بررسی روند تیم‌های لیگ برتر در فصل بیست و سوم
ذوب‌آهن؛ تیم پنجم جدول با فراز و نشیب زیاد، اصرارهای ربیعی برای جدایی و رکورددار پارگی رباط!
ذوب‌آهن اصفهان در بیست و سومین دوره لیگ برتر پنجم شد در حالی که می‌توانست شرایط بهتری داشته باشد.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، ذوب‌آهن در فصلی توانست به عنوان پنجمی دست پیدا کند که شاید کمتر کسی انتظار داشت سبزپوشان اصفهان بتوانند در پایان بیست و سومین دوره لیگ برتر به چنین جایگاهی دست یابند.
محمد ربیعی که پس از سه فصل حضور در مس رفسنجان با مدیران باشگاه ذوب‌آهن به توافق رسیده بود و قرارداد دو ساله‌ای را به درخواست نیما نکیسا امضا کرده بود، فصل را با برتری در خانه ملوان آغاز کرد، اما در هفته دوم دربی اصفهان را به سپاهان واگذار کرد. البته کسب تساوی در خانه پرسپولیس نشان داد که ربیعی و شاگردانش حرف‌هایی برای گفتن دارند.
ذوب‌آهن در ۱۲ بازی باقیمانده خود در نیم فصل اول نتایج همراه با نوسانی را گرفت و البته روند تیمی مثبتی داشت تا در این بازی‌ها ۲۱ امتیاز کسب کند و در نهایت با ۲۵ امتیاز در دور رفت مسابقات رده پنجم را به خود اختصاص دهد.
در ابتدای نیم فصل دوم محمد ربیعی استعفا کرد و تصمیم به جدایی از ذوب‌آهن گرفت. شنیده‌ها گویای آن بود او تصمیم گرفته تا سرمربی فولاد خوزستان شود، اما هیئت مدیره باشگاه با درخواست ربیعی مخالفت کرد. البته فعل و انفعالات جدایی ناموفق سرمربی ذوب‌آهن باعث شد تا این تیم در ۷ دیدار ابتدایی نیم فصل دوم ۵ شکست و ۲ تساوی کسب کند و شرایط عجیبی را تجربه کند.
در هفته بیست و سوم لیگ برتر ذوب‌آهن با برتری ۴ بر یک در خانه تراکتور از بحران خارج شد و به مسیر پیروزی بازگشت. این تیم در ۷ بازی انتهایی فصل ۱۲ امتیاز گرفت تا در مجموع دور برگشت مسابقات ۱۷ امتیاز کسب کند و با وجود افت فاحش نسبت به نیم فصل اول، با ۴۲ امتیاز در رده پنجم جدول جای بگیرد.
یکی از مشکلات بزرگ ذوب‌آهن مصدومیت بازیکنان مهم این تیم بود. آرش قادری، سبحان خاقانی، نادر محمدی و پوریا آریاکیا چهار بازیکنی بودند که دچار پارگی رباط صلیبی شدند، کمال کامیابی نیا هم نیمی از نیم فصل اول را به خاطر مصدومیت از دست داد. غیبت این مهره‌ها و البته تصمیم ربیعی برای جدایی، از عوامل مهمی بودند که اجازه ندادند تا ذوب‌آهن بتواند در لیگ بیست و سوم امتیازات بیشتری را کسب کند.
با این وجود ربیعی تیمی ساخت که نسبت به فصل گذشته عمل قابل توجهی داشت و شاید اگر در آن 7 بازی ابتدای نیم فصل این تیم با افت فاحش مواجه نمی شد ذوب آهن می توانست زنگ خطر را در جایگاه های بالاتر برای تراکتور و سپاهان به خطر در بیاورد.
انتهای پیام/
