«دکتر شهیدی» مجتهد راستین ادب فارسی

گروه استان‌های خبرگزاری آنا؛ هنگامی که علامه علی‌اکبر دهخدا در پی یافتن جوانانی بود که کار سنگین و سترگ لغت‌نامه دهخدا را دنبال کنند و به سامان برسانند، «دکتر سیدجعفر شهیدی» و «دکتر محمد معین» از معدود کسانی بودند که اعتماد و توجه آن پیر واژه‌یاب را به دست آورده بودند و دهخدا علاوه بر بیان محاسن مرحوم معین، شهیدی را بی‌نظیر خوانده بود.

سیدجعفر شهیدی (زاده بروجرد و همشهری استاد عبدالحسین زرین‌کوب، ارتحال ٢٣ دی ۸۶) در جوانی به حوزه علمیه مبارکه نجف‌ اشرف وارد شد و با دریافت درجه اجتهاد به ایران بازگشت و بخت را با آرزوی خویش یار دید و تشخیص درست خود در ورود به دانشگاه را عملی کرد و لاجرم در بیرون‌آمدن از مضایق و دشواری‌های متون ادبی فارسی که بیشترین آمیختگی را با زبان و فرهنگ عربی داشتند، بی‌رقیب و ممتاز، توفیق‌یاب بود.

از خصوصیات برجسته استاد شهیدی، بیرون نیامدن از زی‌طلبگی حتی هنگام تغییر لباس بود و اینکه آن پیشینه برهم‌نهاده از پارسایی و اسلام‌اندیشی را در رعایت انصاف در پژوهش و خدمت به فرهنگ اسلامی بروز داد.

دانشجویان و همکاران استاد شهیدی از روش و منش عالمانه و فاضلانه استاد و دقت‌نظرهای موشکافانه او خاطره‌ها دارند و اعجاب خود را از درک محضر چنین خردمندی فرزانه، پنهان نکرده‌اند.

روشن است که چنین شخصیتی ادیب و نکته‌دان و اما باورمند و معنویت‌گرا در هنگامه ترجمه متونی مانند نهج‌البلاغه امام علی علیه‌السلام متنی شایان احترام و ستودن از خویش به یادگار بگذارد که با همه ترجمه‌های این کتاب ارجمند فرق دارد.

نگاه استاد شهیدی به عربی‌گرایی ایرانیان در سده‌های پیشین اگرچه با بسیاری از دیدگاه‌ها که دیگران نمود داده‌اند، فرق دارد؛ اما از تعصب باستان‌گرایی و بیگانه‌دوستی و خودتحقیری هم برخوردار نیست.

گرامی‌داشت این سیدالادبای ادب معاصر احترام نهادن به فضل و فرزانگی و زبان فارسی است.

عبدالرضا مدرس‌زاده دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان

انتهای پیام/۴۰۶۲/