دوسالانه ونیز المپیک هنر دنیا است/ برگزیدگان دوسالانه‌های ملی را به ونیز بفرستیم

به گزارش خبرنگار حوزه هنرهای تجسمی گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، جشنواره دوسالانه ونیز یا «بینال» ونیز نمایشگاهی از آثار هنری معاصر است که هر دو سال یکبار در شهر ونیز ایتالیا برگزار می‌شود. دوسالانه ونیز در سال ۱۸۹۵ برای ارائه هنر جدید از سراسر دنیا تأسیس شد و به‌ تدریج این ایده در آن شکل گرفت که هر کشور با شکل‌دادن به یک غرفه خاص، هنر خود را بیان کند. با جهانی‌شدن جشنواره، آثار ارائه شده در این جشنواره منحصر به هنرهای تجسمی نماند و امروز فیلم، موسیقی، تئاتر و معماری را هم شامل می‌شود. پنجاه و نهمین دوره از بینال هنر ونیز که به عنوان طولانی‌ترین و مهم‌ترین نمایشگاه بین‌المللی هنر معاصر شناخته می‌شود از ۲۳ آوریل۲۰۲۲ (سوم اردیبهشت۱۴۰۱) آغاز شده است و تا ۲۷ نوامبر(۶ آذر۱۴۰۱) ادامه خواهد داشت. این نمایشگاه در ابتدا برای سال ۲۰۲۱ برنامه‌ریزی شده بود، اما به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا به تعویق افتاد.ایران تاکنون از ۵۹ دوره بینال ونیز، در هشت دوره از آن شرکت داشته اما امسال به خاطر جابه‌جایی‌های مختلفی که در عرصه مدیریت فرهنگی هنری کشور ایجاد شده است از این رقابت باز مانده‌ایم.

«روح‌الله شمسی‌زاده ملکی» هنرمند و مدرس رشته مجسمه‌سازی است. در سابقه کاری او علاوه بر تدریس در دانشکده هنر دانشگاه ارومیه و دانشگاه تهران، عضویت در هیئت‌مدیره انجمن مجسمه‌سازان ایران، عضویت در شهرک هنرمندان سیته پاریس (Cité internationale des art Paris)، سردبیری نشریه مجسمه، مدیر اجرایی ششمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران (۱۳۹۳)، طراحی و اجرای تندیس‌ها و یادمان‌های شهری و حضور در ده‌ها نمایشگاه انفرادی و جمعی در داخل و خارج از کشور دیده می‌شود.

شمسی‌زاده درباره غیبت ایران در جشنواره دوسالانه هنرهای تجسمی ونیز به خبرنگار خبرگزاری آنا گفت: جشنواره دوسالانه ونیز تقریبا نزدیک به یک قرن است که در حال برگزاری است. اساساً حضور ما در آن به قبل از انقلاب برمی‌گردد و بیشتر به این شکل بوده است که منتخبین دوسالانه ملی ما در حوزه مجسمه سازی و نقاشی، در دو سالانه «ونیز» شرکت می‌کردند. ما در ۱۵سال اخیر، ۸دوره در جشنواره دو سالانه هنرهای تجسمی ونیز شرکت کردیم ولی اساسا چون مکان مستقر نداریم هرساله مجبوریم مکانی را اجاره کنیم تا بتوانیم در آن فضا حضور داشته باشیم.

برگزاری المپیک هنر دنیا در ونیز

او افزود: دوسالانه ونیز به نوعی المپیک هنر دنیا است و اساسا شرکت در این دوسالانه یک امر فرهنگی و ملی است، یعنی هنرمندان ما به عنوان نمایندگان هنر ایران دستاوردهای بروز هنر را در آنجا به نمایش می‌گذارند و عرصه‌ای فراهم می‌شود که در آن عرصه کاراکترها، کیوریتورها و منتقدین سراسر دنیا با وضعیت هنر ایران آشنا می‌شوند. از طرف دیگر هنرمندی که در دوسالانه هنرهای تجسمی ونیز شرکت می‌کند امکان ورود به عرصه فعالیت‌های بین‌الملل را پیدا می‌کند.

این مجسمه‌ساز بیان کرد: نحوه شرکت ما در جشنواره دوسالانه هنرهای تجسمی ونیز هیچ وقت براساس تقویم نبوده است یعنی برخی از مدیران به حضور هنرمندان در این جشنواره اهمیت می‌دادند و امکان آن را فراهم می‌کردند و برخی دیگر از مدیران اهمیتی به این موضوع نمی‌دادند.

معیار انتخاب هنرمندان برای حضور در ونیز

شمسی‌زاده در ادامه مسئله چگونگی انتخاب هنرمندان برای شرکت در جشنواره دو سالانه هنرهای تجسمی ونیز را بررسی کرد و گفت: من فکر می‌کنم یکی از راه‌های انتخاب هنرمندان برای شرکت در جشنواره دو سالانه هنرهای تجسمی ونیز، همین دوسالانه های ملی است که در حوزه مجسمه سازی، نقاشی و بقیه حوزه های جدید برگزار می‌شوند. در واقع رصد هنرمندان برای شرکت در جشنواره‌های بین‌المللی باید سازو کار مشخصی داشته باشد.

وی تأکید کرد: به هر صورت هنرمندان ایرانی باید بر اساس تقویم در همه دوره‌های برگزاری جشنواره دو سالانه هنرهای تجسمی ونیز حضور داشته باشند زیرا هیچ چیزی غیبت هنرمندان ما در آن جشنواره را توجیه نمی‌کند.

این مجسمه‌ساز گفت: اگر برگزیدگان دو سالانه‌های ملی ما برای شرکت در جشنواره دو سالانه هنرهای تجسمی ونیز انتخاب شوند، نه تنها دوسالانه های ما دارای اعتبار می‌شود انگیزه برای هنرمندان ایجاد می‌شود که حضور جدی در دوسالانه‌های ملی‌مان داشته باشند ولی وقتی که خارج از این قاعده و به صورت شورایی هنرمندانی برای شرکت در جشنواره‌های بین‌المللی انتخاب می‌شوند، ما به نتایج مطلوب ذکر شده نمی‌رسیم.

شمسی‌زاده بار دیگر روی لزوم حضور تقویمی هنرمندان ایرانی در جشنواره دو سالانه هنرهای تجسمی ونیز و سایر جشنواره‌های بین‌المللی هنری تأکید کرد و اظهار داشت: گاهی پیش آمده است که نحوه حضور هنرمندان در جشنواره‌های بین‌المللی هنری با فضای حاکم بر آن جشنواره تطابق نداشته است زیرا ما برنامه‌ریزی بلندمدت و دقیقی برای حضور ایران در جشنواره‌های مذکور نداشتیم. به نظر من بهتر است ما که در دوره اخیر جشنواره دو سالانه هنرهای تجسمی شرکت نداریم، از فرصت استفاده کنیم و برای شرکت در دوره بعدی این جشنواره برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری مشخصی بکنیم.

انتهای پیام/۴۱۰۴/