نقش آموزش در توسعه و ترویج کارآفرینی
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری آنا، کارآفرینی فرایندی است که نقش مهم و حیاتی در رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی ایفا میکند، صاحبنظران علم اقتصاد آن را موتور محرکه رشد و تولید اقتصادی کشورها میدانند و در این رهگذر، نظام آموزشی سهم عمدهای در توسعه و ترویج کارآفرینی و کارآفرینان خواهد داشت.
پژوهشگران در مقالهای با عنوان «تحلیل نقش آموزش در توسعه و ترویج کارآفرینی» به این موضوع پرداختهاند که با نگاهی به روند رشد و توسعه جهانی در مییابیم که با افزایش و گسترش فناوریهای پیشرفته، نقش و جایگاه کارآفرینان بهطور فزایندهای بیشتر میشود؛ به بیان دیگر، ارتباط مستقیمی بین پیشرفت فناوری و ضرورت آموزش کارآفرینان وجود دارد.
* کارآفرینی عامل رشد و توسعه اقتصادی کشور
در این پژوهش آمده است که امروزه کارآفرینی از عوامل رشد و توسعه اقتصادی کشورها بهشمار میآید، بهطوری که در غرب و بعضی از کشورها، دو دهه اخیر دهههای طلایی کارآفرینی نام گرفتهاند. در بیشتر کشورهای پیشرفته و در حال توسعه، مقوله کارآفرینی بهعنوان اصلیترین منبع توسعه در نظر گرفته شده است.
کارآفرینی از عوامل رشد و توسعه اقتصادی کشورها بهشمار میآید
این پژوهش مطرح میکند که لزوم ایجاد بستر مناسب برای حمایتهای منطقی اعم از مادی، معنوی، فرهنگی، پژوهشی و علمی از کارآفرینی و کارآفرینان بیش از پیش در کشور ما احساس میشود.
نکته قابل ذکر در این پژوهش این است که رویکرد درست بیشتر کشورهای جهان بهویژه کشورهای توسعهیافته به موضوع مهم و بنیادین کارآفرینی و نقشی که در توسعه اقتصادی، سیاسی. فرهنگی و اجتماعی ایفا میکند، سبب توجه جدی به این مقوله مهم و با ارزش شده و در نتیجه این توجهات بسیاری از نابسامانیها از جمله بحران بیکاری در این کشورها تا حدودی مرتفع و کمرنگ شده است.
به زعم این پژوهش با ایجاد بسترهای مناسب و فرهنگسازی مطلوب بحث کارآفرینی و اهمیت و ضرورت آن در جامعه نهادینه شود و بیگمان آموزش و نقش خطیر آن در این باره بر کسی پوشیده نیست و میتواند به گستره این بحث دامن زند و خود در توسعه و ترویج آن نقش ایفا کند که در ادامه بحث به آن پرداخته خواهد شد.
* تاثیر آموزشهای کارآفرینی در بیکاری جوانان
به طور کلی در این پژوهش آمده است که در شرایط و مناسباتی که شایستگیهای شغلی افراد جویای کار با نیازهای واقعی بازار کار متناسب نباشد، روند جذب افراد در بازار کار و یافتن شغل مناسب، از سرعت و سهولت مناسبی برخوردار نخواهد بود و این وضعیت دو مسئله جدی را ایجاد میکند.
این پژوهش مطرح میکند که از یک طرف خیل بیکاران بهطور فزایندهای افزایش پیدا خواهد کرد و از طرف دیگر، بخشی از ظرفیتهای انسانی بدون استفاده درآمده و نقشی در توسعه و رشد جامعه نخواهد داشت. آموزشهای کارآفرینی باعث خواهد شد تا ظرفیتهای انسانی بهبود یافته و درجه اشتغالپذیری افراد بالا رود و از این طریق بیکاری جوانان کاهش یابد.
در این پژوهش آمده است که یکی از عوامل اثرگذار در توسعه کارآفرینی، توجه ویژه به تقویت نظام آموزشی است. امروزه تقریباً در تمام کشورهای توسعهیافته و در حال توسعه در همه پایههای تحصیلی، آموزش و ترویج کارآفرینی جایگاه ویژهای دارد.
در این پژوهش آمده است که سهم آموزش چه در نیروی فکری خلاق بهعنوان تکامل بخش روند تولید و چه در کار ساده بهعنوان پشتوانه تداوم تولید، بسیار با ارزش است. امروزه جوامع در محیطهای آموزشی مخارج قابل ملاحظهای برای آموزش متحمل میشوند و این مراکز با مشکلات روزافزونی روبهرو هستند. بسیاری از آنها مجبورند مأموریت و راهبردهای کلی خود را دوباره ارزیابی کنند و وجوه دولتی در حال کاهش یافتن است.
* نقش آموزش در توسعه و ترویج کارآفرینی
این پژوهش فرض اصلی خود را بر این نکته مهم و اساسی گذاشت که آموزش نقش خطیری در توسعه و ترویج مهارتآموزی و کارآفرینی دارد و با رجوع به نظرات صاحبنظران و پژوهشهای تجربی و میدانی صورتگرفته بر این مدعا صحه گذاشت.
در این پژوهش آمده است که همه اندیشمندان حوزه کارآفرینی معتقدند که کارآفرینی موتور محرکه رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی بهشمار میرود و در بیشتر کشورهای دنیا بهعنوان مرکز و نقطه ثقل برنامههای رشد و توسعهای خودنمایی میکند و سپر یکی از خبرگان حوزه کارآفرینی بیان میکند کارآفرینانی که احتمال شکستشان بیشتر است کسانی هستند که تجربه کافی دارند. اما تحصیلات و آموزشهای لازم را ندارند از این نکته به خوبی میتوان فهمید که نقش آموزش در توسعه و ترویج کارآفرینی غیرقابل انکار است؛ چرا که از طریق آموزش میتوان بر ویژگیها و تواناییهای افراد تأثیر مثبت گذاشت.
در پایان این پژوهش آمده است که حرفهآموزی به شکل بسیار گستردهای در خیلی از کشورهای دنیا از جمله انگلستان، مالزی و آمریکا به عنوان جزیی از برنامه درسی آموزش و پرورش بهطور رسمی پذیرفته شده است؛ بنابراین نقش آموزش در توسعه و ترویج کارآفرینی امری مسلم و غیرقابل انکار است و میطلبد که مراکز آموزشی در کلیه سطوح به این مقوله مهم و با ارزش توجه کنند.
این پژوهش به کوشش جواد آقامحمدی ( دکترای مدیریت آموزشی دانشگاه علامه طباطبائی کردستان) و حسین عبدالهی (دانشیار دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه علامه طباطبائی تهران) انجام شده است.
انتهای پیام/