اختلال الکترولیتی در بدن چیست و چه مشکلاتی به وجود می‌آورد

گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا، اختلال الکترولیتی بدن به معنای عدم تعادل مناسب بین الکترولیت‌ها یا مواد شیمیایی مانند سدیم، پتاسیم، کلرید و کلسیم که در خون، سلول‌ها و بافت‌های بدن وجود دارند است. این الکترولیت‌ها برای حفظ فعالیت نوروموسکولار، تعادل آب و الکترولیت، فشار خون و عملکرد سلول‌ها بسیار حائز اهمیت هستند.

علت اختلالات الکترولیتی چیست؟

اختلالات الکترولیتی ممکن است ناشی از عوامل مختلفی مانند افزایش یا کاهش ناگهانی مصرف مواد غذایی، اختلالات کلیوی، دیابت، استفاده از داروهای خاص، تغییرات در حجم آب بدن و غیره باشد. علائم اختلال الکترولیتی ممکن است شامل خستگی، ادرارزدایی زیاد یا کم، تپش قلب، تغییرات در فشار خون، تغییر در وزن بدن، تهوع و استفراغ و مشکلات تنفسی باشد.

بهترین راه برای پیشگیری از اختلالات الکترولیتی، مصرف مقدار کافی آب و تغذیه مناسب، نظارت بر مصرف داروها و در صورت لزوم مشاوره با پزشک متخصص است. در صورت بروز علائم اختلال الکترولیتی، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب اعمال شود.

اختلال الکترولیتی به موازات اختلالات مختلفی از جمله افت وزن ناگهانی، استفراغ یا اسهال شدید، بیماری‌های کلیوی، دیابت، بیماری‌های قلبی، استفاده از داروهای خاص و غیره ممکن است رخ دهد.

همچنین مصرف داروهای خاص مانند دیورتیک‌ها، لیتیوم، کورتیکواستروئیدها و غیره ممکن است باعث تغییرات در سطح الکترولیت‌ها شوند.

عوارض اختلالات الکترولیتی بر بدن

اختلال الکترولیتی می‌تواند عوارض جدی برای بدن داشته باشد. این عوارض ممکن است به علت افزایش یا کاهش ناگهانی سطح یک یا چند الکترولیت در بدن رخ دهد. برخی از عوارض احتمالی اختلال الکترولیتی شامل موارد زیر می‌باشند:

تپش قلب نامنظم یا تاخیر در ضربان قلب: افزایش یا کاهش سطح پتاسیم، سدیم یا کلسیم می‌تواند منجر به تغییرات در ضربان قلب شود و باعث تپش قلب نامنظم یا تاخیر در ضربان قلب شود.

خستگی و ضعف عمومی، افزایش یا کاهش سطح الکترولیت‌ها مانند پتاسیم و سدیم ممکن است باعث خستگی، ضعف عمومی و کاهش انرژی شود همچنین کاهش سطح پتاسیم، کلسیم یا منگنز ممکن است تشنج یا اسپاسم عضلانی را در پی‌داشته باشد.

اختلالات در عملکرد عصبی، تاری دید، تغییرات در وضوح ذهن، اضطراب و اختلال در پی افزایش یا کاهش سطح سدیم، پتاسیم و کلسیم ممکن است باعث تاری دید، تغییرات در وضوح ذهن، اضطراب و اختلالات خواب شود.