در پاسخ به آنا مطرح شد؛
دلقک‌بازی در فضای مجازی الزاماً خلاقیت نیست! +فیلم
دبیر علمی همایش بین‌المللی سواد فضای مجازی درخصوص خلاقیت در این فضا گفت: منظور ما از تولید محتوای خلاقانه مشخص است و نمی‌توان هر کار عجیب و غریب یا اصطلاحاً دلقک بازی در فضای مجازی را خلاقانه نامید. خلاقیت آن چیزی است که در راستای خلقت باشد.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، سید محسن بنی هاشمی، دبیر علمی ششمین همایش بین‌المللی سواد فضای مجازی در پاسخ به این پرسش آنا، که منظور از سواد رسانه‌ای ایرانی و آموزش آن به کاربران کشورمان که در شبکه‌های اجتماعی مختلف فعال هستند، چیست؟ گفت: منظور از سواد رسانه‌ای (یا سواد فضای مجازی) بومی، آن نوع بینش و کنشی است که در عرصه فرهنگ یک سرزمین اتفاق می‌افتد و به هیچ وجه هم منظور این نیست که فضای مجازی را ایرانیزه کنیم.
وی افزود: اینکه بستر، ریشه یا محل شکل گیری یک پلتفرم یا عرصه‌ای در ایران است یا نه، مهم است ولی در این بحث باتوجه به اینکه نگاه ما فرهنگی است، خیلی تاثیرگذار نیست. مسئله ما فرهنگ ایرانی، معرفتی، دینی و اسلامی خودمان است و باید بر اساس آن تعاریفی داشته باشیم و بتوانیم کار کنیم.
بنی‌هاشمی همچنین عنوان کرد: ریشه خلاقیت هم در زبان فارسی و هم در زبان های دیگر با مفهوم خالق یکی است. پس منظور ما از تولید محتوای خلاقانه در فضای مجازی مشخص است و نمی‌توان هر کار عجیب و غریب یا اصطلاحاً دلقک بازی در فضای مجازی را خلاقانه نامید. خلاقیت آن چیزی است که در راستای خلقت باشد.
توضیحات کامل دبیر علمی ششمین همایش بین‌المللی سواد فضای مجازی به این پرسش را در ادامه تماشا کنید:
سپس نصیری، یکی از سخنرانان نشست ملی فعالان فضای مجازی در پاسخ به همین پرسش خبرنگار آنا توضیح داد: ماهیت و محتوای سواد رسانه‌ای در سراسر دنیا یکی است و غیرممکن است که این را بخواهید ایرانیزه کنید، مثل اینکه یکی بخواهد معادله ریاضی را تغییر دهد و بگوید باید ایرانیزه شود. چیزی که عملا امکان پذیر نیست.
عصر دایه‌گری دیجیتال
وی افزود: قلب تپنده و عنصر وجودی سواد رسانه‌ای، بحث تفکر انتقادی است. ما ماهیت آن را نمی‌توانیم تغییر دهیم و زیربنای آن را عوض کنیم. سواد رسانه‌ای مولفه‌هایی دارد که باید وجود داشته باشد. این موارد ستون‌هایی هستند که حتما باید وجود داشته باشند و ما می‌توانیم این را در جامعه خودمان نهادینه کنیم. ما آموزه‌های اخلاقی و ارزش‌های خانوادگی و تربیتی خاصی در کشورمان داریم که شاید در دیگر نقاط دنیا به آن توجهی نداشته باشند. برای منِ والد مهم است وقتی می‌بینیم در یک اثر نمایشی، شخصیتی که قهرمان داستان است به خاطر نجات جون کسی، حقوق دیگران را پایمال می‌کند، در آخر به عنوان یک قهرمان از او یاد نشود. در آنجا من به عنوان میانجی به فرزندم می‌گویم نباید برای کمک کردن به قشری، حقوق دیگران را نادیده بگیریم.
نصیری اضافه کرد: ظرافت‌هایی وجود دارد که می‌توان از آن استفاده کرد، همانطور که خیلی از پدر و مادرها امروز این کار را انجام می‌دهند که در حین تماشای فیلم، یا حین تجربه‌های مشترک رسانه‌ای می توانند نکات ویژه‌ای را به فرزند خود آموزش دهند. ولی متاسفانه مشکل ما این است که پدر و مادر آگاهی ندارد که سواد رسانه‌ای چه جایگاهی دارد و فرزندش باید چگونه از یک رسانه استفاده کند. برخی بر این باورند رسانه یک پرستار است و ما به بحث «دایه‌گری دیجیتال» رسیده‌ایم و برای بعضی از والدین رسانه حکم دایه و مادر را دارد. کدام رسانه می‌تواند مادرانگی را منتقل کند؟ چطور می‌توان گرمی رابطه مادر و فرزند را از یک رسانه گرفت؟ درست است با رسانه بچه‌ها سرگرم می‌شوند و منِ مادر به وظایف خانه و شغلی خود می‌رسم، ولی نباید نقش مادری را نادیده گرفت چون ارتباط صمیمانه، وقت گذاشتن با فرزندان بسیار مهم است.
وی در پایان سخنانش عنوان کرد: سال‌هاست که من به این موضوع اعتراض دارم که چرا در کشور ما سواد رسانه‌ای فضای مجازی متولی ندارد. ما باید یک متولی پاسخگو داشته باشیم تا بتوانیم موانع و مشکلات در سر راه این قضیه را برطرف کنیم.
انتهای پیام/
