با وجود هوش مصنوعی چطور یک هنر دستی اصلی را از تقلبی تشخیص دهیم؟

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، وقتی هوش مصنوعی و پرینترهای سه بعدی می‌توانند آثاری دستی بسازند که با نسخه‌های اصلی مو نمی‌زنند و دقیقاً مشابه هستند، چطور می‌توان آثار واقعی را از جعلی تشخیص داد؟ سایت نشنال جئوگرافیک این سوال را با یک کارشناس میراث فرهنگی درمیان گذاشته است.

بشر همواره در طول تاریخ به دنبال تهیه یادگاری‌ها و سوغاتی‌هایی از سفرهایش به نقاط مختلف بوده است، مصری‌ها و یونانیان باستان ادویه، پوست حیوانات و طلا از سفرهای تجاری خارجی خود به خانه می‌آوردند. مسافران مدرن به دنبال صنایع دستی یا هنرهای سنتی، یادآورهای ملموسی از مکان‌های دیگر برای استفاده از آن‌ها در خانه‌هایشان هستند: فرش مراکشی که آن را کف اتاق پذیرایی‌شان بیندازند، یک گلدان شیشه‌ای ونیزی زیبا که داخلش گل‌های وحشی بگذارند.

اما اگر صنایع دستی محلی اصلاً محلی نباشند چه؟ گزارشی در سال 2022 برآورد کرد که تا 75 درصد از سوغاتی‌های استرالیایی که به عنوان محصولات بومی فروخته می‌شوند تقلبی و جعلی هستند. بعد از بررسی‌ها معلوم شد که بسیاری از ین کالاها در اندونزی ساخته می‌شدند و بعد به عنوان سوغاتی بومی در استرالیا فروخته می‌شدند.

چرا نباید کالاهای تقلبی را خرید؟

وقتی شما یک محصولی که به صورت انبوه تولید شده است را خریداری می‌کنید، ممکن است ندانسته از کسب و کاری حمایت کنید که حقوق کافی به کارگرانش نمی‌دهد. موادی که آن‌ها استفاده می‌کنند مانند پلی استر و دیگر ترکیبات مبتنی بر پلاستیک بادوام نیستند، در حالی که صنعتگران وهنرمندان از مواد بادوام استفاده می‌کنند تا اثرشان پایدار بماند.

یکی از راه‌های تشخیص کالاهای اصیل و غیرتقلبی دقت به جزئیات است. اقلامی که توسط دست انسان ساخته می‌شوند و نه ماشین، معمولاً کمی ایراد دارند، می‌تواند خط خوردگی‌های جزئی را در هنر خوشنویسی ژاپنی یا رنگ غیریکنواخت در پارچه‌های دست ساز هندی را مشاهده کرد و تشخیص داد.

اما بهترین راه برای تشخیص این که آیا سوغاتی که خریده‌اید واقعی است یا نه؟ رفتن به کارگاهی است که در آن می‌توانید کار کردن صنعتگران حین تولید فرش، قالی، سفال و آثار فلزی را مشاهده کنید.