مردم اجراییبودن شعارهای اقتصادی نامزدها را تشخیص میدهند
حسین رضوی پور در گفتوگو با خبرنگار حوزه سیاست داخلی گروه سیاسی خبرگزاری آنا، در خصوص وعده پرداخت وام ۵۰۰ میلیون تومانی به زوجهای جوان گفت: ممکن نیست که دولت از منابع خودش به مردم وام بپردازد زیرا به دلیل کسری بودجه امکان آن را ندارد؛ ولی در صورت هدایت منابع بانکی موجود، امکان این قضیه میسر میشود.
وی ادامه داد: مسئله دیگر این است که آیا قشر جوانی که بهتازگی ازدواجکرده است، توان پرداخت اقساط این تسهیلات سنگین را دارد؟ معتقدم اگرچه احتمال دارد این وعده ازنظر بانکی امکانپذیر باشد اما زوجهای جوان توان پرداخت اقساط آن را ندارند.
وی افزود: راهحل مشکلات ما در اعطای تسهیلات نیست ولی شاید مُسکنی برای بحرانهای موجود در کشور باشد؛ مثلاً بارها تسهیلات مسکن در کشور افزایشیافته تا رونق در بازار مسکن به وجود بیاید؛ ولی عملاً این فشار تقاضا منجر به افزایش قیمتها شده است و تولید مسکن بیشتر نشده است.
این کارشناس اقتصادی پیرامون وعده پرداخت یارانه به مردم تصریح کرد: من معتقدم نرخ دادن برای یارانه از اساس اشتباه است؛ منابع تأمین مالی هدفمندی یارانهها به ۳ فاکتور متغیر نرخ ارز، متغیر نرخ جهانی انرژی و متغیر میزان فروش انرژی وابسته است. به دلیل شناور بودن میزان این منابع، امکان تغییر در مصارف هم وجود دارد به همین دلیل نمیتوانیم با قطعیت وعده پرداخت یارانه سنگین را بدهیم. امکان دارد که با پایین آمدن نرخ انرژی یا نرخ دلار، منابع تعریفشده برای پرداخت یارانه محقق نشود و دولت باید مانند دوره اول روحانی با پولی کردن کسری بودجه و ایجاد تورم، این مبالغ را پرداخت کند.
رضوی پور ادامه داد: از طرف دیگر اگر دولت با بالا بردن نرخ ارز قصد پرداخت یارانهها را داشته باشد، درآمدهای بیشتری از محل هدفمندی یارانهها دریافت میکند که این مسئله عامل انگیزشی برای دولت میشود که نرخ ارز را افزایش دهد. به همین دلیل من فکر میکنم هرگونه نرخ دادن برای یارانهها اشتباه است و مبلغ یارانهها باید شناور باشد. میتوان یارانههای غیرمستقیم را بهصورت مستقیم درآورد، البته نباید این مبالغ به تمام مردم پرداخت شود و در این امر باید به دهکهای پایین بیشتر توجه شود.
وی بابیان مشکل بودن پرداخت یارانه شناور اظهار کرد: میزان و نحوه محاسبه یارانه شناور، امر خطیری است که نمیتوان در دوران تبلیغات انتخاباتی از آن سخن گفت. به نظرم وعدههای به این شکل، هدفی جز جلب آرای مردد ندارند. مردم به عنوان کسانی که میخواهند به این وعدهها جواب مثبت یا منفی بدهد باید اجرایی بودن یا نبودن آن را تشخیص بدهند؛ مثلاً کسی که وعده داده بود با سیاستهای پولی و ابزار عملیات بازار باز، تورم را روی ۲۲ درصد نگه میدارد، تورم را به بالای ۴۰ درصد رسانده و همان فرد مجدداً وعده داده است که تورم را زیر ۷ درصد نگه میدارد.
انتهای پیام/
انتهای پیام/