فوتبال ایران کلافی سردرگم است/ ارزش واقعی بازیکنان ما مشخص نیست

گروه ورزش خبرگزاری آنا، جایگاه آسیایی استقلال و پرسپولیس در این فصل با توجه به ارزش بازیکنان تیم‌های این دو باشگاه در سایت ترانسفر مارکت ۵۱ و ۵۷ است. سرخابی‌ها که هواداران زیادی دارند نتوانسته‌اند جایی در میان ۵۰ باشگاه گرانقیمت قاره کهن به دست آورند و وضعیت دیگر تیم‌های ایرانی نیز به مراتب بدتر است.

عباس چمنیان در واکنش به جایگاه نازل پرطرفدارترین تیم‌های ایرانی با اشاره به اینکه باید چنین مسئله‌ای را از دو زاویه بررسی کرد، گفت: سالیان زیادی است در مورد کیفیت فوتبال ایران صحبت می‌کنیم. لیگ برتر فوتبال آینه تمام‌نمای فوتبال باشگاهی ایران بوده و هر دوره شاهد افت آن هستیم آن هم در شرایطی که رقبا گوی سبقت را ربوده‌اند. برای پیشرفت ابزارهایی لازم داریم و آمار ارائه شده از سوی سایت ترانسفر مارکت گویای حقیقتی غیرقابل انکار است. موضوع دوم در این رابطه به اعداد و ارقام ثبت شده به‌عنوان مبلغ قرارداد در سازمان لیگ برمی‌گردد. اعداد ثبت شده با توجه به هزینه‌های فراوانی که می‌شود با تمام قواعد و قوانین بین‌المللی متفاوت است. سازمان لیگ ارقامی که از سوی باشگاه‌ها دریافت می‌کند را در اختیار نهادهای بین‌المللی قرار می‌دهد و این اعداد با مبالغ پرداختی همخوانی ندارد.

وی ارقام پرداختی به بسیاری بازیکنان را متناسب با ارزش فنی آنها ندانست و بیان کرد: با وجود هزینه‌هایی زیادی که باشگاه‌های ایرانی متقبل می‌شوند اما مبالغ ثبت شده دقیق نیست و این موضوع یکی از دلایل ریخت و پاش‌های بیهوده در فوتبال ایران است. نباید کاهش ارزش پول ملی را دلیلی بر کاهش اعتبار باشگاه‌های خود بدانیم چون ارقام پرداختی به بازیکنان به مراتب رشد کرده و این افت را جبران کرده است. منتهی به دلیل آنکه ساز و کار تعریف شده‌ای برای صرف هزینه‌ها نداریم و دچار مغایرت در اعلام مبالغ پرداختی می‌شویم ارزش واقعی بازیکنان تیم‌های ما تشخیص داده نمی‌شود. اگر پولی که کشورهای عربی حاضر هستند برای بازیکنان لژیونر ما بپردازند در داخل کشور به آنها داده می‌شد ضمن اینکه به بالا رفتن کیفیت لیگ برتر فوتبال ایران کمک می‌کرد باعث اعتلای اعتبار بین‌المللی‌مان نیز می‌شد.

کارشناس فوتبال در مورد ارقام ثبت شده قرارداد بازیکنان خارجی عنوان کرد: رقم قرارداد این بازیکنان در سازمان لیگ ثبت و به نهادهای بین‌المللی ارائه می‌شود. در چنین حالتی هم باشگاه‌ها مبلغ قرارداد را به سازمان لیگ اعلام می‌کنند و باز هم مغایرت وجود دارد. ضمن اینکه بیشتر بازیکنان خارجی که به فوتبال ما می آیند ارزش آنها آنچنان بالا نیست و البته تمام مبالغی که به آنها پرداخت می‌شود در قرارداد وجود ندارد. از سویی دیگر بخش مهمی از این هزینه‌ها به جیب ایجنت یا همان دلال‌ها واریز می‌شود. در حالی که می‌توان فوتبال ایران را در جایگاه بسیار بهتری قرار داد و این کار با یک سری صرفه‌جویی‌ها شدنی است اما در درآمدها و هزینه‌ها به درستی مدیریت نمی‌شود و سطح کیفی فوتبالمان نمی‌تواند آن طور که شایسته است ارتقا یابد.

بیشتر بخوانید:

• مجوز مشروط سرخابی‌ها برای حضور در آسیا


• حمایت ناخواسته سازمان لیگ از استقلال و پرسپولیس


• معایب فوتبال ایران بیشتر از محاسن آن است/ اصرار بیهوده‌ای برای برگزاری لیگ برتر داریم

چمنیان فوتبال ایران را کلاف سردرگمی خواند و تصریح کرد: از بخش خصوصی انتظار ورود به فوتبال داریم ولی چون قوانین شفافی نداریم سرمایه داران هم برای ورود به چنین عرصه‌ای مقاومت می‌کنند. برچسب حرفه ای بودن به جز چند باشگاه روی تمامی باشگاه‌های ما زده شده در حالی که بسیاری از آنها در حد تیم محلی هم نیستند. وجود آکادمی‌ها ‌بدنه اصلی باشگاه‌ها را تشکیل می‌دهند ولی چون فوتبال بین بخش خصوصی و دولتی معلق است در نتیجه شاهد بلاتکلیفی هستیم. کیفیت و بضاعت فوتبال ایران با بسیاری از همتایان آسیایی قابل قیاس نیست ولی مدیریت کافی و لازم صورت نمی‌گیرد. اگر تیم ملی فوتبال ایران هم توانسته در گروه خود آقایی کند به لطف لژیونرهایی است که به تنهایی بار مشکلات را به دوش می‌کشند. البته این موضوع به معنای رفع معضل نیست چون خیلی از نواقص و کمبودها با چنین موفقیت‌هایی حذف نمی‌شود و فراموش نکنیم پنج دوره به جام جهانی رفتیم اما هر بار در همان مرحله گروهی حذف شده‌ایم.

انتهای پیام/۴۰۴۸/