تفاوت رفتار ایران و غرب در برخورداری از دانش واکسن کرونا
توصیه به جای کمک سازمان جهانی بهداشت به کشورهای فقیر اگر دولت‌ها تصمیم می‌گرفتند که بودجه و دانشمندان خود را بسیج کنند، سازمان جهانی بهداشت می توانست از تمام پتانسیل کشورها استفاده کند و خیلی زودتر به واکسن و تزریق عادلانه آن برسد.
به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان گروه جامعه خبرگزاری آنا، ساخت واکسن کرونا برای کشور ایران بسیار مهم است، وزیر بهداشت به مسئله‌ای کلیدی در میان سخنرانی‌های خود اشاره کرد. اینکه امروز تنها ملت‌هایی که واکسن کرونا می‌سازند به مدیریت کرونا دست خواهند یافت. زیرا دانش ساخت واکسن چند ماه قبل‌تر از این حاصل شده بود و اگر این دانش در دست تمام کشورهایی بود که می توانستند برای واکسن سرمایه‌گذاری کنند، تاکنون بسیاری از کشورها مانند انگلستان بالای ۹۰ درصد واکسیناسیون را انجام داده بودند، ولی می‌بینیم که این اتفاق نیافتاد و هنوز جوامع انسانی گمان می‌کنند ارزش جان آن‌ها بیش از دیگر ملت‌ها یا مردم‌های دیگر است، حتی اگر همه آن‌ها در نبردی با یک دشمن قاطع و بیگانه از گونه خودشان مواجه شده باشند.
و امروز ما بعنوان یکی از کشورهائی که سال‌ها است در برابر این خودبزرگ‌بینی‌ها سنگر گرفته‌ایم، صاحب واکسن اثرگذار بر ویروس کرونا شده‌ایم. پرسش اینجاست که چه تفاوت محسوسی دیده خواهد شد. آیا ایرانیان رفتار متفاوتی با این دانش خواهند داشت. در واقع بله. وزیر بهداشت پیشتر اعلام کرد که ایران حاضر است دانش واکسیناسیون را با جهان شریک شود و این افتخارآمیز است، چرا چون کشور ایران تنها واکسن صادر نمی‌کند، ما دانش واکسن موفقی را به جهان می‌دهیم که عالی رتبه‌ترین مقام کشوری آن را دریافت کرده است.
درباره رفتار با واکسن حرف‌های زیادی می‌شود زد. آیا سازمان جهانی بهداشت می توانست تمام پتانسیل کشورها را بسیج کند و خیلی زودتر به واکسن برسد؟ قطعا می‌توانست. و می‌توانست امروز یک کمپانی بزرگ باشد که خودش بسازد و به عادلانه‌ترین شکل ممکن بین تمام کشورها و براساس الویت‌هایی که منطق و علم مشخص می‌کند، توزیع کند. قطعا می‌توانست. آیا اگر دولت‌ها تصمیم می‌گرفتند که بودجه و دانشمندان خود را بسیج کنند زودتر به نتیجه نمی‌رسیدیم که اکنون رسیده‌ایم و کشورهایی که منتفع‌تر است از ثروت و دانش بودند هم مانند دیگران بهره‌مند می‌شدند؟ چرا، تمام این اتفاقات می‌توانست بیافتد اگر انسانیت به اندازه کافی رشد کرده بود.
ولی حالا که رشد نکرده است، نتیجه آن می‌شود که انگلستان علیرغم واکسیناسیون ۹۰ درصدی یا بیشتر، به خاطر ناامن بودن هندوستان و ایجاد واریانت جدید در آن کشور، ناگزیر به بازگرداندن پروتکل‌های فاصله اجتماعی است.
انتهای پیام/۴۱۶۱
انتهای پیام/
