صدر باید میان جریان‌های سیاسی و نظامی اعتدال برقرار کند/ جدایی عراق از ایران غیرممکن است

به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، سعد ناجی جواد در گزارشی درباره تحولات این روزهای عراق پس از برگزاری انتخابات پارلمانی نوشت: تاکنون افراد و شخصیت‌های زیادی درباره انتخابات و نتیجه آن صحبت کرده‌اند و به نظر می‌آید نتیجه اعلام‌شده چندان واقعی نباشد که آن را «تقلب» می‌خوانند. علاوه بر این، تاکنون خط‌ مشی روشنی از سوی کمیساریای عالی انتخابات برای چگونگی برگزاری انتخابات پارلمانی اعلام نشده است.

به نظر می‌آید جامعه بین‌المللی، دفاتر نمایندگی سازمان ملل متحد در عراق و کسانی که وظیفه نظارت را برعهده دارند، مشتاق هستند ابهامات همچنان وجود داشته باشد و موضع خود را اعلام نکنند تا بگویند روند دموکراتیک در عراق موفقیت‌آمیز بوده است. اکنون باید پرسید علت سکوت سازمان ملل متحد در برابر حجم زیادی از تخلفات که کمیساریای عالی انتخابات بخشی از آن‌ها را که فنی بوده، پذیرفته است، چیست؟ مگر نظارت ناظران بین‌المللی وجود نداشته، پس چرا تاکنون هیچ مدرک مکتوب و مستندی در این زمینه وجود ندارد؟

طبق این گزارش، نتیجه اولیه انتخابات پارلمانی با توجه به الکترونیکی بودن انتظار می‌رفت به‌سرعت اعلام شود، ولی کمیساریای عالی انتخابات حتی از اعلام درصد مشارکت‌کنندگان در انتخابات خودداری کرد و این، با توجه به گذشت ساعت‌ها از بسته شدن مراکز رأی‌گیری مشهود بود. در نهایت پس از گذشت ۲۴ ساعت کمیساریای عالی انتخابات میزان مشارکت ۴۱ درصدی را اعلام کرد؛ یعنی از ۲۵ میلیون حائز شرایط رأی دادن، تنها ۹ میلیون نفر مشارکت کردند. علاوه بر این، مشارکت مردم عراق در عصر روز انتخابات به‌شدت افزایش یافت و رسانه‌هایی را که در خصوص حضور اندک مردم در صبح و ظهر آن روز، مانور تبلیغاتی می‌دادند، متعجب کرد. با توجه به این موضوع می‌توان این برایند را داشت که حتی ممکن است مشارکت مردم بیش از ۴۱ درصد اعلام‌شده باشد و بروز نقص در سیستم‌های انتخاباتی روند برگزاری آن را دچار مشکلاتی کرده است.

نحوه اعلام نتیجه اولیه انتخابات پارلمانی نشان داد دولت مرکزی ضعف شدیدی در زمینه برگزاری انتخابات و شمارش آرا داشته است

این تحلیلگر عراقی می‌نویسد: برخی‌ که در رقابت‌های انتخاباتی میدان را واگذار کردند مدعی هستند در برخی از استان‌ها به‌ویژه بغداد و سلیمانیه که میزان آرایشان از ۱۰ درصد تجاوز نکرده، در حقشان اجحاف شده است، بنابراین موضوع احتمال تقلب و تخلف را مطرح کرده‌اند. فرایند اخذ رأی ویژه نیز برای خود داستان دیگری دارد؛ با وجود اینکه تصاویر و گزارش‌ها نرخ مشارکت بالایی را در این انتخابات نشان می‌دهد و در آن همه جریان‌های سیاسی مشارکت داشتند، ولی در نتیجه نهایی تنها مشارکت غیرنظامیان بیش از ۶ درصد به مجموع مشارکت افزوده است.

وی افزود: چنین موضوعی البته اغراق‌گونه در انتخابات ۲۰۱۸ نمود داشت؛ چه‌ اینکه کمیساریای عالی انتخابات و شرکت‌کنندگان میزان مشارکت را ۴۴ درصد می‌دانستند، ولی بعد از بررسی مجدد مشخص شد میزان اعلام‌شده صحیح نبود و در برخی منابع حتی رقم مشارکت ۲۰ درصد اعلام شد. در ادامه فاجعه آتش‌سوزی انبار محل نگهداری صندوق‌های رأی به‌ وجود آمد تا واقعیت‌ در میان شعله‌های آتش دود شود و بعدها واقعیت‌ها را رهبران برخی جریان‌های سیاسی بیان کنند؛ همان‌گونه که نوری المالکی، نخست‌وزیر سابق عراق در برخی مصاحبه‌های خود بعد از انتخابات به مشارکت کم مردم اعتراف و ابراز امیدواری کرده بود این موضوع در انتخابات آینده تکرار نشود.

ضعف مشهود دولت مرکزی عراق در فرایند انتخابات

ناجی جواد در گزارش خود آورده است: نحوه اعلام نتیجه اولیه انتخابات پارلمانی نشان داد دولت مرکزی ضعف شدیدی در زمینه برگزاری انتخابات و شمارش آرا داشته است؛ چه‌اینکه درنهایت به شمارش دستی روی آورد تا صدای مخالفان نتیجه انتخابات را که مدعی نقص سیستم اخذ رأی الکترونیکی بودند، آرام کند و مانع از بروز درگیری مسلحانه در کشور شود. همین موضوع نشانه‌ای از ضعف دولت مرکزی در حراست از آرای مردم و ناتوانی در مدیریت صحیح فرایند انتخابات است.

بیشتر بخوانید:

مقتدا صدر: عراق تسلیم فشار نخواهد شد

دستکاری مجدد نتیجه انتخابات عراق توسط امارات

تحلیلگر عراق می‌نویسد: همین نتیجه اولیه انتخابات نیز دشواری تشکیل جریان اکثریت را نشان می‌دهد؛ زیرا به‌وضوح مهم‌ترین جریان‌های سیاسی عراق چندپاره شده‌اند. حتی جریان صدر که ۷۳ کرسی را به دست آورده، نمی‌تواند جریان اکثریت باشد و نیاز به ائتلاف با دیگر جریان‌ها احساس می‌شود. برخی جریان‌هایی که در انتخابات نتوانسته‌اند رأی اکثریت را به‌ دست آورند، سلاح در دست دارند و شکست آن‌ها می‌تواند تهدید محسوب شود. به همین دلیل است که مقتدا صدر، رهبر جریان صدر در پیامی اعلام کرد همه گروه‌های مسلح باید سلاح خود را در اختیار دولت قرار دهند و سلاح، باید در اختیار دولت مرکزی باشد. اگر خواسته صدر این است، در مغایرت با آرمان و اهداف جریان‌های حشدالشعبی و ... قرار دارد که از سلاح برای حفاظت از جان و مال مردم در برابر تروریست‌ها استفاده می‌کنند؛ پس چگونه می‌توان به ائتلاف این جریان‌ها با هم امیدوار بود؟ صدر باید پلی برای ائتلاف با دیگر جریان‌ها باقی بگذارد.

سعد ناجی جواد در ادامه گزارش خود آورده است: در روزهای اخیر حزب دموکرات کردستان به ریاست مسعود بارزانی و جریان تقدم به ریاست محمد الحلبوسی، رئیس مجلس عراق پیش‌شرط‌هایی را برای همکاری در راستای تشکیل دولت جدید مطرح کرده‌اند که برخی از آن‌ها به‌وسیله جریان صدر رد می‌شود و اگر نشود، پذیرش آن با تردید جدی مواجه است. اگر بپذیریم قصد صادقانه‌ای برای اصلاحات و مبارزه با فساد وجود دارد، شاید بحران سیاسی به‌وجودآمده که در آن رد پای طرف آمریکایی که مشتاقانه به‌دنبال تقویت مخالفان است، مشهود می‌نماید، بتواند به‌وسیله جریان‌های مورد حمایت ایران حل کند تا به‌ این وسیله خسارت بیشتری به‌ بار نیاید.

تنها راه‌حل مشکلات پساانتخاباتی عراق، تشکیل کمیته‌ای در سطح بسیار عالی متشکل از کارشناسان همه جریان‌هاست که دور هم بنشینند و برنامه نجات ملی تهیه و تدوین کنند

تحلیلگر عراقی می‌نویسد: ابهام و سؤالی که مطرح می‌شود، این است که آیا صدری‌ها اصرار دارند نخست‌وزیر بعدی را از میان اعضای خود انتخاب کنند، ممکن است برای جلب رضایت طرف‌های خارجی به تمدید نخست‌وزیری مصطفی الکاظمی راضی شوند یا اینکه با توجه به اصل تقسیم‌بندی فرقه‌ای و قومی در سه منصب اصلی نظام، نامزدی را که مورد قبول سایر جریان‌ها باشد، معرفی کنند؟ شواهد نشان می‌دهد بیشتر سران جریان‌ها، به استثنای حزب دموکرات کردستان، تمایل ندارند جریان سیاسی این کشور از محور ایران دور شود و در عین حال نمی‌توانند حشدالشعبی و جریان‌های وابسته که امنیت عراق را به‌وجود آورده‌اند، کنار بگذارند. مقتدا صدر باید جمع میان جریان‌های سیاسی و هسته‌های نظامی را برای رضایت جمیع طرف‌ها انتخاب کند.

سعد ناجی جواد در پایان گزارش خود می‌نویسد: نرخ مشارکت ۴۱ درصدی تنها نقطه دلگرم‌کننده جریان‌های شکست‌خورده در انتخابات بود تا به بهانه بررسی تجدیدنظر و بازگشت به شمارش دستی نتیجه را تغییر دهند و به آن اعتراض کنند. تنها راه‌حل بحران، تشکیل کمیته‌ای در سطح بسیار عالی متشکل از کارشناسان همه جریان‌هاست که دور هم بنشینند و برنامه نجات ملی تهیه و تدوین کنند تا به منازعات پایان داده شود. همچنین می‌توانند برای بررسی واقعیت انتخابات، کمیته تحقیقات ایجاد کنند؛ راه‌حلی که در آن سهم‌خواهی‌های فرقه‌ای و قومی حذف می‌شود و افراد دارای صلاحیت و توانایی اجرای برنامه اصلاحات جامع برای حل مشکلات عراق وارد عمل می‌شوند. دولت را می‌توان دوباره ساخت که در آن همه جریان‌های پیروز و نمایندگان پارلمان ناظر تحولات باشند و به وفاق ملی دست یافت.

انتهای پیام/۴۰۳۳/پ