اعتباری: ذائقه مخاطبان موسیقی امروز به چه چیزهایی بستگی دارد؟ +فیلم

خبرگزاری آنا ـ زهره سعیدی: انواع و اقسام موسیقی در هر کشوری وجود دارد در همه جوامع هم موسیقی فاخر هست و هم مبتذل که البته موسیقی مبتذل و سطحی نسبت به سال‌های گذشته در عمق رفته و خیلی در سطح حضور ندارد، منت‌ها اثر خود را در جامعه می‌گذارد. یکی از هنرمندانی که سال‌هاست در عرصه موسیقی ایرانی به فعالیت می‌پردازد و البته فعالیت تلفیقی خود را نیز دراین سال‌ها آغاز کرده، حسن مهدی اعتباری خواننده موسیقی سنتی است که این روز‌ها به سمت موسیقی پاپ و تلفیقی نیز سوق پیدا کرده است.

مهدی اعتباری فارغ التحصیل دانشکده عالی موسیقی است، دوره‌های آواز ایرانی و کلاسیک را نزد اساتیدی، چون محمد نوری، محمدرضا لطفی، محمدرضا شجریان، حمیدرضا نوربخش و کریم صالح عظیمی و دوره عالی ردیف نوازی سه تار را نزد اساتیدی، چون بهنام وادانی و بهداد بابایی گذرانده است.

با مهدی اعتباری و مهرداد امینی نوازنده و تنظیم کننده موسیقی برای پروژه‌های اخیرشان به گفتگو نشستیم که در ادامه می‌خوانید:

به عنوان سوال نخست بفرمایید که برای خواندن یک قطعه چه چیز‌هایی برایتان اولویت دارد؟

نخست شعر برایم خیلی مهم است، به همین خاطر تلاش دارم شعر‌های خوبی با همکاری آهنگسازان انتخاب کنم، گاه پیش آمده که بیش از شش تا هفت بار اشعار را تغییر می‌دهیم تا آنچه که دوست دارم اتفاق بیافتد و هر شعری را بدون ملودی ابتدا زمزمه میکنم تا ببینم وزن و حال و هوای آن چگونه است، به هرحال من خودم ادبیات کار کردم با اجازه گرفتن از شاعر، عموما برخی از شعر‌ها را هم تغییر می‌دهم. مثلا کار «دریای خیال» که اخیرا منتشر شد، با هماهنگی شاعر (آقای آراد حسینی) تغییراتی در آن دادیم و سپس در استودیو ضبط شد.

این کار در چه ژانری اجرا شد؟

من قبلا کار‌های سنتی و پاپ سنتی می‌خواندم، اما برای اولین بار کار پاپ هم اجرا کردم و و با نظر مهرداد دوست داشتم جنس صدایم به ژانر پاپ نزدیک شود که البته کار دشواری بود، منتها خدا را شاکرم که این کار را ۹۰ درصد مخاطبانم دوست داشتند.

علاوه بر این رویای خیال، چه قطعه دیگری قرا راست آماده کنید؟

کار جدید هنوز استارت نخورده، منتها شعر فاخری از اشعار سعدی انتخاب شده که زبان محاوره نیست. خودم اشعار کلاسیک را خیلی دوست دارم، حتی در کلاس‌های آموزشگاه و دانشگاه موسیقی، یکی از تمرین‌هایی که برای دانشجویان لازم می‌دانم، خواندن شعر حافظ و سعدی است.

ز حد گذشت جدایی میان ما‌ای دوست/ بیا بیا که غلام توام بیا‌ای دوست
اگر جهان همه دشمن شود ز دامن تو/ به تیغ مرگ شود دست من رها‌ای دوست

منتها باید بگویم برای آماده شدن قطعه جدید عجله‌ای ندارم، ولی به نظر آهنگساز هم مرتبط است ممکن است شعر را آهنگساز ببیند و یک مرتبه ملودی به ذهنش برسد و آن را آماده کند، ولی گاه هم ممکن است که چند ماه طول بکشد تا به ملودی دلخواه برسد و تغییراتی در آن بدهد.

آقای امینی ضمن معرفی برایمان از سازبندی کار‌های جدید با آقای اعتباری بگویید.

من مهرداد امینی متولد سال ۶۷ مهندس کامپیوتر، برنامه‌نویس و سازنده تیزر‌های تبلیغاتی هستم، فعالیت دیگرم هم آهنگسازی و تنظیم و نوازنده پیانو و گیتار است، پنج ـ شش سالی است که کار تنظیم موسیقی انجام می‌دهم و به نظر خودم ابتدای راه هستم.

یک کاری با مهدی اعتباری سبک EDM تنظیم کردیم، سعی هم شد که فضای موسیقی سنتی هم بدان تلفیق شود که هم مخاطبان فاخرپسند را جذب کنیم و هم  کسانی که کار مدرن‌تر گوش می‌دهند که به این سبک‌ها فیوژن و تلفیقی می‌گویند.

در کار «دریای خیال» سعی کردیم اینسترومنتال با گیتار الکتریک کار کنیم، منتها برای کار جدید سعی کردیم یک تلفیق بین سنتی و راک یا متال را داشته باشیم، در واقع کل موسیقی راک به دلیل سازبندی خاصی که دارد روی گیتار الکترونیک است، این کار جدید هم همینطور خواهد بود منتها باید ببینیم که می‌شود یک ساز سنتی مثل سه تار را بدان اضافه کرد یا نه، چرا که برای کار «دریای خیال» این مساله را آزمودیم و نسبت به تمپوی کار جواب نداد. حال برای این کار هم می‌خواهیم قدری کار را سنتی‌تر کنیم.

الان کار جدید شروع نشده؟

خیر البته از لحاظ شعر آماده است منتها فضا کاملا مدرن و امروزی است، ژانر کار قطعا راک یا هارد راک یا نزدیک به اتمسفر موسیقی‌های متال است.

تک آهنگِ قبل از دریای خیال، موضوعی عاشقانه داشت که نمی‌توان گفت خیلی به پاپ نزدیک است، نه مثل عاشقانه‌های پاپ صرف و امروزی بلکه قدری فاخرتر بود و قدری هم به زبان محاوره نسبت به کار‌های سنتی نزدیک بود.

علت این تلفیقی که شما می‌گویید در عرصه موسیقی باب شده چیست؟

هنوز خیلی هم باب نشده، چون مخاطبش را نیافته است. حتی آرایش غلیط همایون شجریان هم شاید آن اندازه که باید شنیده نشده مثل یک کار پاپ صرف، اما به هرحال زمان می‌برد که سبک‌های تلفیقی هم دوره‌هایی می‌آیند و می‌روند آن چیزی که از مد نمی‌افتد خود موسیقی سنتی و موسیقی پاپ است.

اینکه یک نوع موسیقی در طول زمان افت و خیز دارد، نشانه چیست؟

من حس می‌کنم مارکت موسیقی نسبت به دهه هشتاد الان خیلی بهتر شده است، حال افرادی مثل ساسی مانکن و موسیقی‌های که اصلا مشخص نیست شعرشان چیست، ملودی و آهنگ درستی ندارند دیگر سلیقه مردم نیست، منتها هنوز راه داریم که به آن سلیقه مناسب برسیم. چنین افت و خیزی هم بستگی به عوامل مختلف دارد، از فرهنگ گرفته تا اقلیم و تهیه کننده‌ها و ... اینکه چه کسانی سرمایه گذاری بر یک ترک تلفیقی می‌کنند تا به گوش مخاطب برسد. چیزی که ثابت شده همیشه ثابت باقی می‌ماند پاپ و سنتی بین ایرانی‌ها است، این وسط هر چه که آمده زود هم رفته است. در نهایت به نظرم کار‌های تلفیقی هنوز آنطور که باید بین ایرانی‌ها شنونده خوب ندارد و باید زمان بگذرد.

در خارج از ایران چطور است؟

چون اقلیم متفاوت می‌شود خود خارجی‌ها هم سبک‌های متفاوتی می‌پسندند و گوش می‌دهند، مثلا ایدیوم و دیپ هاوس که کمتر ملودیک هستند، مورد توجهشان است چرا که بیشتر الکترونیک باز هستند. مخصوصا اروپایی‌ها، ولی ایرانی‌ها ملودیک پسندتر هستند تا اتمسفریک مثلا یادتان باشد. یک دوره ای ایهام به سمت اتمسفریک بودن رفته که مورد اقبال هم قرار گرفت.

انتهای پیام/

زهره سعیدی