فضای کار در بنیاد رودکی موسیقیایی، جدی و دوستانه است

به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، عبدالحسین مختاباد پس از سال‌ها دوری از صحنه، با ارکستر ملی ایران به صحنه بازگشت.

در این کنسرت قطعاتی، چون «فریاد بی‌قراری» به آهنگسازی عبدالحسین مختاباد بر روی شعری از سعدی و با تنظیم فریبرز فرهنگ مهر، «شبانگاهان» با شعر ساعد باقری، آهنگسازی عبدالحسین مختاباد و تنظیم فریبرز فرهنگ مهر، «بهار عاشق» با شعری از فریدون مشیری و آهنگسازی روح‌اله خالقی، «رنگارنگ ۲» به آهنگسازی روح‌اله خالقی و تنظیم گلنوش خالقی، «نقش خیال» با ملودی‌سازی عبدالحسین مختاباد بر روی غزلی از حافظ و آهنگسازی و تنظیم همایون رحیمیان، «نغمه‌ای در شور» با آهنگسازی و تنظیم امیرحسین طایی، «شکوه» با شعر مهرداد اوستا، آهنگسازی مختاباد و تنظیم فریبرز فرهنگ مهر، «شب‌های رویایی» با آهنگسازی عبدالحسین مختاباد بر روی شعری از بامداد جویباری و تنظیم فریبرز فرهنگ مهر، «ساز و آواز» به آهنگسازی عبدالحسین مختاباد بر شعری از هوشنگ ابتهاج، «تمنای وصال» با شعری از شیخ بهایی، آهنگسازی مختاباد و تنظیم فرهنگ مهر اجرا شد.

کنسرت ارکستر ملی ایران با اجرای قطعه «خوشه چین» اثر زنده‌یاد روح اله خالقی به پایان رسید.

عبدالحسین مختاباد در حاشیه این اجرا با اشاره به این که پس از حدود ۶ سال به صورت رسمی روی صحنه می‌رود، توضیحاتی در خصوص همکاری خود با ارکستر ملی ایران ارائه داد و گفت: از روزی که آقای رحیمیان به عنوان رهبر ارکستر ملی فعالیت خود را آغاز کرد من با ایشان در ارتباط بودم و در ذهن داشتم که کاری را با ارکستر ملی اجرا کنم. سپس با آقای اله‌یاری نشستی داشتیم و در خصوص این همکاری صحبت کردیم. پس از آن قطعات را انتخاب کردیم و امروز این همکاری به ثمر نشست.

مختاباد همچنین در خصوص مدیریت ارکستر ملی ایران توسط بنیاد رودکی با اشاره به مشکلاتی که ارکستر‌ها در سال‌های پیشین پشت سر گذاشته است افزود: در همه جای دنیا حمایت این ارکستر‌ها با ارگان‌های دولتی است. این ارکستر با تمام مشکلات فعالیت خود را ادامه داده است و به نظر من باید مورد حمایت بیشتری قرار بگیرد تا رهبر و نوازندگان آن دغدغه این مسائل را نداشته باشند تا بتوانند با خواننده‌های خوب و جدیدتری اجرا کنند. همراهی بنیاد رودکی خیلی خوب بود و معاون آفرینش‌های هنری بنیاد، مدیر ارکستر‌ها و همکاران بنیاد خیلی خوب ما را همراهی کردند، تمرینات منظمی را در فضایی صمیمی و دوستانه با رهبری آقای رحیمیان داشتیم و فضای کار در بنیاد رودکی هم موسیقیایی، هم جدی و هم دوستانه است و این خیلی خوب بود.

مختاباد همچنین ادامه داد: آثاری که در ارکستر ملی نواخته می‌شوند باید به گوش مخاطبان بیشتری در سطح کشور و حتی سطوح بین‌المللی برسد. حتی به نظر من می‌توان از پتانسیل شبکه‌های خارجی صدا و سیما کمک گرفته شود تا هر اجرای ارکستر به گوش میلیون‌ها شنونده برسد.

وی همچنین در خصوص قطعات انتخاب شده برای کنسرت «در رهگذارت» گفت: این آثار نوستالژیک است و فضای عاشقانه و هم شادی را برای مخاطبان ایجاد می‌کند.

عبدالحسین مختاباد در پایان، اجرای ارکستر ملی ایران را به مینو افتاده، نوازنده پیشکسوت ویلن و کمانچه تقدیم کرد که به تازگی درگذشته است.

مازیار ظهیرالدینی (کنسرت مایستر)، آرمین قضاتی، رایین نورانی، علیرضا خلج اسمعیلی، آذین نصرتی، رمیصا نفیسی، هلیا محمدولی، موژان میرزایی، فرید ذاکری، فرناز زندیه (ویولن یک)، سانوآ عندلیبی، هادی آرزم، آرش جامع، سارا نادری، بهنام آقاجانیان، امیر نظری سالاری، نگین سمایی، محمدرضا نامجو (ویولن دو)، هومن اتابکی، همایون هاشم‌زاده، پیمان ابوالحسنی، امیرحسین طایی، جاوید پناهی، پگاه عبداله‌زاده، اشکان نظر، آریان زمانی (ویولا)، مجید اسماعیلی، محمدحسین غریبی، ارسلان علیزاده، علی آقاجانی، پروشات زندآیین، غزاله شیرازی، سینا آذرآباد، روژان بردبار (ویولنسل)، سروش کاکاوند، آوا پویا کاشانی، نازنین احمدی (کنترباس)، مسعود آذین (تار)، مژگان محمدحسینی (قانون)، علی عابدین (سنتور)، پوریا شیوافرد (نی)، فرهاد رحیمیان (دف)، سعید سعدی (تنبک، دف)، شهرام رکوعی، مه‌سیما فلاحی (فلوت)، غزاله میرزازاده (فلوت، پیکولو)، حسام صدفی‌نژاد (ابوا)، سایوری شفیعی، محمد ملک‌لی (کلارینت)، امیرحسین محمدیان، امیر ملکی زاده (فاگوت)، مهسا یوسفی‌نژاد، لیلا بازغی (هورن)، امیررضا صالحی، آرمان فتاحی (ترومپت)، رامین براتی، سپهر عباسی (ترومبون)، محمدرضا پناهی نژاد (تیمپانی)، ماهان ببری (پرکاشن) و آرمان فتاحی (پیانو) نوازندگان ارکستر ملی ایران در این اجرا را تشکیل می‌دادند.