فیلم هولناکی درباره حمایت دولتی از مرگ خودخواسته در ژاپن

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری علم و فناوری آنا، جمعیت رو به پیری و تنهای ژاپن به نقطه بحران نزدیک می‌شود. راه حل چیست؟ کارگردان فیلم «پلان ۷۵»، برنامه خودکشی داوطلبانه، توضیح می‌دهد که چرا فیلمش دور از واقعیت نیست.

به گزارش گاردین، ژاپن سریعتر از هر کشور دیگری در جهان پیر می‌شود، به طوری که این کشور ادعا می‌کند یکی از بالاترین نرخ‌های امید به زندگی را در دنیا دارد. زن‌ها معمولاً تا ۸۷ سال و مرده تا ۸۱ سال در این کشور عمر می‌کنند. حدود ۴۰ درصد از جمعیت این کشور بالای ۶۰ سال سن دارد، رقمی که انتظار می‌رود با کاهش جمعیت این کشور بالاتر هم برود. زوج‌ها در ژاپن به طور متوسط ۱.۳ فرزند دارند- یعنی به مراتب کمتر از ۲.۱ فرزندی که جوامع که نیاز به بقا دارند به آن نیاز دارند.

ژاپن زمانی سالمندانش را در رأس هرم اجتماعی قرار داده بود، حتی برای بزرگداشت نقش مهم شان در جامعه یک روز را به خاطر آن‌ها تعطیل سراسری اعلام کرده بود. اما دیگر این گونه نیست: فومیو کیشیدا، نخست وزیر ژاپن، اخیراً اعلام کرد که جمعیت رو به پیری یک خطر جدی برای جامعه محسوب می‌شود. او با اعلام این که دولت یک سازمان جدید برای رسیدگی به این موضوع تاسیس کرده است، گفت: «ژاپن در آستانه شرایطی قرار دارد که باید از خودمان بپرسیم آیا می‌خواهیم همچنان وجود داشته باشیم یا نه.»

«شی هایاکاوا» در فیلم جدیدش «پلان ۷۵»، یکی از سیاست‌هایی که این سازمان می‌تواند سراغش برود را مطرح می‌کند: اتانازی یا خودکشی خودخواسته برای افراد بالای ۷۵ سال سن! هر کسی که به سن ۷۵ سالگی می‌رسد به جای این که مایه عذاب و باری برای جامعه و دیگران باشد می‌تواند خود را تسلیم یک مرگ آرام و بدون درد مورد حمایت دولت کند. آن‌هایی که پول و خانواده دارند می‌توانند در پایان یک بسته لاکچری دوروزه بعد از گرفتن ماساژ و حمام و غذای ویژه کار خود را تمام کنند. آن‌هایی هم که پول کافی برای پرداخت هزینه‌های کفن و دفن را ندارند در یک اتاق ساکت که توسط پرده‌هایی از هم جدا شده است می‌خوابند و آرام به آغوش مرگ سپرده می‌شوند.

در یکی از تبلیغات‌های این اقدام، یک زن سالمند می‌گوید: «خانواده ام خیلی به من افتحار می‌کند.» زن دیگری به دوستانش، در حالیکه دارند با هم میوه می‌خورند، می‌گوید: «این چیزی است که باید بهش فکر کنیم.»

«پلان ۷۵» که با نور طبیعی، در دوران کنونی و تقریباً با سبک مستندگونه فیلمبرداری شده است آرام آرام بیننده اش را به فکر فرو می‌برد و کاری می‌کند او روی تاثیر این طرح روی گروه‌های کوچکی از افراد جامعه تمرکز کند. فیلم با یک گزارش رادیویی شروع می‌شود که در آن یک مرد مسلح در یک آسایشگاه سالمندان به مردم تیراندازی کرده است- و این تازه‌ترین خشونت اعمال شده علیه سالمندان در شهر است. گزارشگر به آرامی درباره تاثیر طرح اتانازی دولت بحث می‌کند و می‌گوید «کل دنیا امروز شاهد موفقیتش هستند.»

کارگردان فیلم می‌گوید وقتی این فیلم در ژاپن نمایش داده شد، بسیاری از کاربران اینترنتی گفتند که فکر می‌کنند این طرح دقیقاً چیزی است که جامعه شان به آن نیاز دارد. همچنین بسیاری از سالمند ژاپنی به او گفته اند که اگر این طرح در ژاپن واقعاً اجرا شود از آن استقبال می‌کنند!