علمدار هنر انقلاب تشییع و خاکسپاری شد/ رحیمپور ازغدی: طالبزاده کاروانی یکنفره بود که به چند کاروان میارزید
به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، مراسم تشییع پیکر زندهیاد نادر طالبزاده، صبح امروز در مسجد بلال صداوسیما برگزار شد.
محوطه بیرونی مسجد بلال از ساعتی پیش از آغاز رسمی مراسم، میزبان تعدادی از مسئولان، مدیران فرهنگی، هنرمندان و مردمی بود که برای آخرین وداع با این هنرمند نامی هنر انقلاب گرد هم جمع شده بودند.
سردار اساعیل قاآنی،محمد مهدی اسماعیلی (وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی) ابراهیم حاتمیکیا، حمید شاهآبادی( معاون سیما) بیژن نوباوه، محمود خسرویوفا، محمود گبرلو، محمدعلی رامین، مسعود جعفری جوزانی، حمید سجادی، حبیب ایلبیگی، حبیب والینژاد، حمید جعفریان (رئیس سازمان سینمایی حوزه هنری)، مهیار شاپوری (بازیگر) مهدی همایونفر (رئیس بنیاد فرهنگی روایت فتح)، محمدحسین صفار هرندی، علیرضا قزوه، الهام چرخنده، محمدرضا شفیعی، حامد عسکری و... تعدادی از چهرههای شناخته شده این مراسم بودند.
بیشتر بخوانید:
ماجرای ترور بیولوژیک نادر طالبزاده چه بود؟
نادر طالبزاده مرد میدان فرهنگ بود
در ستایش از هنرمند تراز انقلاب اسلامی
در ابتدای این مراسم، پیام تسلیت مقام معظم رهبری قرائت شد و سپس علیرضا قزوه پشت تریبون آمدو شعری که برای نادر طالبزاده سروده بود را خواند و در ادامه صادق آهنگران هم به عنوان دومین سخنران پشت تریبون قرار گرفت. ذکر مصیبت و نوحهخوانی این مداح اهل بیت (ع) دقایقی فضای مجلس و دلهای حاضران را به دشت کربلا و جبهههای دفاع مقدس پیوند زد.
مکتب نادر طالبزاده زنده است و زنده خواهد ماند
در ادامه مراسم صابر خراسانی، مجری برنامه از پیمان جبلی رئیس سازمان صداوسیما دعوت کرد تا در در جایگاه سخنران قرار گیرد. جبلی با اشاره به این مسئله که نادر طالبزاده تربیت شده مکتب انقلاب و امام خمینی (ره) بود، گفت: در روز وداع با ماه رمضان همه مومنین هم اشک بر چشم دارند و هم لبخند؛ اشک از دست دادن شب و روز نورانی ماه رمضان و عشق بازی با خدا و خوشحالی از قبولی در آزمون بندگی. ما هم امروز هم اشک بر چشم داریم، هم حسرت بر دل. حسرت از دست دادن حاج نادر عزیز و ابتهاج از رویشی در مکتب خمینی و خامنهای.
رئیس رسانه ملی افزود: ظهور پدیدههایی اینچنینی همچون حاج نادر طالبزاده از نفحات انقلاب اسلامی است، همانگونه که چمران و آوینی و حججی بودند. اینها نفحاتی است که باید خود را در مقابل آن قرار دهیم. امروز ما باید بیش از اینکه حسرت رفتن حاج نادر را بخوریم، خوشحال از زایش و رویش مکتب انقلاب باشیم و بیشتر از این مکتب بگوییم.
جبلی با اعلام این مسئله که رفتن نادر طالبزاده داغ بر همه ما گذاشت اما مکتب او همچنان زنده و پویاست، ادامه داد: او هر چقدر هم شیرین باشد اما میوه تنومند انقلاب است و همه شکوه و خیر و برکتی که در نادر طالبزاده بود برآمده از مکتبی است که در روزگار مدرنیته شخصیتهای مثل او و آوینی را به بار آورد. او همیشه به سوی این مکتب نشانه گرفته بود. او مصداق انسانهایی است که در مسیر ولایت قرار میگیرند.
رئیس سازمان صداوسیما با اشاره به این موضوع که در تاریخ ما کم نیستند انسانهایی که دچار انحطاط شدند، طالبزاده را از این دسته جدا دانست و گفت: طالبزاده در مقابل جریان ریزشها قرار دارد. همه بهانههای که میتوانست دستاویزی برای انحراف او از ولایت قرار گیرد وجود داشت، از زندگی پرتمتع غرب تا دلزدگی و دلگیری از اردوگاه مومنین، همه اینها بود اما هیچکدام او را از صراط مستقیم دور نکرد. او از یک سو به مودت با مومنان و غیظ با دشمنان دعوت میکرد و از سوی دیگر محبوب دل مومنان و مغضوب کافران بود. راه او همچون همسنگرانش از تجدد و تحجر غرب عبور میکند.
وی افزود: طالبزاده مظهر نوآوری و روشنگری و نگاه به آینده و از طرفی درگیر مقابله با تجدد کور غرب بود. امروز با یک شخص رو به رو نیستیم با یک شاخص رو به رو هستیم. شاگردان و دوستان او نخواهند گذاشت مکتب چمران ساز، آوینی ساز سلیمانی ساز و نادرساز به افول دچار شود.
رئیس رسانه ملی در بخشی از سخنانش مرحوم طالبزاده را مخاطب قرار داد و گفت: اگر روزی برای گردآوری مهمانان کنفرانس افق نو خون دل خوردی و از بیمهریها نالیدی و از این سازمان به آن سازمان رفتی و بین دو لبه بیمهران داخلی و دشمنان خارجی که مهمانانت را تحریم کردند تحمل کردی اما امروز دیگر نگران نیستی. چند روز پیش وقتی به عیادتت آمدم امیدوار بودیم دوباره خداوند تو را برگرداند، امیدوار بودیم در روز قدس کنارمان باشی اما خداوند اینطور خواست.
این جماعت زندهکش مرده پرست...
پس از اتمام سخنان جبلی، حسن رحیمپور ازغدی به عنوان سخنران بعدی به روی سن آمد و با انتقاد از رفتارهای نادرستی که با طالبزاده در طول این سالها شد، عنوان کرد: ما مردان بزرگ را تا وقتی هستند اذیت میکنیم و وقتی رفتند تجلیل میکنیم. آنچه از همه بیشتر درباره نادر طالبزاده اهمیت داشت و زیباتر بود، روحانیت و مظلومیت او بود. من آدمهای زیادی که به اندازه ایشان روحانی و مظلوم باشند، ندیدم. ما هدف معنوی کم داریم. او ریا نمیدانست اهل تهجد و نماز شب بود. هر فرصتی گیر میآورد مشغول نماز قضا میشد و مطلقاً ریاکاری را بلد نبود.
وی ، افزود: در حالی که بسیاری مشغول فوت و فن ریاکاری هستند اما گاهی حس میکردم او نَفس ندارد و در بین همه طوفانهایی که به صورتش میخورد هدف را گم نمیکرد. در دورهای که دوستان به جرگه دشمن میپیوستند و برخی از دشمنان به لباس دوست درمیآمدند، او کسی بود که از دل دشمن به جبهه انقلاب آمد و انواع ناجوانمردیها را تحمل کرد. ما به آدمهایی مثل او که در ترافیک انقلاب گیر نکردند، بلکه صادقانه پای کار آمدند، به شدت نیاز داریم. این خیلی جالب است که او هرچه جلوتر آمده انقلابیتر شده است و حتی این اواخر که گرفتار بیماری بود یک مرد دهه شصتی یا به قولی پنجاهوهفتی بود.
رحیمپور ازغدی با اعلام این موضوع که باید این شخصیت را شهید نادر طالبزاده نامید، ادامه داد: اذیتها و توهینهای مکرری از طرف جبهههای مختلف از دشمنان، ناخودیها، خودیها و نخودیها صورت میگرفت اما نادر طالبزاده خود را معطل این قبیل سنگاندازیها نمیکرد، تا جایی که من یک بار به او گفتم اگر یک دهم این برخوردهایی که با تو میشود، با من صورت بگیرد معلوم نیست که چه واکنشی نشان میدهم. او هیچ گاه واکنش شخصی به این مسائل نشان نداد و من اینجا از همه نهادهای رسمی، فرهنگی، هنری و رسانهای کشور سوال میکنم که چرا همیشه عقبید؟ چرا همیشه دیر میفهمید؟! چرا همواره چند ساعت دیر میرسید. نادر طالبزاده از همه شما گله داشت، به خصوص از کوتولههایی که اذیت و توهین میکنند و بر این باورند که عبور از مردان بزرگ هنر است، در حالی که اینگونه نیست.
این کارشناس مذهبی اضافه کرد: طالبزاده از آن دست افرادی بود که میتوان گفت کاروانی یک نفره به راه انداخت که به چند کاروان آدم میارزید. درس مهمی که نیروهای متدین و انقلابی در بین نخبگان باید به ان توجه داشته باشند این است که طالبزاده متفکر و خلاق بود و تولید معنا میکرد و مصرف کننده نبود. بسیاری هستند که در طول این سالها دیدیم فقط مصرف کننده بودهاند و افراد کمی هستند که میتوانند معنا و مفهوم تولید کنند تا اکثریت آنها را مصرف کنند تا تمام شود. طالبزاده جزو مصرفکنندگان ایدئولوژی انقلاب در عرصه هنر و رسانه نبود بلکه تولیدکننده بود. گزارههای فکر شده از سر شعور دینی و سیاسی و هنری از او میشنیدیم. ما به حزباللهی متفکر و خلاق احتیاج داریم. هزاران حزباللهی عوام و مصرفکننده و سیاهی لشکر نمیتوانند کاری از پیش ببرند.
چریک عرصه رسانه
وی ادامه داد: در دورهای که بسیاری از بزرگنماها شک کردند و برگشتند و گفتند نکند شعارهایی که در دهه شصت داده شد و خونهایی که به واسطه این شعارها ریخته شد، دروغ بود! اما طالبزاده بیشتر ایمان آورد. او به تنهایی پشت خاکریز میجنگید حتی اگر دیگران خاکریز را ترک میکردند. او یک چریک رسانهای بینالمللی بود و به عنوان یک مجاهد عرصه بینالمللی در جهت جهانی کردن انقلاب در پوست خود نمیگنجید. آن هم در زمانی که بسیاری این انقلاب کبیر را میخواهند به صغیر تبدیل کنند و آن را به دیپلماسی بفروشند.
رحیمپور ازغدی افزود: در دورهای که بسیاری با رسانه کار میکنند اما نمیدانند رسانه چیست، او کار کرد. طالبزاده جرأت خطشکنی داشت. خیلیها در کنار محاسبات انقلاب یک پرونده شخصی برای منافع شخصی خود دارند اما او خطشکن بود. او در زمانی که که خیلیها آرزو دارند به آن طرف خندق بروند، از آن طرف به این طرف آمد. در معرفینامه جبهه، خیلی راست و حسینی گفته بود که آن طرف تحصیل کرده است و فردی که ثبتنام کرد از چهره و تیپ او ترسید و او در جای دیگر رفت و گفت بیسواد است تا توانست ورود کند.
آخرین سخنران این مراسم در پایان صحبتهایش عنوان کرد: طالبزاده الگوی بسیاری خوبی است برای کسانی که وارد عرصه هنر میشوند تا ببینند میشود تا آخر مجاهد ماند گرچه از دو طرف بیمهری دید.
پس از اتمام سخنان این کارشناس، حاج صادق آهنگران باردیگر پشت تریبون ایستاد و با مرثیهخوانی و ذکر مصیبت، حاضران در محوطه مسجد بلال صداوسیما را برای وداع پایانی با علمدار هنر انقلاب آماده کرد. نماز میت به امامت حجتالاسلام قائم مقامی بر پیکر زنده یاد نادر طالبزاده اقامه شد و در نهایت جمعیت محزون حاضر در مراسم پیکر او را تا خیابان ولیعصر(عج) و جایی که آمبولانس مخصوص بهشت زهرا (س) ایستاده بود، حمل کردند تا در نهایت در جوار هم سنگر و همراه خود شهید سید مرتضی آوینی به خاک سپرده شود.
لازم به یادآوری است، زندهیاد نادر طالبزاده تهیهکننده، کارگردان، مجری، مستندساز دفاع مقدس و هنرمند برجسته جبهه فرهنگی انقلاب دارای مدرک کارشناسی ارشد کارگردانی سینما از دانشگاه کلمبیا بود.
مرحوم طالبزاده فعالیتهای دیگری از جمله دبیری کنفرانس بینالمللی افق نو، دبیری جشنواره فیلم عمار را نیز برعهده داشت و از افراد مؤثر در تأسیس شبکه افق و عضو هیئت اندیشهورز این شبکه بود. از مستندهای وی میتوان به «ساعت ۲۵ (در آمریکا)»، «خنجر و شقایق (در بوسنی)»، «رویش در آتش (در صربستان)»، «بیداد خاموش (در آلمان)»، «ره آورد هند (در هندوستان)»، «جهان در انتظار (اروپا)»، مجموعه تلویزیونی «بشارت منجی» و فیلم سینمایی «مسیح» و... اشاره کرد. این شخصیت فرهیخته انقلابی شامگاه جمعه نهم اردیبهشتماه ۱۴۰۱ به دلیل عوارض بیماری در بیمارستانی در تهران دارفانی را وداع گفت و در ۶۹سالگی به دیدار معبود شتافت.
انتهای پیام/۴۱۷۳/
انتهای پیام/