محققان:
ماده شیمیایی معمول در خشکشویی منجر به پارکینسون می‌شود
نتیجه یک مطالعه صورت گرفته نشان می‌دهد، ماده شیمیایی تری کلرو اتیلن که در خشک شویی و سایر فعالیت‌های دیگر استفاده می‌شود باعث افزایش موارد بیماری پارکینسون می‌شود.
به گزارش خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری آنا، نتیجه یک مطالعه صورت گرفته نشان می‌دهد، ماده شیمیایی تری کلرو اتیلن که در خشک شویی و سایر فعالیت‌های دیگر استفاده می‌شود باعث افزایش موارد بیماری پارکینسون می‌شود.
کارشناسان در توضیح این ماده می‌گویند، تری کلرو اتیلن یک هالو کربن است و به عنوان حلال صنعتی شناخته می‌شود؛ این ماده به طور عمده به عنوان حلال برای از بین بردن چربی از قطعات فلزی استفاده می‌شود، اما همچنین ماده سازنده چسب، مواد پاک کننده رنگ، مایع تصحیح ماشین تحریر و پاک کننده‌های لکه‌ای نیز است. این ترکیب ناسازگار با محیط زیست و باعث سمی شدن خاک می‌شود و همچنین پس از مدت کوتاهی به علت فراریت بالایی که دارد بخار شده و بخارات سمی تولید می‌کند.
حلال صنعتی تری کلرواتیلن سالهاست که در ایالات متحده استفاده می‌شود و هنگامی که به آب‌های زیرزمینی نفوذ می‌کند خطر ابتلا به سرطان و سقط جنین را افزایش می‌دهد. این آلاینده در سایت‌های بی‌شماری ایالات متحده از جمله یک پایگاه نظامی یافت شده است.
داده‌های به دست آمده از این پژوهش بیانگر آن است، این ماده شیمیایی رایج که برای خشک کردن لباس‌ها استفاده می‌شود، ممکن است باعث افزایش سریع‌ترین بیماری مغزی در جهان یعنی بیماری پارکینسون شود.
تری کلرواتیلن (TCE) در ۱۰۰ سال گذشته برای کافئین زدایی قهوه، چربی زدایی فلز و لکه‌بری لباس‌ها به کرات استفاده شده، اما از دهه ۱۹۷۰ توسط صنایع غذایی و دارویی ممنوع شده است، بااین وجود هنوز در بسیاری از ایالت‌های آمریکا در محصولات خانگی مانند دستمال‌های تمیزکننده، پاک‌کننده‌های ابزار، پاک‌کننده‌های رنگ، چسب‌های اسپری، و پاک‌کننده‌های فرش و لکه‌بر‌ها استفاده می‌شود.
بررسی تحقیقات موجود این ماده شیمیایی را با پارکینسون مرتبط می‌داند و سالهاست شواهد این ارتباط در حال افزایش است. ری دورسی، نویسنده اصلی این پژوهش از دانشگاه روچستر نیویورک می‌گوید: بیش از یک قرن TCE کارگران را تهدید کرده، هوایی که ما تنفس می‌کنیم، بیرون و داخل را آلوده کرده و حتی آبی را که می‌نوشیم آلوده کرده است. استفاده جهانی از آن در حال افزایش است، نه کاهش.
یک مطالعه جهانی در سال ۲۰۱۳ نشان داد وجود این ماده در زندگی روزمره خطر ابتلا به بیماری عصبی را شش برابر افزایش می‌دهد؛ TCE هنوز به عنوان یک عامل چربی زدا استفاده می‌شود.
دورسی و همکارانش می‌گویند که این ماده شیمیایی سمی ممکن است باعث افزایش تعداد موارد بیماری پارکینسون در سراسر جهان شود. در حال حاضر حدود یک میلیون نفر در ایالات متحده از این عارضه رنج می‌برند؛ پزشکان هر سال ۶۰ هزار آمریکایی را مبتلا به پارکینسون تشخیص می‌دهند.
ایالات متحده به تنهایی مالک هزاران سایت آلوده از این ماده است. به گفته محققان، پاکسازی و مهار این سایت‌ها باید تسریع شود. آن‌ها برای تحقیقات بیشتر برای درک بهتر اینکه چگونه TCE به پارکینسون و سایر بیماری‌ها کمک می‌کند استدلال می‌کنند سطوح آن در آب‌های زیرزمینی، آب آشامیدنی، خاک و هوای بیرون و داخل خانه نیاز به نظارت دقیق‌تری دارد و این اطلاعات باید با کسانی که در نزدیکی مکان‌های آلوده زندگی و کار می‌کنند به اشتراک گذاشته شود. علاوه بر این، آن‌ها خواستار پایان نهایی استفاده از این مواد شیمیایی هستند. دو ایالت، مینه سوتا و نیویورک، TCE را ممنوع کرده اند، اما دولت فدرال، علیرغم یافته‌های آژانس حفاظت از محیط زیست در سال گذشته مبنی بر اینکه آن‌ها "خطر قطعی برای سلامت انسان" دارند، عدم استفاده از آن را ممنوع کرده است.
تحقیقات قبلی حاکی از فاصله زمانی تا ۴۰ سال بین قرار گرفتن در معرض TCE و شروع پارکینسون است که یک فرصت حیاتی را فراهم می‌کند. در سراسر جهان شش میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند که تنها ۱۴۵ هزار نفر آن در کشور ۵۵ میلیون نفری انگلیس هستند. این تحقیق شامل تیمی از متخصصان از هلند، نیویورک، کالیفرنیا و آلاباما بود و نتیجه آن در مجله بیماری پارکینسون منتشر شد و داده‌ها مبتنی بر دهه‌ها تحقیق است که قرار گرفتن طولانی‌مدت با این ماده شیمیایی را به پارکینسون مرتبط می‌کند، بیماری پیشرونده‌ای که باعث می‌شود سلول‌های عصبی آسیب ببینند یا بمیرند و سطح یک ماده شیمیایی مغز به نام دوپامین را کاهش دهند که برای کنترل بدن حیاتی است.
نتایج حاصل از آزمایشات نشان داده اند که تماس طولانی مدت با مقادیر بالای این ماده ممکن است منجر به بروز سرطان شود؛ تحریک چشم‌ها یا پوست دست ممکن است در کارگرانی که با این ترکیب شیمیایی سر و کار دارند، مشاهده شود؛ علاوه بر این، اثرات حاد تری کلرواتیلن بر سیستم عصبی مرکزی نیز گزارش شده است. توصیه می‌شود افرادی که با این ترکیب آلی در تماس هستند، از لباس کار، دستکش و ماسک ایمنی استفاده کنند. تنفس بخارات تری کلرو اتیلن دستگاه تنفسی را به شدت تحریک خواهد نمود. ورود مقادیر مشخصی از این حلال به محیط زیست، اثرات جانبی طولانی مدتی را در آبزیان ایجاد کرده و سلامت اندام‌های حیاتی آن‌ها را به خطر خواهد انداخت.
** خطرات زیست محیطی تری کلرواتیلن
مهم‌ترین مسئله تری کلرو اتیلن برای محیط زیست، راه یافتن به آب‌های زیرزمینی و وجود مقادیر اندکی از آن در آب‌های آشامیدنی است. این ماده به دلایل و روش‌های مختلفی در آب‌های زیرزمینی نفوذ می‌یابد، اما تخلیه فاضلاب‌های صنعتی به طبیعت مهم‌ترین دلیلی است که دانشمندان برای آن عنوان می‌کنند. در نتیجه آلودگی محیط زیست بخصوص آب‌های زیرزمینی که جزو مهم‌ترین منابع آب شیرین هستند به مخاطره خواهد افتاد. سطح این ماده در آب‌های سطحی از مقدار آن در آب‌های زیرزمینی کمتر است و درواقع تری کلرو اتیلن قادر است تا از آب‌های سطحی تبخیر شده و در هوا پخش شود.
بر اساس استاندارد‌های بهداشتی کانادا میزان استاندارد این ماده حدود ۰.۰۵ میکروگرم به ازای هر لیتر آب است و مقادیر بیشتر می‌تواند موجب بروز سرطان در جاندارانی شود که از این آب‌های آلوده استفاده می‌کنند.
انتهای پیام/
