وقتی صاحبان صنعت و شرکت‌ها در نمایشگاه‌های فناورانه حضور ندارند
تکنولوژی‌هایی که با بی‌‌توجهی به فناوران کهنه و قدیمی می‌شوند
مدیر یک واحد فناور، خواستار حضور صاحبان صنایع و شرکت‌ها در نمایشگاه‌های فناورانه شد و گفت: مدیران کارخانجات توجهی به نوآوران داخلی ندارند و با این وضعیت رفته رفته تکنولوژی فناوران و نوآوران کهنه و قدیمی می‌شود.
گروه استان‌های خبرگزاری آنا ـ حسین بوذری؛ حسین ترابی دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی داخلی، مؤسس و رئیس هیئت مدیره یک شرکت فناور، خالق محصولاتی فناورانه مانند «چسب پانسمان فوری دندان»، «پیام‌رسان خانگی»، «لباس سرباز» و ... بوده که توسط جمعی از مخترعان، نوآوران و فناوران تولید و به بازار عرضه شده است.
این شرکت سال ۱۳۸۵ با دانشگاه آزاد اسلامی در راستای تولید لباس سرباز و ساک هفت‌کاره همکاری کرد و دانشگاه متعهد شد که برای تجاری‌سازی روی نمونه لباس سرباز سرمایه‌گذاری و آن را به صورت ۵۰ به ۵۰ در نوآوری لحاظ کند.
همزمان با فعالیت شرکت‌های دانش‌بنیان، پارک‌های علم و فناوری و مراکز رشد، شرکت فناور «آراز دردژانه» هم در مرکز رشد واحدهای فناور دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان مستقر شد و فعالیت نوآورانه خود را آغاز کرد.
خبرنگار آنا در راستای بررسی موفقیت‌ها و فعالیت‌های این شرکت بخش دوم گفتوگو با حسین ترابی مؤسس، بنیانگذار و رئیس هیئت مدیره شرکت را منتشر میکند(بخش نخست و گزارش مربوط به محصولات فناور زنجانی را اینجا بخوانید) که در ادامه مشروح آن را می‌خوانیم.
آنا: از نظر شما نواقص و کمبود‌ها در راه تجاری‌سازی محصولات فناور چیست؟
ترابی: واحد یا هسته فناور در مرکز رشد مانند گیاهی است که تازه در حال جان گرفتن است و اگر حمایت لازم صورت نگیرد، موفق نخواهد شد و هر چیزی که نهال یا دانه را تبدیل به ریشه توانمند کند، ازجمله دون‌پاشی و آبیاری، قطعاً مفید است. شرکت فناور مانند نهالی است که اگر رسیدگی نشود از بین خواهد رفت؛ بنابراین با مناسبت‌های تقویمی، نامگذاری و اسم نمی‌توان محصولات فناورانه و نوآوری را به نتیجه رساند؛ بلکه نیاز به آزمون و خطا و تلاش دارد.
درباره کمبود‌ها و نواقص در حوزه فناوری و نوآوری و تجاری‌سازی هم که سال‌ها در حال کار هستیم، حرف‌های زیادی برای گفتن داریم. معتقدیم به شدت در حوزه سایت‌ها و شهرک‌های صنعتی ضعف داریم، در حالی که باید در سایت‌های شهرک‌های صنعتی مستقر باشیم.
پیشنهاد می‌کنم مسئولان، نمایشگاه‌های حوزه نوآوری (به‌عنوان مثال نانو) را راه‌اندازی کنند و فقط افراد متخصص این حوزه از نمایشگاه‌ها بازدید داشته باشند، در حالی که اغلب افراد عامه از این نمایشگاه‌ها بازدید می‌کنند و حتی شرکت‌هایی که از سوی دولت در چنین نمایشگاه‌هایی حضور یافته‌اند باید به نمایشگاه‌ها بیایند و محصولات را ببینند.
آنا: حضور شرکت‌ها در نمایشگاه‌های مرتبط با نوآوری، نوآوران و فناوران را برای کار پرانگیزه خواهد کرد؟
ترابی: دقیقاً. حضور افراد نوآور و فناور در نمایشگاه‌های نوآوری و فناوری قطعاً انگیزه آنان را برای کار روی محصولات فناور دوچندان خواهد کرد، از سویی باید صاحبان صنایع، شرکت‌ها و افرادی که نیاز به محصولات فناور دارند در نمایشگاه حضور داشته باشند.
نمایندگان شرکت‌ها مانند فولاد اصفهان، ذوب‌آهن، نیروگاه‌ها و ... باید در نمایشگاه‌ها حضور یابند و دولت این شرکت‌ها را مجاب کند که نمایندگان متبحر خود را به نمایشگاه اعزام کنند؛ بنابراین وقتی نمایندگان این شرکت‌ها به نمایشگاه آمدند با ارتباطات رودررو با فناوران و نوآوران می‌توانند ترتیب عقد قرارداد میان نوآوران با شرکت‌های دولتی را بدهند و در نتیجه کشور منتفع خواهد شد.
متأسفانه افرادی به نمایشگاه نوآوری و فناوری می‌آیند که فقط به بروشور بسنده می‌کنند و توضیحات را گوش نمی‌دهند، در حالی که باید نمایندگان شرکت‌ها و کارخانجات خروجی نمایشگاه‌های فناوری و نوآوری را به مدیران انتقال دهند تا این قشر مدیران با نوآوران ارتباط بگیرند. از طرفی این ارتباط وجود ندارد و مدیران کارخانجات فقط به سفر‌های خارجی بسنده کرده و محصولات خارجی را مدنظر قرار می‌دهند و توجهی به نوآوران داخلی ندارند و با این وضعیت در طولانی‌مدت هم کشور به پیشرفت نخواهد رسید و رفته رفته تکنولوژی فناوران و نوآوران کهنه و قدیمی می‌شود و این افراد ناامید شده و انگیزه‌شان را از دست می‌دهند و در نهایت خروجی نمایشگاه‌ها صفر خواهد شد.
اگر تمایل داریم اتفاق مناسبی رخ دهد، باید ارتباط مستقیمی با سرمایه‌گذاران و صاحبان شرکت‌ها برقرار کنیم تا فناوران و نوآورانی که استعداد و انگیزه لازم را دارند و توانمند شدند در این شرکت‌ها جذب و بورسیه شده و مغز‌ها خریداری شوند، اما متأسفانه در نمایشگاه این حالت را تاکنون ندیده‌ام.
**لباس پرستاری با قابلیت خنک‌کنندگی
آنا: برای رشد و شکوفایی مراکز رشد دانشگاه‌ها چه پیشنهادی دارید؟
ترابی: همه برای ایران هستیم، در حالی که وقتی در دانشگاه آزاد اسلامی به ایده اولیه دست پیدا کردیم باید قادر به ایجاد ارتباط با دانشگاه علوم پزشکی، اعضای هیئت علمی و آزمایشگاه‌ها باشیم، در حالی که دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی برای خود کار می‌کنند و ما برای خودمان و هرکس ساز خودش را می‌زند!
همواره در نامه‌نگاری با شرکت‌ها و صنایع خواستار ارتباط با آنان بودیم که به‌دلیل فرآیند طولانی امکانپذیر نبود و در نهایت ناامید شدیم.
آنا: آیا ایده‌ای داشتید که موفق به خلق آن نشده باشید؟
ترابی: در گذشته دفتری داشتم که در آن ایده طراحی می‌کردم، مانند طراحی هواپیما یا راکت‌هایی برای بارورکردن ابرها. از زمان طراحی این ایده ۱۵ سال گذشت و روسیه در این زمینه توانست کاری انجام دهد یا سایر طرح‌هایی که از سوی فناوران و نوآوران پیگیری و انجام می‌شود، بنابراین برخی کشور‌های خارجی خریدار ایده و فکر هستند؛ اما در کشورمان کمتر به ایده‌ها بها می‌دهند و در نهایت ایده‌ها در گذر زمان فراموش می‌شوند.
متأسفانه برخی مسئولان توجهی به ظرفیت‌های داخل ندارند و در نتیجه نخبگان حوزه فناوری ناامید می‌شوند و برخی از این نخبگان فکر رفتن به خارج به سرشان می‌زند.
برخی مراکز به فناوران نگاه ماکیاولیستی دارند
آنا: آیا حمایت لازم را از سوی دانشگاه و مراکز و نهاد‌های مربوط با مأموریت خود داشته‌اید و انتظارتان از مسئولان چیست؟
ترابی: شما شرکتی را دعوت کردید، به‌عنوان مثال در حوزه نظامی طرح مسئله کرده و عنوان می‌کنند در این نقطه مشکل و نیاز به بودجه داریم و لیست می‌فرستند و گروهی روی این مسئله کار کرده و به نتیجه می‌رسانند و در نهایت حقوقشان را می‌گیرند و این کار خوبی است.
برخی فناوران ایده و فکری دارند که نوآوری است، در حالی که ما هنور برای آن فکری نداریم، به جهان ارائه میکند و می‌توانید از سوی سفرا وارد شده و روی طرح سرمایه‌گذاری کرده و برای آن بازار ایجاد کنید.
مسئولان باید از ایده حمایت کنند تا تبدیل به محصول شود و برای فارغ‌التحصیلان اشتغال ایجاد کنند و حتی عنوان درسی برای آن انتخاب شود، اینگونه است که یک مجموعه نوآور راه‌افتاده و بازار خارجی و داخلی پیدا میکند.
هیچ‌کدام از این موارد اتفاق نمی‌افتد و ما هرزمان به نمایشگاه می‌رویم با غرفه‌داران تجدید دیدار می‌کنیم و دوباره چند ماه دیگر نوآوری و دستگاه‌ها و .. را می‌بریم و تقدیرنامه زیر بغل ما می‌دهند و در نهایت تا هفته پژوهش بعدی خدانگهدار.
آنا: بحران کرونا چه تأثیری در فعالیت شما داشت و آیا در زمینه مقابله با کرونا هم محصول یا خدماتی داشته‌اید؟
ترابی: در دوران کرونا پرستاران لباس‌هایی داشتند که در آن احساس گرما می‌کردند و برای مقابله با آن، طرحی را ارائه کردیم که از طریق فیلتر ماسک می‌توان از گرمای لباس جلوگیری و با قراردادن فیلتر ماسک در لباس این مشکل را برطرف کرد.
آنا: و سخن آخر....
ترابی: مشکلات در مسیر فناوران زیاد است. در مراکزی که برای پارک‌های علم و فناوری به وجود آمده، نگاه نامناسبی به محققان و فناوران وجود دارد، به‌عنوان مثال مراکزی که برای دانشجویان غیربومی طراحی شده، اکنون فضا‌های متروکه و بلااستفاده بوده، در حالی که باید به فناوران، نوآوران و مخترعانی که کار خلّاقانه انجام می‌دهند، مراکز در شأن آنان داده می‌شد و این نوعی بنگاه‌داری است.
با این بنگاه‌داری و اجاره فضا‌ها به دانشجویان، مخترعان و نوآوران، مبلغ آن از بیرون گران‌تر درمی‌آید؛ بنابراین این مراکز اجاره را دریافت و بابت قراردادی که بنگاه و دولت منعقد کرده، نوآوری آن شخص را وارد مجموعه خود می‌کنند و می‌گویند اگر فروش کردی، فلان درصد آن برای ماست.
این نگاه درست نیست و شرایطی را در اختیار فناوران قرار داده و بنگاه‌داری می‌کنند و فضا‌ها را پر کرده و بابت قرارداد اجاره هم دریافت و عنوان می‌کنند که اگر طرح شما در آینده به نتیجه رسید در سود آن شریک هستیم و در نهایت حمایتی هم صورت نمی‌گیرد.
فناوران و نوآوران مستقر در مراکز رشد ضریب هوشی بالاتری در مقایسه با سایران دارند و چنین نگاه توهین‌آمیزی را متوجه شده و احساس می‌کنند در حال فریب خوردن هستند. این نگاه‌ها و این شرایط، حمایت نیست و باید اصلاح شود.
انتهای پیام/
