تأملی درباره برخی گزینه ها که برای اداره پایتخت مطرح می شوند

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، روز گذشته در فضای مجازی اخباری پیرامون جمع‌بندی اعضای منتخب شورای شهر تهران درباره 7 گزینه اصلی شهرداری تهران منتشر شد. اگرچه هیچ منبع رسمی‌ این خبر را تایید نکرده است اما مهدی چمران، رئیس احتمالی شورای شهر ششم گفته بود که تا پایان هفته، اسامی 10 گزینه شهرداری تهران اعلام می‌شود.

باوجود اینکه تا پایان هفته چند روز فرصت باقی مانده، وحید نوروزی از شهردار پیشین منطقه 18 در توئیتر نوشت که «سیدمازیار حسینی، مجتبی عبداللهی، محسن پیرهادی، علیرضا زاکانی، رستم قاسمی، لطف‌الله فروزنده و سردار آبرومند» از گزینه‌های نهایی تصدی بر ساختمان خیابان بهشت هستند. او از تدوین برنامه توسط این 7 نفر نیز خبر داده بود. اگر چه این خبر را میثم مظفر در گفت‌وگو با «فرهیختگان» تکذیب کرد و از لیستی 26 نفره سخن گفت، با این حال به نظر می‌رسد شهردار آینده، یکی از اعضای همین لیست 7 نفره باشد.

اما منتخبان مردم تهران در شورای شهر بر چه مبنایی به این لیست 26 نفره رسیده‌اند؟ شورای ششمی‌ها برخلاف شوراهای پیشین به‌جای تمرکز بر اسامی، شروطی پنج‌گانه برای انتخاب شهردار آینده تعیین کردند. این شروط پنج‌گانه «انقلابی‌بودن، ولایتمداری، قانون‌مداری و شهرت»، «سابقه اجرایی، مدیریت در سطح کلان و تجربه اقتصاد شهری»، «پاکدستی، شفافیت و خوش‌نامی»، «مشورت‌پذیری، روحیه تعامل و ارتباط موثر با شورا» و «روحیه مدیریت جهادی و توانمندی در اداره شهر» معرفی شده است.

21 عضو شورای ششم برپایه این شروط، 3 گزینه به هیات‌رئیسه موقت ارائه دادند. از این لیست 63 نفره، برخی اسامی مشترک حذف شدند و درنهایت اعضای منتخب شورا به لیستی 41 نفره رسیدند که از نکات قابل توجه آن حضور دو زن، یعنی خانم‌ها معصومه‌آباد عضو اسبق شورای شهر تهران و مرضیه وحیددستجردی وزیر اسبق بهداشت در این لیست بود. در لیست 41 نفره اسامی وزرای سابق دولت نهم و دهم چون پرویز فتاح، محمد علی‌آبادی، تعدادی از فرماندهان نظامی مانند سردار حاجی‌زاده و سردار محمد و برخی مدیران سابق شهری مثل هابیل درویش، مازیار حسینی و... دیده می‌شود، با این حال برخی از این افراد به دلیل پیشنهاد حضور در دولت و عده‌ای دیگر به دلایل شخصی از کاندیداتوری شهرداری تهران انصراف دادند تا درنهایت شورای شهری‌ها با لیستی 26 نفره مواجه باشند. مهدی چمران البته به ایسنا گفته که ممکن است تعداد انصرافی‌ها بیشتر هم بشوند.

او دلیل این اتفاق را حضور در دولت و برخی دیگر هم مسئولیت کنونی‌شان دانسته است. او در تشریح این موضوع گفته «مثلا هنگام مطرح شدن برخی اسامی که دوستان اعلام کردند مثل سردار حاجی‌زاده، من گفتم بعید می‌دانم بتوانند بیایند یا افراد دیگری مثل مخبر که برای معاون‌اولی ریاست‌جمهوری پیشنهاد شده‌اند ممکن است سخت باشد برای شهرداری بیایند اما نظر اعضا این بود همه افرادی که در معرض انتخاب هستند اعلام شوند.»

از این لیست 26 نفره، قرار است 10 نفر باقی بماند. در مرحله دوم، از این 10 نفر، ۳ نفر و نهایتا یک نفر انتخاب خواهد شد. چمران گفته تمامی این مراحل با رای اعضا انجام می‌شود اما نه‌فقط به صورت رای‌گیری پشت سر هم بلکه با بحث و بررسی اقناعی. شورای شهری‌ها از ۱۰ نفر انتخابی برای شهرداری تهران برنامه خواهند خواست. این 10 نفر حدود یک هفته فرصت تهیه برنامه و مصاحبه خواهند داشت.

7 نفر چقدر واقعی هستند؟

باوجود طراحی چنین مکانیسمی برای انتخاب شهردار، باید اسامی هفت نفری که شهردار سابق تهران در توئیتر خود معرفی کرده را جدی‌تر از سایر اسامی زیر نظر قرار داد. از میان این هفت نفر، رستم قاسمی و علیرضا زاکانی از سایر کاندیداها شناخته‌شده‌تر هستند. قاسمی، وزیر سابق نفت و معاون اقتصادی سپاه قدس و مشاور عالی اقتصادی فرمانده کل سپاه است. او به‌واسطه حضورش در قرارگاه خاتم‌الانبیا(ص)، یکی از اصلی‌ترین گزینه‌های مطرح برای تصدی شهرداری تهران است.

زاکانی، رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس نیز باتوجه به حضورش در انتخابات ریاست‌جمهوری و مواجهه‌اش با دولت روحانی و همچنین حمایت‌های سیاسی، شانس شهرداری تهران را دارد. چهار نفر از این لیست احتمالی، (پیرهادی، آبرومند، عبداللهی و حسینی) از نزدیکان و معاونان پیشین محمدباقر قالیباف هستند. اگر این لیست جدی باشد، می‌توان گفت شهردار آینده تعامل خاصی با مجلس خواهد داشت.

محسن پیرهادی، عضو فعلی هیات‌رئیسه مجلس است که در کارنامه اجرایی خود سابقه عضویت در چهارمین دوره شورای اسلامی شهر تهران را نیز دارد. او چه در شورای شهر و چه در مجلس یکی از نزدیک‌ترین افراد به محمدباقر قالیباف است. گزینه دیگر مازیار حسینی است که در دوران شهرداری قالیباف 6 سال عهده‌دار سمت معاون فنی و عمرانی شهرداری تهران و یک‌سال معاون حمل‌ونقل ترافیک بوده است.

سردار جمال‌الدین آبرومند نیز جانشین پیشین قرارگاه جنگ نرم سپاه پاسداران، از دیگر نزدیکان محمدباقر قالیباف است. آبرومند سابقه مدیریت شهری در کارنامه اجرایی خود ندارد، ولی هم‌اکنون دستیار رئیس مجلس، در حوزه پیشرفت و خدمت است. مجتبی عبداللهی هم‌اکنون مدیریت اوقاف استان تهران را برعهده دارد. او در گذشته نیز معاونت اجتماعی شهرداری تهران را عهده‌دار بود. گزینه آخر لطف‌الله فروزنده است که در دولت دهم ابتدا معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی رئیس‌جمهور و سپس معاون پارلمانی محمود احمدی‌نژاد شد.

ریسک پرخطر انتخاب شهردار تهران

باتوجه به شرایط فعلی کشور و استراتژیک بودن شهر تهران، انتخاب صحیح شهردار توسط منتخبان شورای شهر اهمیت بسیار بالایی دارد. در اهمیت این انتخاب همین بس که شهردار آینده تهران می‌تواند آینده جریان اصولگرایی را در انتخابات مجلس شورای اسلامی که دو سال دیگر برگزار می‌شود، دستخوش تغییرات کند. بر این اساس می‌توان گفت شهرداری تهران جای آزمون و خطا و میدان دادن به عناصر نسبتا کم‌تجربه نیست.

شورای شهر ششم باید به این جمع‌بندی برسد که نباید مسیر شورای شهر پنجم را ادامه دهد؛ مسیر غلطی که در آن به‌دلیل کشمکش‌های سیاسی اعضای شورای پنجم، در چهار سال، تهران سه شهردار عوض کرد و خروجی مدیریت شهری تنها به تغییر نام چند خیابان و معابر در تهران ختم شد.

شهردار چه کسی باشد؟

اصلاح‌طلبان در شورای شهر تهران به‌گونه‌ای عمل کردند که یک شهردار با عملکرد حداقلی به‌سادگی می‌تواند مورد توجه افکار عمومی قرار بگیرد. با این وجود اما شهردار آینده تهران باید خروجی‌ای داشته باشد که شورای ششم را راضی کند. شاید مهم‌ترین ویژگی شهردار، مبارزه‌اش با فساد است. یکی از مشکلات اخیر سالیان گذشته شهر تهران، تراکم‌فروشی و دادن مجوزهای بی‌حساب و کتاب ساخت‌وساز بوده است. شهردار تهران علاوه‌بر اینکه باید با فسادهای موجود در بدنه شهرداری مقابله کند، باید خود نیز شخصی پاکدست باشد.

نمی‌توان از شهرداری که ابهامات فراوانی درباره اموال و مستغلات او وجود دارد انتظار داشت در شهرداری تهران با فساد مبارزه کند. تنها یک شهردار پاکدست و بدون شائبه‌های مالی توان چنین مبارزه‌ای را خواهد داشت. علاوه‌بر این، به‌طور حتم او باید دارای سابقه مدیریتی و اجرایی مناسب باشد.

در بین گزینه‌های مطرح‌شده، برخی اگرچه در شهرداری تهران بوده‌اند اما آن‌طور که باید در حوزه اجرا و عملیات عمرانی نقش‌آفرین نبوده‌اند و برخی گزینه‌ها نیز اساسا فاقد سابقه اجرایی در حوزه شهری هستند. به‌طور حتم منتخبان مردم در شورای شهر به‌خوبی می‌دانند که آنها فرصت آزمون و خطا را در شرایط فعلی که تهران با گره‌های سخت و کشور در وضعیت نابسامانی از نظر مدیریتی مواجه است، ندارند. باید دید آیا منتخبان مردم تهران در شورای شهر هم وضعیت موجود را به درستی درک می‌کنند یا همچون بستن لیست انتخابات، در دقایق پایانی، برخلاف اصول و رویه‌هایی که طراحی کرده بودند، یک فرد را به‌عنوان شهردار برمی‌گزینند تا در همان دامی بیفتند که شورای پنجمی‌ها افتادند و از آنها تنها چند نام‌گذاری باقی ماند.

منبع: روزنامه فرهیختگان

انتهای پیام/