عزتالله مهرآوران سرشار از زندگی بود/ طاقتمان طاق شد از بس عزیز از دست دادیم
به گزارش خبرنگار حوزه تلویزیون گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، درگذشت «عزتالله مهرآوران» یکی دیگر از اخبار تلخی بود که در روزهای اخیر در حوزه فرهنگ و هنر منتشر شد. هنرمند محبوبی که در تمام جنبههای هنرهای نمایشی (سینما، تئاتر، تلویزیون) حضور پررنگی داشت و در طول این سالها با نقشآفرینیهای گوناگون، خاطرات فراوانی را برای درصد زیادی از تماشاگران آثار نمایشی به ثبت رساند.
مرحوم مهرآوران بهواسطه کارنامه پرباری که داشت، با بسیاری از کارگردانها و بازیگران به نام سینما، تئاتر و تلویزیون همکاری کرد و به همین واسطه خبر درگذشت ایشان موجی از واکنشها از طرف اهالی هنر را در پی داشت. پریسا مقتدی بازیگر باسابقه تئاتر و تلویزیون و مدیر تماشاخانه «سنگلج» یکی از هنرمندانی بود که سابقه همکاری با مرحوم مهرآوران را در کارنامه هنریاش دارد. با این بازیگر «لیسانسهها» در رابطه باشخصیت عزتالله مهرآوران و سابقه همکاری با این بازیگر فقید گفتوگو کردیم.
آنا: متأسفانه در چند وقت اخیر خبرهای تلخ زیادی در مورد درگذشت بازیگران و هنرمندان به گوش میرسد. در زمان بیماری مرحوم مهرآوران از روند شرایط بیماری ایشان باخبر بودید؟
مقتدی: این اتفاق واقعاً خیلی تلخی بود و مسئله دردناک در این میان این است که شرایط این بیماری حکم میکند که کمتر مزاحم کسانی که این روزها بیمار میشوند شویم تا بتوانند بیشتر استراحت کنند. علاوه بر دوستانی که بیماری باعث میشود در بیمارستان بستری شوند، حتی عزیزانی که در شرایط خیلی سخت و پیچیده بیماری نیستند هم با دستور پزشک باید استراحت کنند و نمیتوان مزاحم آنها شد. به همین دلیل من بارها و بارها گوشی را برداشتم، شماره آقای مهرآوران را برای زنگ زدن و احوال پرسیدن آوردم، اما با یادآوری اینکه پزشکان خواستند فضای استراحت و آرامش را برای این عزیزان فراهم کنیم، تماسی نگرفتم. بنابراین مستقیماً از ایشان مطلع نبودم اما اخبار را از طریق همکارانم یا آنها که از نزدیک با خانواده ایشان یا انجمن پیشکسوتان در ارتباط بودند، میگرفتم.
آنا: سابقه آشنایی و همکاری شما با عزتالله مهرآوران به سریال «لیسانسهها» برمیگردد یا قبلتر از آن؟
مقتدی: سابقه آشنایی من با مرحوم مهرآوران به تئاتر برمیگردد. ایشان اواخر دهه هفتاد در تئاتر شهر نمایشی را با نویسندگی و کارگردانی خود به روی صحنه میبردند و من همان موقع با ایشان آشنا شدم. طبیعی است که بهعنوان بازیگر و هنرمند پیشکسوت از طریق کارهایشان با این هنرمند آشنا شده بودم و شانس این را داشتم که در سریالهای «لیسانسهها» و «زیر همکف» با ایشان همبازی بودم. در سریال «زیر همکف» نیز نقش مقابل همدیگر را بازی میکردیم.
آنا: در تئاتر چطور، همکاری نداشتید؟
مقتدی: خیر متأسفانه. همکاری مستقیمی شکل نگرفت، اگرچه خیلی ایده برای کار مشترک وجود داشت و صحبتهای زیادی با هم کرده بودیم ولی هیچکدام به سرانجام نرسید.
آنا: این روزها اخبار تلخ زیادی از بیماری بازیگران و عوامل آثار نمایشی به گوش میرسد که در پشت صحنه کارهای مختلف کرونا میگیرند، شما در این ایام سر چه کارهایی بودید؟
مقتدی: من به شکل مداوم در این ایام سر کار بودم، مثل سریال «نوروز رنگی» که به واسطه آن مهمان خبرگزاری آنا هم بودیم. یا تئاتری که سال گذشته در جشنواره مقاومت شرکت کرد و الان هم در مراحل تمرین برای نسخه تله تئاتر آن هستیم یا فعالیت در خوانش نمایشهای رادیویی که از شبکههای مختلف پخش میشوند.
آنا: خب پشت صحنه این کارها اوضاع چطور است؟ احتمال نمیدهید که بیمار شوید؟
مقتدی: واقعیت این است که وقتی کسی از منزل خارج میشود، درصد و احتمال بیماریاش بالا میرود، چون با تعداد آدمهایی سر و کار دارد که جزء اعضای خانوادهاش نیستند و ممکن است هرکدام از آنها در محیطهای مختلفی در حال رفتوآمد باشند که این باعث شود ناقل بیماری شوند.
آنا: در این مدت در پروژههای مختلف با چنین مواردی مواجه نشدید؟
مقتدی: حدوداً ماه پیش یکی از همکاران ما که سر پروژهای با هم بودیم، تماس گرفت که حالاش خوب نیست و علائم دارد، چند روز هم سر پروژه نیامد و بعد از مدتی پیام داد که تستاش مثبت شده. درحالی که ما چند روز قبل از آن ارتباط کاری تنگاتنگی با هم داشتیم، ولی خوشبختانه ایشان قرنطینه شدند و همه چیز به خیر گذشت. به هر حال وقتی از خانه بیرون میآییم، چه برای رفتن سر کارهای هنری چه حضور در فضاهای مختلف جامعه، درصد گرفتاری به این بیماری را بالا میبریم. مهمترین چیز در این شرایط رعایت کردن قواعد و اصول پروتکلهای بهداشتی است.
آنا: و البته واکسن زدن.
مقتدی: بله، طبیعتاً در حال حاضر که واکسن وارد کشور شده، زدن واکسن اولویت است. میدانم این جمله تکراری است ولی این ماجرا همت بزرگی از طرف مسئولان مملکت به خصوص در حوزه بهداشت میطلبد که میزان تزریق و ایجاد شرایط برای تزریق واکسن را بالا ببرند و از طرف دیگر مردم اعتماد کنند، واکسن بزنند و به شبهاتی که در این رابطه وجود دارد، توجه نکنند.
بیشتر بخوانید:
آخرین مصاحبه عزتالله مهرآوران: هرکس برای سینما پولساز باشد انتخاب میشود نه ما!
زندگینامه و آثار هنری عزتالله مهرآوران + تصاویر
آنا: در یک سال اخیر بسیاری از هنرمندان نسبت به عدم رعایت پروتکلها در پشت صحنه کارهای مختلف اعتراض کردند، شما با چنین مواردی روبرو نشدید؟
مقتدی: وقتی در افراد زیادی یک جا حضور دارند، همه چیز به طور کامل قابل کنترل نیست. اما اگر خودمان این مسئله را رعایت کنیم قطعاً شرایط راحتتر میشود. من هم این مسائل را دیدم اما بهشخصه تلاش میکنم در هرجایی که حضور دارم، از طرف خودم همهچیز را صد درصد رعایت کنم و اگر نیازی به تذکر دادن، یادآوری کردن و یا خواهش کردن از همکاران برای زدن ماسک و رعایت فاصله اجتماعی باشد، به جد آن را انجام دهم. متأسفانه این روزها دیگر طاقتمان طاق شده از بس هرروز عزیزی را از دست دادیم. مرد و زن، پیر و جوان، فرقی نمیکند، همه این روزها از دست میروند.
آنا: عملکرد دولت در واکسیناسیون هنرمندان را چطور ارزیابی میکنید؟
مقتدی: عملاً چیزی تحت عنوان واکسیناسیون هنرمندان نداشتیم و واکسیناسیون بیشتر برای پیشکسوتان بود. بسیاری از هنرمندان که در گروه سنی پیشکسوتان نبودند، همراه با بقیه مردم واکسن زدند و هیچ امتیاز ویژهتری نداشتند. چند ماه پیش که این ماجرا رسانهای شد، خوشحال بودیم که پیشکسوتان این حوزه از جمله مرحوم مهرآوران و دوستانی که در گروه سنی بالایی بودند واکسن زدند. قاعدتاً آدم در این مواقع انتظار دارد که شخص واکسن زده با احتمال مرگومیر کمتری مواجه شود، اما هیچ مشخص نیست. اگرچه خیلی از دوستانمان پیش از راهاندازی سیستم واکسیناسیون از دست رفتند، مثل کریم اکبری مبارکه و پرویز پورحسینی که درگذشت آنها نیز واقعاً تلخ بود.
آنا: برعکس این دو هنرمند فقید، مرحوم مهرآوران هر دو دوز واکسنشان را تزریق کرده بودند.
مقتدی: بله خبر داریم که آقای مهرآوران دو دز واکسن را زدند و به همین دلیل هم انتظار نداشتیم که چنین اتفاقی رخ دهد. اما تصور میکنم واقعیت این است که مسئلهای در ابتدا برایمان روشن نبود و حالا به مرور به آن رسیدیم و آن هم این است که واکسن زدن نباید دلیل این باشد که پروتکلهای بهداشتی را رها کنیم. به خصوص در حال حاضر که در جامعه ما درصد بالایی از افراد واکسن نزده هستند. فکر میکنم برای آگاهیرسانی به مردم در این زمینه باید بیشتر کار شود و اگر کسی خود و تمام اعضای خانوادهاش هم دو دز واکسن را تزریق کرده، باز هم پروتکلهای بهداشتی را رعایت کند.
آنا: مرحوم مهرآوران یکی از پیشکسوتان تئاتر ایران بودند، شما بهعنوان مدیر تالار سنگلج، برنامهای برای درگذشت ایشان دارید؟
مقتدی: فردا مراسم پنجاهوششمین سالگرد تأسیس تالار سنگلج برگزار میشود که بخشی از این برنامه را به مرحوم مهرآوران اختصاص دادیم. علیرغم اینکه آدمیزاد میداند که مرگ از رگ گردن هم نزدیکتر است، اما بازهم آماده نیست و نمیخواهد آن را باور کند. ما نیز باوجود اینکه میدانستیم ایشان در بیمارستان بودند، به این فکر نکردیم که به مناسبت درگذشت ایشان چیزی را آماده کنیم، تا زمانی که خبر مرخص شدنشان را از بیمارستان بشنویم. برای همین سعی کردیم برای مراسم فردا به شکلی شایسته از ایشان یاد کنیم.
آنا: بهعنوان بخش آخر گفتوگو، شما کسی هستید که سابقه همکاری در پروژههای مختلف با مرحوم مهرآوران داشتید، مهمترین ویژگی کاری و اخلاقی ایشان را در چه میبینید؟
مقتدی: همه هنرمندان در سن و سال ایشان بهعنوان پیشکسوت عزیز و توانمند هستند و با آنها کلی خاطره داریم، ولی در مورد عزتالله مهرآوران علاوه بر تمام این خاطرات عمومی باید بگویم که ایشان هنرمندی همه فن حریف بود. کمتر کسی را سراغ داریم که هم اهل قلم باشد، هم توانایی کارگردانی داشته باشد و هم بازیگری توانمند باشد که آقای مهرآوران تمام این ویژگیها را داشت. ایشان نمایشنامهنویس، شاعر، قصهنویس، کارگردان تئاتر و بازیگر توانایی بود که شاید بیشتر مردم صرفاً با وجهه بازیگری ایشان آشنا بودند.به همه این موارد این راهم اضافه کنید که ایشان خواننده خوبی هم بود. فکر نمیکنم کسی با آقای مهرآوران همکاری داشته باشد و از آوازخوانیهای ایشان سر صحنه خاطره نداشته باشد. بهشدت صدای خوبی داشتند و موسیقیهای وزینی را میخواندند. از همه موارد مهمتر هم اینکه شاهنامهخوان و نقال فوقالعادهای هم بودند.
آنا: از نظر شخصیتی چطور؟
مقتدی: عزتالله مهرآوران روحیهای سرشار از زندگی داشت و خیلی دور از مرگ بود، این را حالا که ایشان از میان ما رفتند، برای زنده کردن یاد و خاطرهشان نمیگویم، بلکه موضوعی است که بهعنوان دوست، همکار و آشنا در ایشان دیدم. وجود مرحوم مهرآوران مملو از شور زندگی و شادابی بود. زندگی هر انسانی بالا و پایینها و پستی بلندییهایی دارد، ولی ایشان سرشار از زندگی بودند و هزار برابر آن را به ما که در اطرافشان بودیم منتقل میکردند. خیلی کم پیش میآید که در این روزگار سخت، در اطرافمان چنین آدمی را ببینیم، خیلی جایشان خالیست.
انتهای پیام/۴۱۷۳/
انتهای پیام/