آنا گزارش می‌دهد؛
«پیروز و پریزاد» از ایده تا اجرا طرحی قابل اعتنا/ گام‌های بلند موسیقی ایرانی با هنرمندان نام آشنا+فیلم
در روزگاری که کنسرت نمایش‌ها مورد توجه خوانندگان و نوازندگان موسیقی بنام کشور قرار گرفته، شاهد یک اجرای خاص از علی قمصری با نام «پیروز و پریزاد» هستیم که بلندپروازی این هنرمند را در عرصه موسیقی و نمایش به رخ می‌کشد.
گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا ـ زهره سعیدی: این روز‌ها شاهد رونق کنسرت نمایش‌ها از سوی خواننده‌ها و هنرمندان نوازنده‌ای هستیم که تلاش دارند علاوه بر عرصه هنر موسیقی، تئاتر را نیز در دست بگیرند و در این زمینه خودی نشان دهند خیلی از اینها حتی یک کارگردان مطرح و یا مشاور حرف‌های تئاتری نیز در کنارشان قرار ندارد، اما برخی دیگر در تلاش هستند تا در این مسیر گام‌های موثری را طی کنند و به رسم نام و نشانشان هم مخاطبان خوبی در هر سالنی می‌توانند برای خود دست و پا کنند.
یکی از این دست نمایش‌ها «پیروز و پریزاد» است که چندی است از سوی علی قمصری نوازنده شناخته شده تار در تالار وحدت اجرایش را شروع کرده و به رسم نام و نشان شناخته شده‌اش و به عنوان آهنگساز، کارگران و نوازنده نیز تا آخرین طبقه تالار وحدت را قُرق کرده است، اما به لحاظ نمایشی محل چندو، چون و بررسی زیاد کارش دارد، هر چند نام قمصری در این کار به عنوان کارگردان نیامده است.
نویسنده این نمایشنامه احسان افشاری است و بهادر صحت، محمد رضازاده، سهیل رجب، صبا پاشایی، ریحان احمدی، المیرا قنبری خوانندگان این نمایش و بلیت فروشی نیز از قیمت دویست تا ششصد هزار تومان مشخص شده است.
داستان از این قرار است که داستان منظوم احسان افشاری با محوریت موسیقی، بهره گرفته از آداب نمایشی و حضور گروه حرکت و جلوه‌های بصری برمبنای یک داستان قدیمی عاشقانه پیروز و پریزاد شکل گرفته است هر چند خیلی‌ها اعتقاد دارند که به لحاظ نمایشی کار به خوبی از آب در نیامده و روایت‌ها ناقص، شخصیت پردازی‌ها ناکامل و به نوعی در نیامده است، اما مخاطبان دیگری یز این دست نمونه اثر ادبی موسیقیایی را که برپایه نگرش مشترک یک جمع و برمبنای اقتباسی ا زادبیات کهن شکل گرفته نه ترجمه اجرا‌های غربی و نمایشنامه‌های دیگر مناسب می‌دانند.
به استثنای علی قمصری که به خوبی توانسته با تار جادویی خود مخاطبان را در سالن مسخ کند، بازیگران نمایش مبتنی و غیرحرفه‌ای به استثنای مهسا باقری بازیگر نقش پریچهر به خوبی نتوانستند نقش خود را ایفا کرده و حتی بازیگر نقش پریزاد نیز مخاطب خود را از اجرای نمایش پس زده می‌کند.
قمصری در چند سال اخیر در قالب پروژه‌های تار ایرانی به شهر‌های زیادی از جمله قزوین، شیراز، تبریز، اردبیل، کردستان، ایلام، کرمانشاه، بروجرد، خوزستان، تربت جام و. سفر کرده و در این قالب اجرا‌هایی حتی در کشورهایی، چون هلند هم داشته است، اما بحث کنسرت نمایش با اجرای پروژه موسیقی تفاوت‌های بسیاری دارد و خود او نیز اذعان کرده که این گام نخستش در عرصه موسیقی نمایش است و در عرصه اجرا و بازیگری او راه زیادی در پیش دارد چه اینکه خودش نیز نقش «پیروز» را در این کار برعهده داشت.
یکی از نقاط قوت این کار اجرای گوشه‌های موسیقی ایرانی در آن است، این گوشه‌ها و دستگاه‌ها به خوبی توانسته مخاطب موسیقی ایرانی را جذب خود کند در شرایطی که عرصه موسیقی کشور در دست مافیای پاپ است و وضعیت موسیقی ایرانی، سنتی و ارکسترال شرایط خوبی ندارد چنین اجرایی برای مخاطبان تئاتر و موسیقی پسند قابل صدایش است و صدای خود علی قمصری، بازیگر پادشاه که نامش در بروشور کار نیز قید نشده و راوی دل نشین و مورد پسند است.
خیلی از مخاطبان این اثر معتقد هستند که علی قمصری برای موفقیت در عرصه موسیقی نمایش می‌بایست از مشاوران متخصص در این عرصه کمک بگیرد و البته حضور احمد سلیمانی و محمدرضا کوهستانی می‌تواند خوب باشد، اما به لحاظ کارگردانی و تنظیم کار وی برای بقا در این عرصه نیاز به کمک بیشتر و قوی تری دارد.
نکته دیگر پایان بندی نمایش برگرفته از این عاشقانه است که اجازه می‌دهد بانوی نمایش انتخاب کند و مثل دیگر کار‌ها و به قول معروف کار به ازدواج ختم نمی‌شود بلکه این زن داستان است که تصمیم می‌گیرد با مرد مورد علاقه، اما مقلد از دیگران ازدواج نکند و این یک پایان بندی انتخابی با میل و اراده یک زن در نمایش است که کمتر آن را تا به حال شاهد بودیم، در نهایت هیچ حرف و سخنی نمی‌ماند جز اینکه در پرده آخر نتیجه کار یک پایان باز نیست بلکه تکرار همان «خلق را تقلیدشان بر باد داد/ای دوصد لعنت براین تقلید باد» است.
برخی معتقدند گسترش اجرای کنسرت نمایش‌ها در سال‌های اخیر، به تدریج بر میزان حضور هنرمندان معتبر و توانمند موسیقی در فضای کنسرت‌ها تأثیر منفی خواهد گذاشت. این نگرانی تاحدی قابل درک است. با این حال به نظر می‌رسد برای رفع این نگرانی، کیفیت کنسرت نمایش‌ها به گونه‌ای باشد که مخاطب صرفاً برای شنیدن صدای خواننده مورد علاقه‌اش به سالن نیایید. «کنسرت نمایش» همان‌گونه که از نامش نیز بر می‌آید، باید هر دو جنبه هنری موسیقی و نمایش را تأمین کند. به این ترتیب، مخاطبان از یک اثر ارزشمند که ترکیبی از این دو فضا است لذت خواهند برد.
علی قمصری (تار، سه‌تار)، علی قنبری (عود)، آرین رضایی (دف، بندیر)، حمیدرضا یوسفی (تمبک، پرکار)، ساناز نوربخش، عادله لطفی، سینا صالحی، هورام ترابی (ویولن)، فرگل ساکت، رضا ملکی (آلتو)، شهرزاد غلامعلی (ویولنسل)، کی‌ناز کیاالوندی (دف، هنگ درام)، مبینا علیمردانی، ثمین شریعتی و حدیث کرمی (دف) نوازندگان کنسرت نمایش «پیروز و پریزاد» هستند.
احمد سلیمانی، محمدرضا کوهستانی مشاور هنری، نورالدین حیدری ماهر مجری طرح، علیرضا علیخانی مدیر اجرایی، امیرحسین‌دوانی طراح صحنه، ماریا حاجی‌ها گریم، ندا میرزایی دستیار گریم، مریم یاستی (خانه مد «یاستی») طراح لباس، صبا عباسی، یگانه تاجیک، ثنا محسنی و یگانه غمیلیویی دستیاران لباس، مهرداد آبجار طراح حرکت، مهبد فیضی، کمال رضوی، نوشین بدری کوهی، گلنار راحتی نویر، نوید دوستی، نهال سرخابی، نرگس طاهر دل، فرزانه زمانی، علی پور مراد گروه حرکت عوامل اجرایی این اثر را تشکیل می‌دهند.
انتهای پیام/
دایرة المعارف دانش‌بنیان‌ها ۱۰۵؛
دانش‌بنیان‌ها به چند دسته تقسیم میشوند؟
در گفت‌وگو با آنا مطرح شد؛
