به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تصاویر نجوم و فضا جدای از اهمیتی که در مطالعات و تحقیقات اخترشناسی دارد، امکان مشاهده و درک عجایب و شگفتیهای دنیای بیرون از سیاره زمین را برای علاقهمندان این حوزه فراهم میکند. امروزه به لطف پیشرفت علم و فناوری، تصاویر نجومی به شکلهای بسیار زیبا و گهگاه هنری تهیه میشود که علاوه بر ارائه اطلاعات علمی، زیباییهای خیرهکنندهای را برای علاقهمندان به ارمغان میآورد.
***
تصویر روز apod
در تصویری که از نیو ساوت ولز استرالیا گرفته شده، تلسکوپ رادیویی پارکس CSIRO به سمت ماهِ تقریباً کامل نشانه رفته است. این تلسکوپ که 64 متر عرض دارد، سیگنال های رادیویی ضعیفی را از یک فرودگر روباتیک به نام اودیسه دریافت میکند. اودیسه در 22 فوریه در حدود 300 کیلومتری شمال قطب جنوبی ماه فرود آمد، که اولین فرود ایالات متحده بر روی ماه از زمان آپولو 17 در سال 1972 است. به دلیل موقعیت آن بر روی سطح ماه، آنتن اودیسه مستقیماً رو به زمین نیست. با این حال حساسیت دیش پارکز به افزایش دریافت دادههای آزمایشهای انجامشده توسط فرودگر کمک میکند. تلسکوپ رادیویی پارکس به دلیل نقشش در پخش اولین راهپیمایی ماه در طول ماموریت آپولو 11 در سال 1969 مشهور است.
تصویر روز skyandtelescope
این عکس در ویسکانسین گرفته شده است. عکس از کهکشان NGC 2359 است. NGC 2359 (که همچنین با عنوان کلاه ثور شناخته میشود) در صورت فلکی سگ بزرگ قرار دارد. این سحابی تقریباً 11.96 هزار سال نوری از ما فاصله دارد و اندازه آن 30 سال نوری است. ستاره مرکزی ستاره WR7 Wolf-Rayet است، ستارهای بسیار داغ که تصور می شود در مرحله کوتاهی از تکامل پیش از ابرنواختر قرار دارد. تجهیزات مورد استفاده شامل Svbony 80 ED، ASI 533 mcpro Optoling Ultimate Filter، AM 5 mount، AsiAir plus، Scientific Explore Field Flattner هستند.
تصویر روز astronomy
در آسمان شب ابرهای رنگارنگی به نام بقایای ابرنواختر وجود دارد. یکی از آنها، شارپلس 2-224، به دلیل تفاوت در محیط بین ستارهای مواد موجود در فضای اطراف آن، منحصر به فرد به نظر میرسد. دو ابر درخشان دیگر در این نزدیکی وجود دارد یعنی Sh 2-223 و Sh 2-225 که از گاز هیدروژن ساخته شدهاند. تصویر که در پایین میبینید از این ابرها با استفاده از یک تلسکوپ 4 اینچی و یک دوربین DSLR کانن با لنز 200 میلیمتری به مدت 80 ساعت گرفته شده است.
تصویر روز earthsky
دنبالهدار 12P/Pons-Brooks، دوازدهمین دنبالهدار دورهای است که پس از دنبالهدار هالی با دوره مداری مشابه 71 سال یافت شده است. این دنبالهدار در سال 1812 توسط ژان لوئیس پونز کشف شد و در سال 1883 توسط ویلیام رابرت بروکس تایید شد، هسته این دنبالهدار تقریبا 30 کیلومتر قطر تخمین زده میشود. این دوربین با تجهیزاتی شامل تلسکوپ انکساری آپوکروماتیک فلوریت Borg 90FL f/4، دوربین ZWO ASI 183MC Pro و پایه استوایی SkyWatcher EQ6R Pro گرفته شده است. طی مراحل پس از پردازش از نرمافزار PixInsight برای کالیبره کردن، تراز و چیدمان نوردهی 120*30 ثانیهای، از جمله فریمهای تیره، فریمهای مسطح و فریمهای مسطح تیره استفاده شده است. از ویژگی تراز در PixInsight استفاده شد و StarXterminator برای حذف ستارهها مورد استفاده قرار گرفت. این سومین تلاش عکاس برای تصویربرداری از این دنبالهدار بود و به رغم دید کم آن در آسمان گرگومیش، بیرون نبودن ماه اجازه داد تا دم بلند آن در عکس بیفتد.
تصویر روز ناسا
این گروه از ستارگان خوشه کروی NGC 1841 نامیده میشوند. این خوشه در ابر ماژلانی بزرگ (LMC)، که به دور کهکشان راه شیری ما میچرخد، یافت شده است. LMC حدود 162000 سال نوری از ما فاصله دارد. کهکشانهای ماهوارهای مانند LMC در حین حرکت در اطراف کهکشانهای بزرگتر توسط گرانش در جای خود نگه داشته میشوند. در حالی که ما اغلب کهکشان آندرومدا را نزدیکترین همسایه کهکشانی خود میدانیم، درستتر است که بگوییم آندرومدا نزدیکترین کهکشانی است که به دور راه شیری نمیچرخد. در واقع، بسیاری از کهکشان های کوچکتر به دور کهکشان راه شیری می چرخند و بسیار نزدیکتر از آندرومدا به ما هستند. LMC بزرگترین و درخشانترین در بین آنها است و با چشم غیر مسلح از نیمکره جنوبی زیر آسمان صاف و تاریک و بدون آلودگی نوری قابل مشاهده است.
انتهای پیام/