اهانت و تحقیر برای دنیاطلبی
آقای پزشکیان؛ ارائه کلماتی نادرست و مثال‌هایی قبیح که شاید تنها برای دوره کوتاه شما را برای رسیدن به پیروزی دنیایی کمک کند اما نمی‌تواند صلاح هیچ کدام از دو دنیا را برای شما فراهم نماید و می‌شود نمونه آیه شریفه «خَسِرَ الدُّنْیا وَالاْخِرَةَ ذلِک هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِینُ».
گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ عماد نجار- در مناظرات انتخاباتی چهاردهمین دوره ریاست جمهوری در دور دوم، مسعود پزشکیان در انبوهی از جملاتی که بدون تفکر لازم به کار می‌برد، به بزرگترین، محبوب‌ترین و مظلوم‌ترین سردار ایران یعنی سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی بی‌احترامی کرد و کلماتی نامناسب و دور از شأن برای آن شهید بزرگوار استفاده کرد.
قطعا ما نمی‌توانیم مجموعه‌ای از دروغ‌های ارائه شده توسط این نامزد انتخاباتی و جریان حامی وی به ملت شریف و شهیدپرور ایران داشتند را فراموش کنیم. ما فراموش نکردیم که فیلترینگ فضای مجازی از کدام دولت آغاز شد و اکنون همان جناح با ریاکاری طرفدار رفع فیلترینگ است.
ما یادمان نخواهد رفت این جماعت، مردم وطن‌پرست و با فرهنگ ایران اسلامی را طالبان نامیدند. ما فراموش نخواهیم کرد کدامین افراد در سال‌های گذشته علیرغم نظر امامین انقلاب برخورد قهری و فیزیکی با بانوان کم حجاب را آغاز کردند. در حافظه تاریخی ما می‌ماند که کدام جریان و کدام وزیر دستور ممنوعیت ویدئو و فیلم‌های ویدئویی را، صادر کرد و بعد‌ها به طور خودخوانده طلایه‌دار آزادی در ایران شدند. ما اهانت آنها در مورد قفس خواندن کشور ایران را به یاد نگاه می‌داریم.
آقای پزشکیان شما هم به یاد داشته باش که اگر تدبیر و رشادت‌های حاج قاسم سلیمانی عزیز و یارانش نبود اکنون شما نمی‌توانستید کاندیدای ریاست جمهوری باشید و در مسیر رسیدن به استودیوی ضبط برنامه در سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران با آن مدل خارج از وقار یک رئیس جمهور راه بروید.
آری سردار رشید اسلام که شهادتش داغ بر دل‌های امت مسلمان نهاد، نه فقط برای مردم ایران بلکه برای امت اسلام در اقصی نقاط جهان «یک ضایعه بزرگ و جانسوز» بود.
ای کاش روش شما برای جذب رای و پیروزی در انتخابات روشی هم‌خوان با فرهنگ و تمدن ایرانی و اصول اسلامی بود.
آن هنگام که حدیثی از نهج البلاغه را فراموش کردید و رقیب مقابل شما با خضوع و بدون هیچ واکنش منفی آن مطلب را به شما یادآوری کرد به یاد مناظره شهید بهشتی در سال‌های اول انقلاب افتادیم که ایشان بدون مضایقه اشتباه طرف مقابل خود در تلاوت آیه‌ای از قرآن کریم را در برگه‌ای کوچک یادداشت کرده و بر روی میز رقیب می‌گذارد.
قطعا اخلاق‌مداری و رعایت برخی شئونات می‌تواند در حافظه تاریخی یک ملت تا همیشه باقی بماند همانطور که رشادت‌های شهید پاسدار «قاسم سلیمانی» تا ابد در دل‌های ایرانیان و مسلمانان منطقه زنده خواهد ماند. بطور حتم ارائه کلماتی نادرست و مثال‌هایی قبیح که شاید تنها برای دوره کوتاه شما را برای رسیدن به پیروزی دنیایی کمک کند اما نمی‌تواند صلاح هیچ کدام از دو دنیا را برای شما فراهم نماید و می‌شود نمونه آیه شریفه «خَسِرَ الدُّنْیا وَالاْخِرَةَ ذلِک هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِینُ».
زیانکار هستند از هر جهت چه در دار دنیا چه در آخرت
نفاق و دو رویی در انجام کار زیانش بود بر همه آشکار
نوع برخورد شما با اقشار مختلف ایرانیان را نمیتوان به راحتی هضم کرد. از یک سو حامیان رقیب را طالبان می‌نامید و از سوی دیگر جمع کثیری از اهالی علم و نخبگان را با ادبیاتی سخیف مورد تحقیر قرار می‌دهید.
جمعیتی میلیونی از فارغ‌التحصیلان رتبه پنجم دانشگاه‌های جهان از بعد جمعیتی را نادیده گرفته و با رفتاری دور از اخلاق در قالب قیاس با دیگر دانشگاه‌های کشور درجه‌بندی غیرعلمی و خودساخته انجام دادید.
ادبیاتی همانند لحن کوچه بازاری برای یک نامزد انتخاباتی دور از شأن است که رقیب خود را دعوت به یک دوئل می‌کنید و شرط این دوئل را اعدام می‌گذارید؟! مگر در کدام دوران زیست کرده‌اید که اگر‌ها و شرط بندی‌های شما با التزام به وعده اعدام پایان می‌گیرد؟
چنانچه این ادبیات سخیف از سوی جریان مقابل شما بیان شده بود حتی در واحد‌هایی کوچک‌تر و ضعیف‌تر قطعا هیاهو به پا کرده و گوش فلک را کر می‌کردید و قرآن‌ها بر نیزه می‌شد. اما نجابت رقیب شما در تقابل با حرکات و ادبیات و سکنات شما تا آنجا قابل ستایش است که فرزند شما برای توجیه طرز قرار گرفتن شما بر روی صندلی دلایل خاصی را مطرح می‌کند که نمیتوان به راحتی باور کرد، چون شما توانستید در زمان‌هایی دیگر به نوع دیگری و با دیسیپلین بنشینید.
ای کاش رفتار شهید آیت‌الله دکتر رئیسی چه در مناظرات انتخاباتی و چه در نوع مدیریت سکان ریاست جمهوری و حتی در روش خدمت رسانی به مردم برای دیگر کاندیدا‌ها الگو می‌شد و تنها هدف نامزد‌ها خدمت به خلق و رضایت خالق بدون سمت گیری به هیچ طرفی و بدون ترس از هیچ مخلوقی باشد.
ای کاش به جای ادبیات «نمی‌شود، نمیتوان، نباید، و بزرگ نمایی مشکلات» به فکر راهکار‌هایی برای اعتلای ایران اسلامی و یاری رساندن به رهبر معظم انقلاب اسلامی باشیم تا مسیر رسیدن به قله با تمام موانع هرچه سریعتر طی شود.
انتهای پیام/
