آژیر قرمز در الدترافورد به خاطر اعمال سیاستی اشتباه؛ منچستریونایتد چرا در دوران «پسافرگوسن» ضرر مالی می‌دهد؟

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا،  در روز‌های اخیر نام «سرآلکس فرگوسن» کبیر در محافل فوتبالی انگلیس زیاد شنیده شد. هرچند رسانه‌های جزیره مرتب از موفق‌ترین مربی تاریخ باشگاهی به بهانه‌های مختلف یاد می‌کنند، این یادآوری اخیر به خاطر درگذشت بانو کتی، همسر اسطوره اسکاتلندی بود. البته وقتی چنین اتفاق تلخی برای «فرگی» رخ داد، «داغ دل» هواداران پرشمار منچستریونایتد نیز تازه شد. چرا که به بهانه فوت همسر «سرآلکس» آن‌ها به یاد دوران طلایی و خیره کننده مربیگری وی در الدترافورد افتادند.

دوستدارانش آن ۲۷ سالی که منچستریونایتد تحت هدایت چنین بزرگمردی، رقبای ریز و درشت را یکی پس از دیگری کنار می‌زد و قهرمانی کسب می‌کرد، به یاد آوردند. همان‌ها به گذشته و خاطرات خوش باقی مانده رجوع کردند که چطور فرگوسن بدون آنکه زیاد هم خرج کند و تیمش ریخت و پاش داشته باشد، عناوین را درو می‌کرد.

با چنین خاطره بازی، همه هواداران در نهایت به غم و اندوه فراوانی رسیدند. زیرا در یک دهه اخیر که اسطوره مربیگری به خاطر بازنشستگی، دیگر در کنار زمین حضور نداشته که دستورات تاکتیکی به بازیکنان دهد، شیاطین سرخ با مربیان و ستاره‌های مختلف، روزگار سیاهی را تجربه کرده اند که به هیچوجه شباهتی به دوره تقریبا سه دهه حضور فرگوسن نداشته است.هواداران در این سال‌ها دیده اند چطور تیم‌های مثل منچسترسیتی و لیورپول عناوین را مال خود کرده و جز ناکامی چیزی عاید یونایتد نشده است.از این رو همراه با برخی کارشناسان از باشگاه به خاطر خرید نکردن ستاره‌های لازم و کافی انتقادکرده اند اما آیا واقعا در دوران «پسا فرگوسن» منچستریونایتد تیمی بوده که در حد و استانداردش، ستاره خرید نکرده است؟ 

**ابهام بسیار در استراتژی خرید

اگر برای شما نیز همین سوال مطرح شده، باید بدانید باشگاه قدیمی لیگ برتری نه فقط در راه خرید بازیکن درجه یک چیزی کم نگذاشته بلکه حتی گاه چهره‌های را جذب کرده که آرزوی خیلی از تیم‌های بزرگ بوده اند.
در این مورد روزنامه دیلی میل می‌نویسد:اصلا نباید فکر کرد باشگاه الدترافوردی در این چند سال ستاره کافی خریداری نکرده و در زمینه نقل و انتقالات فعال نبوده است. این ادعای ما نیست. چون طبق اطلاعاتی که به تازگی پرتال مالی CIES منتشرکرده، از سال ۲۰۱۴ تاکنون باشگاه ۱.۶۷ میلیارد پوند خرج نقل و انتقالات کرده؛ رقمی که منچستریونایتد را در جمع تیم‌های پرخرج و مملو از ترانسفر بازیکن قرارداده است. با این حال با وجود این همه پولی که خرج شده، یونایتد چیزی برای عرضه و نشان دادن به دنیای فوتبال نداشته است. به عبارتی نتوانسته قهرمانی در لیگ برتر یا قهرمانان را که زمانی شگردش بود، را کسب کند.



طبق نوشته این رسانه معتبر، یونایتد در همه این سال‌ها با وجودی که بازیکن زیاد خریده، اما سیاست و نگرش معقولی در خرید بازیکن به منظور دست یابی به کسب عنوان نداشته است. در حالیکه در دوران حضور فرگوسن، «یونایتد» حتی جزو باشگاه‌های اهل ریخت و پاش مالی نبود و هر خریدی با کلی تحقیق، مطالعه و در نهایت آینده نگری به منظور تقویت تیم در مسیر کسب افتخار جذب می‌شد.

**باخت در تجارت بازیکن

آنگونه که دیلی میل عنوان می‌کند، در سال‌های اخیر با وجود صرف هزینه‌ای بس کلان، باشگاه به شدت از بعد تجارت فوتبال لطمه خورده است. این نشریه می‌افزاید: شواهد زیادی از گذشته در دسترس است که نشان می‌دهند منچستریونایتد در بعد تجاری چقدر ناتوان عمل کرده است. بارزترین نمونه در این زمینه، همین «جیدون سانچو» است. وینگری که با اریک تن هاخ در باشگاه وارد جنگ شده که در سال ۲۰۲۱ برای به خدمت گیری اش از بروسیادورتموند رقم قابل توجه ۷۳ میلیون پوند هزینه شد. اما حالا از هرگونه حضور در تمرینات و محافل مربوط به تیم اول باشگاه، منع و اخراج شده است. چون تن هاخ به عنوان سرمربی تیم حاضر به عقب نشینی از موضع خود نشده است. در شرایطی که بازیکن ۲۳ ساله مربی هلندی را «دروغگو» خطاب کرده، حالا بسیار شنیده می‌شود که در ژانویه و هنگام نقل و انتقالات زمستانی، به تیمی دیگر واگذار شود.


با این توصیف در نظر بگیرید سانچو که در آخرین فصل حضورش در تیم بوندس لیگایی ۸ گل در لیگ زده و ۱۱ پاس گل را ثبت کرده بود، از سال ۲۰۲۱ که به الدترافورد آمد، تنها ۹ گل توانسته بزند. حالا باشگاه آنقدر مشتاق است که این بازیکن تکنیکی را در ژانویه به تیمی دیگر واگذارکند تا از شر حقوق ۳۰۰ هزار پوندی در هفته اش خلاص شود. 

این در حالیست که یوونتوس و حتی دورتموند که تیم سابقش است به همکاری با او علاقمندند، اما هیچکدام نمی‌توانند رقمی حدود ۶۰ میلیون پوند برای چنین وینگری خرج کنند.از این حرف می‌توان نتیجه گرفت بازیکن اخراجی که دیگر راهی به تمرین و ترکیب یونایتد ندارد، به اجبار باید با رقم کمتری واگذار شود که این ضرر مالی جدیدی برای باشگاه با ریشه لیگ برتری است.

**موارد استثنایی

طبق آماری که CIES ارائه کرده، از میان انبوه ستارگانی که در یک دهه اخیر (دوران بعد از فرگوسن) خریداری شده اند، دن جیمز، دایلی بلیند، خاویر هرناندز و کریس اسمالینگ، تنها چهره‌های بوده اند که بعد از سپری کردن دوره حضور نزد سرخ پوشان، با رقمی بالاتر از میزان خرید، به تیمی دیگر واگذار شدند و سود مالی برای باشگاه به همراه داشتند. 

این منبع آماری اقتصادی عنوان می‌کند از رقم ۱.۶۷ میلیارد پوندی که باشگاه در این مورد خرج بازیکن کرده فقط ۴۸۰ میلیون پوند به حساب باشگاه بازگشته است. در حالیکه باشگاه چلسی که نظیر منچستریونایتد بسیار پول خرج کرده از ۲.۲۵ میلیارد پوند خرج شده، توانسته به ۱.۳۷ میلیارد پوند از فروش بازیکن برسد؛ رقمی که تفاوت قابل توجهی از عملکرد تجاری میان آبی پوشان را با منچستری‌ها مشخص می‌کند.

**ضعف آشکار

برای آنکه مشخص شود منچستریونایتد در زمینه تجارت بازیکن چقدر ضعف داشته، کافی است به فهرست ۱۰ خرید گران تمام ادوار باشگاه نگاهی اینچنین بیندازیم:

۱-پل پوگبا از یوونتوس در ازای ۸۹.۳ میلیون پوند
۲-آنتونی از آژاکس به مبلغ ۸۵.۵ میلیون پوند
۳-هری مگوایر از لسترسیتی با رقم ۸۰ میلیون پوند
۴-روملو لوکاکو از اورتون در ازای ۷۵ میلیون پوند
۵-جیدون سانچو از بروسیادورتموند به مبلغ ۷۳ میلیون پوند
۶-راسموس هویلند از آتالانتا با رقم ۷۲ میلیون پوند
۷- کاسمیرو از رئال مادرید در ازای ۶۰ میلیون پوند
-میسون مونت از چلسی با مبلغ ۶۰ میلیون پوند
۹- آنخل دی ماریا از رئال مادرید با رقم ۵۹.۷ میلیون پوند
۱۰-برونو فرناندز از اسپورتینگ لیسبون در ازای ۴۷ میلیون پوند

همانگونه که مشخص است از این فهرست پوگبا، دی ماریا و لوکاکو بازیکنانی از این فهرست بوده اند که با رقم‌های کمتری الدترافورد را ترک کرده و حتی به عنوان خرید‌های خوب و مفید تاریخ شیاطین سرخ معرفی نمی‌شوند. 

در همین مجموعه نام چهره‌ای مثل هری مگوایر به چشم می‌خورد که با رقم ۸۰ میلیون پوند از لسترسیتی در سال ۲۰۱۹ جذب شد و رکورد گران‌ترین مدافع جهان را شکست، اما حالا در ترکیب اصلی تیم جایی ندارد و صحبت از فروش وی با رقمی پایین‌تر به تیمی دیگر است.

یک مورد دیگر آنتونی است که در اوت سال ۲۰۲۲ در انتقالی ۸۵.۵ میلیون پوندی از آژاکس خریداری شد، اما نتوانست آنگونه که انتظار می‌رفت، بازی کند. بدتر از این اکنون پرونده آزار جنسی اش باز است که احتمال دارد باشگاه را با ضرر مالی بسیار ترک کند.

جیمز کوهن، نویسنده مطرح انگلیسی در مورد ضعف فراوان یونایتد‌ها در بعد تجاری می‌نویسد:همه باشگاه‌های حرفه‌ای با اعمال این سیاست، اقدام به خرید بازیکن می‌کنند که بعد از بهره گیری کافی فنی از ستاره خریداری شده، او را با قیمتی بالاتر به باشگاهی دیگر بفروشند؛ و این سیاست را در مورد بازیکنان دیگر هم اجراکنند. این رویه صحیح در دوران فرگوسن وجودداشت که اجازه می‌داد منچستریونایتد در اوج درخشش و بالندگی باشد. در نهایت باشگاه هم به افتخارات بسیار می‌رسید، هم طرفدارانش را راضی می‌کرد و هم به سود تجاری قابل توجهی می‌رسید. اما در سال‌های اخیر با وجودی که هزینه‌های گزافی صرف خرید‌های قابل توجه کرده، اما بدون آینده نگری کافی، به ضرر‌های مالی هنگفتی هم رسیده و از نظر کسب عنوان بسیار با گذشته خوبش فاصله گرفته است. به باور این مفسر و تحلیلگران بسیاری همچون او تا زمانی که این «چرخه معیوب» در منچستریونایتد اصلاح نشود، روز‌های خوش گذشته تکرار نخواهندشد.