عدم مراسم سوگواری در شرایط کرونا جامعه را در آینده تهدید می‌کند

مریم سادات ظهوریان در گفت‌وگو با خبرنگار خانواده گروه جامعه خبرگزاری آنا، در خصوص این‌که افزایش مرگ‌و میر به دلیل بحران کرونا در کشور چه پیامدهایی برای مردم می‌تواند داشته باشد، گفت: از آنجایی که الان در این وضعیت بحران قرار داریم خیلی متوجه پیامدهای این مسئله نیستیم و در آینده نزدیک زمانی‌که جامعه تا حدودی به شرایط ثبات رسید عوارض این بحران در جامعه مشهود می‌شود.

وی با بیان این‌که آسیب‌های دوران جنگ هم چندین سال بعد در جامعه ظهور پیدا کرد، افزود: در چنین وضعیتی هنگامی‌که افراد با افزایش شمار قربانیان کرونا چه در جامعه و چه در بین خانواده و دوستان مواجه می‌شوند سعی می کنند با خودکنترلی تا حدودی خود را مقاوم نشان دهند در واقع خودسانسوری می‌کنند و این موضوع می‌تواند زمینه‌ساز افسردگی باشد.

این جامعه شناس به تاثیرات مثبت همدردی نزدیکان با خانواده داغدار اشاره کرد و ادامه داد: قبل از شیوع کرونا و محدودیت‌ها هنگامی که فردی سوگوار می‌شد تا یک‌سال مراسم سوگواری می‌گرفت و اطرافیان هم فرد داغ‌دیده را در این مراسم همراهی می‌کردند و تسلی خاطر او بودند اما در شرایط فعلی برای خانواده کسانی که عزیزی را از دست داده‌اند هیچ مراسمی برگزار نمی‌شود و فرد بعد از خاکسپاری مجبور است، تنهایی در مکان‌هایی قرار بگیرد که خاطرات آزارش می‌دهد و کسی هم برای همدردی و آرامش بخشی در کنارش نیست.

بیشتر بخوانید:

آیا باید در دوران پساکرونا منتظر عوارض روحی، روانی آن و افسردگی باشیم؟

انزواطلبی لزوما نشانه افسردگی نیست/ اخبار غیرکارشناسی کرونا، تهدیدی برای سلامت جامعه

ظهوریان با بیان این‌که سوگواری فرد عزادار در بهبودی وضعیت روحی او نقش موثری دارد، عنوان کرد: در بحران امروز افراد امکان سوگواری ندارند و مجبور هستند خود و خانواده را به‌گونه‌ای مدیریت کنند تا دچار این بیماری نشوند و این امر مستلزم آن است که افراد در تنهایی و به‌دور از جمع سوگواری کنند که این هم پیامدهای آسیب‌زایی دارد.

وی با تاکید بر این‌که در شرایط فعلی باید به فقدان و از دست دادن از زاویه‌ای دیگر و فرای دنیای فیزیکی نگاه کرده و به نوع دیگری سوگواری کنیم، افزود: افراد باید بپذیرند بعد از عزادار شدن سوگواری کردن برای حال روحی‌شان ضروری است و سعی کنند با ارتباط‌گیری با نزدیکان و بیان احساسات و یادآوری خاطرات تا حدودی به آرامش برسند و آنچه حائز اهمیت است درک از میزان تاثیرگذاری ارتباطات و تسلی‌بخشی کلام بدون حضور فیزیکی است.

انتهای پیام/۴۱۶۱