اقبالی: بازی با رقبایی مانند آنگولا معیار سنجش نیست/ حذف تیم امید نتیجه شرایط غیراستاندارد است

مسعود اقبالی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، در خصوص برتری پرگل تیم ملی فوتبال ایران برابر آنگولا اظهار کرد: تفکر پوپولیسیتی در فوتبال به نتیجه خوبی ختم نمی‌شود. تیم‌هایی که مقابل تیم ملی ما قرار می‌گیرند در آینده برای‌مان مشکل‌ساز می‌شوند. ما برابر رقبایی که قدرت بالایی ندارند به سادگی پیروز می‌شویم و وقتی مقابل تیم‌های قدرتمند در مسابقات رسمی قرار می‌گیریم کارمان گره می‌خورد. بازی با تیم‌های آماده باعث می‌شود تا پی به نقاط ضعف خود ببریم و درصدد تقویت این نقاط باشیم ولی با بازی با تیم‌هایی که قدرت چندانی ندارند محک جدی نمی‌خوریم و این موضوع دستاورد خوبی همراه نخواهد داشت. 

مصاف با آنگولا معیار ارزیابی نیست

وی ادامه داد: ما در دیداری برابر آنگولا به برتری ۴ بر صفر رسیدیم که حریف در مواردی از ما سر بود و قدرت تمام‌کنندگی بالایی نداشت. بارها روی حرکت‌های انفجاری و سرعتی بازیکنان ما جا می‌ماندند. بازی با تیم‌هایی که راحت از آنها عبور می‌کنیم تفکر بهتر بازی کردن را از ما می‌گیرد. شاید چهار گل به آنگولا زدیم ولی در جدال با تیم‌های بزرگ آسیا می‌توانیم به چنین پیروزی برسیم؟ مصاف با چنین رقبایی معیار سنجش و ارزیابی نیست و تیم ملی قدرتش افزایش نمی‌یابد. اتفاقاً فرصت رشد و پیشرفت را از ما می‌گیرد. در آینده دچار مشکل می‌شویم و در بازی با حریفان آماده نمی‌توانیم به نتیجه دلخواه برسیم.

ثمرات کار بنیادی در ژاپن دیده شد

مدرس فیفا با اشاره به اینکه ژاپن برابر تیم‌های ملی آلمان و ترکیه به ۴ گل رسید، گفت: اگر باد بکاری طوفان درو خواهی کرد و از کوزه همان تراود که در اوست. فرق کار بنیادی و اصولی در ژاپن پس از ۱۵ سال نمود پیدا کرده است. این تیم برنامه ۵۰ ساله دارد تا قهرمان جام جهانی شود و با پیشرفتی که می‌بینیم زودتر به این مهم می‌رسید. وقتی کار درست انجام شود ثمرات آن دیده می‌شود و دستاورد خوبی به همراه دارد. ژاپن با این سرعت رشد در جام جهانی ۲۰۲۶ توانایی صعود به مرحله نیمه‌نهایی را خواهد داشت. فوتبال را خیلی خوب انجام می‌دهد و از لحاظ فیزیکی و روحی روانی کاملاً آماده است. 

تاجیکستان و مالزی صعود کردند

اقبالی خاطرنشان کرد: ژاپن به رقبایی صاحب‌نام ۴ گل زده و ما به آنگولا همین تعداد گل را زدیم. تفاوت اینجا مشهود می‌شود. به سمتی می‌رویم که برای حریفان خود کف خواهیم زد. میانگین سنی تیم ملی ما بالای ۳۰ سال است و عوارض آن به تیم ملی لطمه می‌زند. به جای آنکه پدیده‌ها را در تیم ملی بزرگسالان ببینیم آنها را نیمکت‌نشین می‌بینیم. بیش از نیم قرن است که تیم امید ما به المپیک نرفته و این بار هم ازبکستان ما را شکست داد. تاجیکستان و مالزی باید در مرحله نهایی انتخابی باشند و ما با این همه استعداد در مرحله اول حذف شویم. وقتی استاندارد عمل نمی‌کنیم نتیجه آن حذف تلخ و اندوهباری است که باز هم تکرار می‌شود.