داودی:بار روانی زیادی روی ورزشکاران المپیکی است/ برای اولین بار بدون آسیب وارد مسابقه می‌شوم+فیلم
گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، شب گذشته شرکت مراسم بدرقه تیم ملی وزنه برداری به المپیک برگزار شد.
علی داوودی نماینده وزنه بردار ایران در المپیک پاریس درباره حمایت ها از تیم ملی وزنه برداری اظهار کرد: بخش خصوصی و برادران غلامی همیشه مارا حمایت کردند. باشگاه متا و آقای خردمند اسپانسر من هستند. در این چند وقت بخش خصوصی در صف اول بودند. یک سری گلایه ها هست که البته من اهل گلایه کردن نیستم.
ملی پوش وزنه برداری در خصوص اینکه ظاهرا تخت های استراحت ورزشکاران در المپیک دارای مشکلاتی گفت: تخت ها اندازه تخت های المپیک توکیو است. وزن ما حدود 10 تا 15 کیلو بالاتر از بقیه است اما قطعا مشکلی نیست. مسابقه المپیک جایی نیست که بخواهیم به این موضوعات فکر کنیم. شنیده ام که می گویند هوای اتاق ها شرجی است و پشه دارد اما ما هدف داریم و این موضوعات اصلا مهم نیست.
وی درباره حریف های خود در المپیک گفت: گرجستان، بحرین، ارمنستان و سوریه رقبای من هستند. خیلی تمرین کرده ام حتی گاهی بیشتر از حد توانم تمرین کردم. هدف من این است که نتیجه خوبی بگیرم. قطعا اگر از نتیجه خودم راضی باشم مردم نیز از نتیجه من راضی خواهند بود. ان شاالله مردم دعایمان کنند و اتفاق های خوبی برای ما رخ دهد.
داوودی در پاسخ به این سوال که آیا انتظار همه از او بار روانی او را بیشتر می کند یا خیر گفت: همه ورزشکاران برای المپیک بار روانی زیادی خواهند داشت. المپیک مسابقه سنگینی است. امیدوارم بتوانم حرفی برای گفتن داشته باشم. بزرگترین دغدغه من این است که وقتی برگشتم مردم از ما راضی باشند.
او درباره آمادگی خود برای المپیک تصریح کرد: من افزایش رکورد خوبی داشتم و وزن های خوبی را ثبت کردم. برای اولین بار است که بدون آسیب وارد مسابقه می شوم. آمادگی بدنی خوبی دارم. در رنکینگ نفر اول تالاخادزه، دوم بورموناسیون و سوم دالایان هستند. اگر وزنه های تمرین را بزنم از این عزیزان در رنکینگ کمی بالاتر می روم. وزن 205 را یک ضرب زدم و در دو ضرب 256 را مهار کردم.
ملی پوش وزنه برداری در پاسخ به این سوال که در انتخاب وزنه دخالت می کند یا خیر گفت: وظیفه ورزشکار این است که با بیشترین آمادگی و تلاش بروی تخته حاضر شود. هیچوقت دخالت نکردم و نخواهم کرد. نواب و زارع از مربیان با تجربه هستند و قطعا روز مسابقه خودم را به آنها می سپارم. من فقط باید بروی تخته بروم و وزنه بزنم و بقیه کارها دست مربیان است. امیدوار هستم همه کاروان ایران موفق باشند. بزرگ ترین آرزوی من این است که شرمنده نشوم و سربلند برگردم.
