازی حضور یک گروه بزرگ گردشگران در جشنواره یکی از روستا‌های کوچک ازبکستان را برعهده داشت و تورش را برای تجربه یک میراث ناملموس این کشور و حضور در جشنواره نوروزی، به این مقصد برد.
در اجلاس سمرقند، انتشار نشریه اختصاصی رویداد و البته میزبانی از یک میزگرد پرچالش را هم برعهده داشت! به جز ایده‌پردازی و رشته‌ای از کار‌های اجرایی، تولید محتوا‌های هدفمند (از عکس و ویدئو تا مقالات روزنامه‌نگارانه) برای افزایش آگاهی عمومی نسبت به داشته‌های مهم ازبکستان و انتشار محتوا‌ها در صفحه مجازی و مجلات خارجی هم بخش دیگری از فعالیت‌های قراردادی وزارت گردشگری ازبکستان با او بود و البته سوفیا فقط یکی از انبوه مهمان- میزبان‌های این کشور محسوب می‌شود.
«مشارکت، آینده بهتری برای همه ما خلق می‌کند»؛ این شعاری است که سازمان ملل متحد منتشر کرده و ازهمه برای شناسایی و تقویب مشارکت‌های فعلی و تاریخی محلی، ملی و بین‌المللی در راستای ساختن آینده‌ای پایدار دعوت کرده است؛ اتفاقی که می‌تواند اهداف توسعه پایدار را محقق کند.
در این مجموعه مقالات از جشنواره‌های بین‌المللی به عنوان بستری برای «تبادل دانش و تجربه»، «ایجاد و تقویت روابط بین‌المللی و ایجاد دوستی‌های جدید» و البته «نمایش فرهنگ‌ها و هنر‌های مختلف» یاد شده و به طور کلی از سه نقش مهم «رونق گردشگری»، «ایجاد فرصت‌های شغلی جدید» و «حمایت از صنایع بومی از رهگذر معرفی‌شان در جشنواره‌ها» صحبت به میان آمده است.
«تبادل دانش» که در کارگاه‌ها و سمینار‌های جاری در جشنواره‌ها فرصت بروز و ظهور دارند هم تاثیر مهم دیگری است که رویداد‌های بین‌المللی می‌توانند رقم بزنند، اما شاید یکی از مهمترین تاثیرات، ایجاد شبکه‌های همکاری در میان محققان و هنرمندان کشور‌های مختلف باشد؛ اتفاقی که می‌تواند به توسعه پروژه‌های مشترک بیانجامد. بالاتر از همه این دستاوردها، اما «دیپلماسی فرهنگی» است که با سه بازوی تقویت درک متقابل، ترویج صلح و ثبات و البته ثبت تصاویر مثبت ازکشورها، محقق می‌شود.
*پژوهشگر و روزنامه‌نگار، دانش‌آموخته کارشناسی ارشد ایران‌شناسی
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
