اسرائیل چگونه روند مصادره اراضی کرانه باختری را تشدید کرد؟

گروه سیاسی خبرگزاری علم و فناوری آنا، «ماهر بنی جابر» شهروند فلسطینی، ایستاده در ایوان، به زمینی نگاه می‌کرد که او و دام‌هایش ۵۰ سال در آن پا گذاشته بودند، اما امروز بر اساس دستورات جدید اشغالگران نظامی، از ورود و حتی نزدیک شدن به آن منع شده و هرگونه «تخطی» از این دستور از جانب وی، او را در معرض تهاجم شهرک‌نشینان و مصادره گوسفندانش قرار می‌دهد.

رژیم صهیونیستی چند روز پیش طرح بزرگ‌ترین مصادره اراضی فلسطینی از ابتدای پیمان اسلو در بیش از سه دهه پیش را نسبت به روستای عقرابا واقع در جنوب نابلس و زمینی که بنی جابر ۵۶ ساله در آن زندگی می‌کند، تصویب کرد. به گفتهٔ جنبش صلح اکنون اسرائیل مالکیت ۱۲ هزار و ۷۰۰ هکتار از این سرزمین به‌حکم نظامی به املاک دولتی اسرائیل تغییر داده است.

زمین‌های واقع در شرق شهر عقرابا در مکان‌هایی به نام‌های «جبل القرن» (سرطوبه)، «المستره»، «عمره» و ... قرار دارند و این سومین مصادره اراضی این منطقه طی دو سال گذشته است. لازم به ذکر است در سال ۲۰۲۲، رژیم اشغالگر حدود ۵۰۰۰ هکتار و در مارس گذشته بیش از ۸۰۰۰ هکتار از این اراضی را مصادره کرد. اقدامات امسال رژیم برای مصادره این اراضی نیز به‌گونه‌ای بود که حزب «صلح اکنون» اسرائیل امسال را سال «اوج» نامید.

اسرائیل با غارت زمین‌های صاحبان آنان در کرانه باختری، بنی جابر کشاورز و ده‌ها نفر از اهالی شهر عقرابا را از دسترسی به بخش‌های وسیعی از مراتع این شهر محروم و رفت‌وآمد آنان به این اراضی را محدود کرد؛ به‌گونه‌ای که این اهالی و دام‌هایشان داخل محلهٔ مسکونی خود به دام افتادند.

مصادره و پیامد‌های آن

بنی جابر از بیش از ۲۰۰ رأس گوسفند، ۵۰ رأس را فروخت تا مایحتاج خانواده ۸ نفره خود را تأمین کند. گوسفندان باقی مانده پس از کاهش چرای دام، توسط سربازان اشغالگر و شهرک‌نشینان تعقیب و موردحمله قرار می‌گیرند همچنین رژیم اشغالگر تعدادی از گوسفندان را به همراه وسایل کشاورزی وی مصادره کرد. این وضعیت بر تمام دامداران شهر عقرابا که ۳۰ درصد از دام‌های استان نابلس را تشکیل می‌دهند نیز صادق است.

تأثیر این محاصره بر کشاورزانی که وضعیت مشابه بنی جابر دارند یکسان است؛ ازاین‌روی که رژیم اشغالگر مصادره اراضی را به منصه ظهور رسانده و عملیات بولدوزر را برای ساخت جاده‌های شهرک‌سازی و محدود کردن فلسطینیان و ممانعت از دسترسی آنان به زمین‌هایشان و تخریب تأسیسات کشاورزی و مسکونی تشدید کرده است.

با احتساب آخرین مصادره، اسرائیل تنها در دو سال گذشته ۲۵ هزار هکتار از اراضی این شهر را تصرف کرد و بنی جابر، شهردار عقرابا تأکید می‌کند که این مصادره درواقع بزرگ‌ترین عملیات مصادره از زمان پیمان اسلو است که ۶۰ درصد از مساحت تاریخی آن را تشکیل می‌دهد.

این شهردار در گفتگو با الجزیره نت بیان داشت: مصادره این اراضی در چارچوب روند یهودی‌سازی زمین‌ها از اواخر دهه ۱۹۷۰ قرار دارد و بیش از ۱۰۰ هزار هکتار را تحت‌الشعاع قرار داده است که طبق توافقنامه اسلو و مشروط به کنترل امنیتی و اداری آن رژیم صهیونیستی این اراضی را به‌عنوان منطقه C طبقه‌بندی کرده است.

مساحت اراضی عقاربا ۱۴۴ هزار هکتار برآورد شده است که ۱۲۲ هزار هکتار از آن با تصمیمات سیاسی و دستورات نظامی  از طریق شهرک‌های شبانی مصادره شد و ۲۲ هزار هکتار باقیمانده آن در زمره مناطق «ب» طبقه‌بندی می‌شود. منطقه مسکونی شهرک را اسرائیلی‌ها با ۷ پایگاه نظامی، ۸ شهرک و دروازه‌های نظامی احاطه کرده‌اند که رژیم اشغالگر هرگاه بخواهد آنها را می‌بندد.

برای ساکنان کرانه باختری روشن شده است که رژیم اشغالگر قبل از صدور دستور برای کنترل زمین، از دسترسی صاحبان آن به آن جلوگیری می‌کند و به شهرک‌نشینان، به‌ویژه چوپانان اجازه می‌دهد تا در آنجا پاسگاه‌های سکونتگاهی ایجاد و از کوهی به کوه دیگر حرکت کنند، و درنهایت به یکدیگر برسند.

هم‌زمان با عملیات مصادره گسترده اراضی در عقاربا در چند روز گذشته، رژیم اشغالگر با تبدیل مالکیت این اراضی به مالکیت دولتی بر اراضی جبل صبیح در شهر بیتا در جنوب نابلس اعلام مالکیت اجباری کرد و اعلام داشت در حال آماده‌سازی این اراضی برای تحویل به شهرک‌نشینان اسرائیلی است و این در حالی است که رژیم، سابق بر این نیز ۶ بار برای اسکان یهودیان در این اراضی تلاش کرده بود که تمام این تلاش‌ها منتهی به شکست شدند.

شهرک‌نشینان این کوه را «گیوات آویتار» می‌نامند و از سال ۱۹۸۸، رژیم اشغالگر از طریق ارتش خود آن را تحت کنترل درآورد و طولی نکشید که به دنبال مقاومت زمین‌داران فلسطینی آن در سال ۱۹۹۴، مجبور به ترک این اراضی شد.

استمرار مبارزه فلسطینیان بر سر مالکیت بر اراضی‌شان علی‌رغم موانع اسرائیلی

به گفته «هامایل» فعال مبارزه با شهرک‌سازی، در مقابل تلاش‌های اشغالگران برای استقرار مجدد در جبل سبعه، مردم بیتا در مخالفت با این تلاش‌های رژیم، اعلام کردند که به فعالیت‌های مختلف خود در ممنوعیت رفتار رژیم ادامه خواهند داد که این اقدامات اعتراضی مردم بیتا در وهلهٔ اول، باوجود فراز و نشیب‌ها، تا ۳ سال متوقف نشد. ازجمله اشکال اعتراضی این ساکنان پس‌ازاینکه اشغالگران از بازگرداندن زمین به مالکان خودداری کردند می‌توان به عملیات اغتشاش شبانه، آتش زدن لاستیک‌ها و درگیری مستقیم، در بین نماز جمعه اشاره کرد.

نرگس عبدلی