اگر مدال ما ارزش ندارد، اعزاممان نکنند/ چه میشد وزیر با یک شاخه گل به فرودگاه میآمد/ چرا ورزش ما شده فوتبال و کشتی؟
به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری آنا، تیم ملی والیبال نشسته مردان ایران با هشتمین جام قهرمانی جهان و سهمیه پارالمپیک بامداد یکشنبه بدون استقبال مسئولان ورزش وارد تهران شد.
** بعد از ۲۰ سال سابقه ورزشی به من میگویند خودت را معرفی کن!
داوود علیپوریان کاپیتان باسابقه تیم ملی والیبال نشسته، جدا از ناراحتی بابت بی توجهی مسئولان ورزش، از خبرنگاران هم ناراحت است. او در این خصوص به خبرنگار ورزشی خبرگزاری آنا اظهار داشت: اول اینکه بزرگترین گلایه ام از همکاران شما است. معلوم نیست خبرنگاران را از کجا میآورند که یک میکروفون به دستشان میدهند که حتی من را بعد از ۲۰ سال سابقه ورزشی نمیشناسند! این چه سئوالی است که از من میپرسند اول خودت را معرفی کن؟! مثل اینکه به حسن یزدانی یا علیرضا دبیر مدال آوران المپیکی بگویند خودتان را معرفی کنید. من ۲۰ سالی است که ورزش میکنم و از سال ۲۰۱۴ هم کاپیتان تیم ملی والیبال نشسته ایران هستم. جالب است در قوانینی که برای المپیک و جهانی گذاشته اند، تیم ما کم ضربه نخورده و بزرگترین ضربه را هم مسئولان ورزش به آن زده اند.
** آقای وزیر طوری رفتار می کند که فقط کشتی و فوتبال مدال می گیرند
وی از اینکه همه ورزش تنها به دو رشته ختم شده، ناراحت است و با اعتراض به این موضوع گفت: وزیر یک روز قبل از اعزام تیم میآید با تیم عکسهایش را میاندازد اما جوری رفتار میکند که انگار فقط کشتی مدال میآورد و فوتبال جام جهانی میرود. ما چه کار کنیم که آقایان زحمت بکشند و یک قدم برای استقبال تا فرودگاه بیایند؟ مگر ما چه توقعی داشتیم؟ اگر هم توقعی داشتیم که اصلا انجام ندادند. کدام رشته تیمی به جز والیبال نشسته در تاریخ ورزش ایران مدال آور بوده که ۸ قهرمانی پارالمپیک دارد و ۷ قهرمانی جهان؟ اما ورزش ما شده فوتبال و کشتی.
** دردناک است که مسئولان ورزشی به فرودگاه نیامدند
وی افزود: مگر ما کم زحمت کشیده ایم؟ سال گذشته بعد از پارالمپیک توکیو که برگشتیم از مهرماه دوباره اردوهایمان شروع شده و ۱۳ اردو داشتیم. آن وقت وقتی به فرودگاه میرسی، میبینی فقط ۴ کارمند محترم فدراسیون زحمت کشیده اند و آمده اند، این دردناک است. ما مسئولی از ورزش ایران آنجا ندیدیم، حتی رئیس فدراسیون هم همراه تیم بود. ما که در جهنم سارایوو برای افتخار قهرمانی جنگیدیم، چه کار کنیم تا آقایان به خود زحمت بدهند و نیم ساعت به فرودگاه بیایند؟ یک تیم پر افتخار واقعا غریبانه وارد وطن شد.
** به وزیر گفتم یک میلیون و ۶۹ هزار تومان حقوق میگیرم گفت؛ راست میگویی؟!
کاپیتان تیم ملی والیبال نشسته با گلایه از مسئولان ورزش که فقط قول میدهند، تصریح کرد: پارسال در دیدار با مقام معظم رهبری، آقا دستور دادند حقوق ما را در صندوق حمایت بررسی کنند، همانجا به وزیر ورزش گفتم من با سابقه حضور در ۵ پارالمپیک یک میلیون و ۶۹ هزار تومان حقوق میگیرم اما آقای سجادی گفت:اِ، راست میگویی؟! من و ۶ نفر از هم تیمی هایم که در پارالمپیک بودند گفتیم که قول رسیدگی داد. دقیقا سال ۱۴۰۰ این حرف را زدیم، اما تا به حال هیچ رسیدگی نشده.
** اینکه مسئول ورزش با لبخند بیاید و برود برای منِ ورزشکار جواب نمی شود
کاپیتان تیم ملی ادامه داد: آقای رضایی سرمربی تیم در بازدید سجادی از تمرین تیم قبل از سفر به بوسنی همه توضیحات را داد که نه مدالهای جهانی و نه پارا لمپیک محاسبه میشود، نه حقوقی در خور شان میدهند و نه کمک هزینه ای. وزیر باز گفت من نمیدانستم. اما واقعا اینکه مسئول ورزش با لبخند بیاید و برود برای من ورزشکار جواب نمیشود.
** قانون کثیف پاداش نصف به تیمی ها نسبت به ورزش های انفرادی را گذاشتند
او با انتقاد به قانون محاسبه پاداش تیمی، نصف پاداش ورزشکاران انفرادی گفت: از سال ۲۰۱۰ قانون خیلی کثیفی گذاشته اند که پاداش تیمیها نصف انفرادیها باشد. این قانون یعنی ارزش مدال تیمی کم است که شما آن را برای پاراآسیایی محاسبه میکنید؟ برای پاراآسیایی محاسبه شد حداقل برای پارالمپیک اصلاحش کنید. چرا من داوود علیپوریان از پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن، ۲۰۱۶ ریو و ۲۰۲۰ توکیو که دو طلا و یک نقره دارم بابت مدال طلا تنها ۲۰ هزار تومان حقوقم زیاد شود؟ تیرماه برایم اس ام اس آمده که یک میلیون ۷۰۰ یا ۸۰۰ هزار تومان پول برای بیمه واریز کن تا بیمه ات کنیم. چرا؟
** با این مدیران باید فاتحه ورزش را خواند
علیپوریان تاکید کرد: بچههای ما نجیب هستند و باغیرتترین تیم دنیا، تیم ما است. ما اگر چیزی هم خواستیم فقط شنیدیم، حداقل کاری که میتوانستند انجام دهند. میخواهم بدانم آقایان میدانند ما در چه شرایطی فینال را بردیم؟ اگر ارزش ندارد ما را اعزام نکنند. ورزش ما به دو یا سه رشته ختم میشود و بس. چه ایراد دارد وزیر ورزش با یک شاخه گل میامد استقبال؟ من که نهایت یکسال یا دو سال در ورزش هستم، اما با این مدیران باید فاتحه ورزش را خواند.
انتهای پیام/