جایگاه پرستیوی در پیشبرد قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران
به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، ظرفیتهای قابلتوجه قدرت نرم کشورمان، مخصوصاً از منظر بینالمللی، به چارچوبهای مناسب رسانهای جهت مطرحشدن و ترجمان آنها به قدرت عینی (برای ایران) نیازمند است. از این منظر، بُرد رسانهای قابلتوجه شبکه پرستیوی میتواند به صورتی نظاممند، اهداف و منافع کشورمان را در عرصه بینالمللی، در قالب قدرت نرم، بهپیش برد و به یک رکن مؤثر و راهگشا در منظومه سیاست خارجی ایران تبدیل شود.
مطالعه شیوههای دستیابی به اهداف مختلف از سوی کشورها در عرصه معادلات بینالمللی، سالهاست که یکی از موضوعات محوری در چهارچوب رشته روابط بینالملل و همچنین بسیاری از مطالعات علمی و تحقیقاتی دیگر بوده است. در واقع، در این چهارچوب، سعی شده (و میشود) که توضیح داده شود دولتها از چه طریق میتوانند، اهداف خود در عرصه سیاست خارجی را محقق کرده و یا حداقل راهِ رسیدن به این اهداف را برای خود کوتاه و کمهزینه کنند.
در این میان، همزمان با اوجگیری و تأثیرگذاری قابلتوجه رسانهها در عصر کنونی، مفهوم "قدرت نرم/Soft Power" به یکی از مفاهیم بنیادین در چارچوب رشته روابط بینالملل تبدیلشده و بسیاری بر این باورند که به دلیل هزینههای به کارگیری قدرت سخت (چهره خشن و عریان قدرت)، بایستی وزنِ قدرت نرم در چارچوب سیاست خارجی کشورها و هموار ساختن مسیر آنها جهت تحقق اهدافشان را قابلتوجه شمرد.
قدرت نرم مفهومی است که برای نخستین بار توسط جوزف نای، نویسنده و تحلیلگر مشهور آمریکایی ابداع شد. در چارچوب این مفهوم، بر این نکته تأکید میشود که افراد و کشورها، از نکات جذاب و زیبایی برخوردار هستند که با تکیهبر آنها و ترویجشان میتوانند تا حد زیادی دیگران را در راستای دستیابی به اهداف خود، قانع کنند و در عمل، بدون صَرف هزینههای فراوان و یا حتی اعمال قدرت سخت (که جلوهای منفی از قدرت است و واکنش منفی افکار عمومی را برمیانگیزد)، منافع و اهدافشان را محقق سازند.
در این راستا، شبکه پرستیوی بهعنوان یک شبکه مؤثر بینالمللی جمهوری اسلامی ایران، تا حد زیادی میتواند کنشگریِ مؤثری داشته باشد و عملاً به بازیگری قابلتوجه در چهارچوب سیاست خارجی کشورمان تبدیلشده و به کمهزینه شدنِ سیاست خارجی ایران، کمک قابلتوجهی کند. پرستیوی با توجه به ظرفیتهای قدرت نرم کشورمان، از سه طریق میتواند به قدرت سازی برای کشورمان و برجستهسازی ظرفیتهای جذاب ایران، اقدام کند. این جنبهها بهطورکلی از منظر الکساندر ووینگ، نویسنده و تحلیلگر روابط بینالملل به سه بخشِ درخشش، زیبای و خیرخواهی تقسیم میشوند.
درخشش (Brilliance)
مؤلفه درخشش در چارچوب قدرت نرم، اشاره به جذابیتهای خاص یک کشور دارد که دیگران میتوانند از آنها الگو بگیرند. بهطور خاص، موقعیت کنونی کشورمان بهعنوان یک قدرت منطقهای، پیشرفتهای قابلتوجه آن در بسیاری از رشتههای علمی و حوزههای نظامی و همچنین موفقیت جمهوری اسلامی ایران بهعنوان الگویی از یک نظام سیاسی جدید (که در تلفیقی از جمهوریت و اسلامیت است) در تولید قدرت در عرصه بینالمللی، همه و همه جلوههایی از جذابیتِ قابلتوجه کشورمان در عرصه بینالمللی هستند که میتوان با پرداختن به جنبههای مختلف آنها، موقعیت کشورمان در عرصه بینالمللی را ارتقا بخشید. در این زمینه، برنامههای مختلف شبکه پرستیوی که اشاره به جلوههای درخشش ایران دارند، عملاً در حال پیشبرد قدرت نرم کشورمان و تسهیل روند حصول اهداف برای آن در عرصه بینالمللی هستند. حتی خودِ شبکه پرستیوی با قابلیتها و کیفیت قابلتوجه آن نیز نمودی از درخشش جمهوری اسلامی ایران در عرصه بینالمللی است که نشان میدهد ایران در عصر هیمنه و هژمونی رسانههای غربی، حرفهای قابلتوجهی برای گفتن (مخصوصاً در عرصه رسانهای) دارد.
زیبایی (Beauty)
مؤلفه زیبایی در ساختار قدرت نرم، اشاره به آن افکار و ایدههایی دارد که یک کشور در عرصه بینالمللی آنها را نمایندگی میکند و در قالبِ ایدئولوژی خود که از منظر دیگر کشورها جذاب به نظر میرسد، عملاً آنها را در دستور کارش جذب میکند. نوع نگاه کشورمان به مسائل بینالمللی و حمایت آن از مظلومان جهان ورای ملاحظات قدرت، مخالفت آن با رویههای استکبارگرایانه قدرتهای جهانی و تأکید بر ضرورت استقلالطلبی و رد مداخلات خارجی قدرتهای جهانی، همه و همه نمودهایی از افکار و ایدههای جذابی هستند که ایدئولوژی جمهوری اسلامی ایران حامل آنها است و شبکه پرستیوی با ساخت برنامههای مختلف در این زمینه و انجام مانور در رابطه با آنها، هم تاکنون منافع کشورمان را بهپیش برده و هم در آینده به نحو مؤثرتری میتواند در این زمینه کنش ورزی کند (در این رابطه، برنامههای متنوع شبکه پرستیوی که به معرفی چهرههای برجسته کشورمان و معرفی افکار و ایدههای جذاب آنها در حوزههای مختلف میپردازند، توانسته تصویری روشن از ایران در عرصه بینالمللی ارائه کند).
خیرخواهی (Benignity)
مؤلفه خیرخواهی اشاره به شفقت و دلسوزیهای انسان دوستانه جمهوری اسلامی ایران در عرصه بینالمللی دارد که در نوع خود میتواند اذهان و قلوب ملتهای جهان را به تسخیر درآورد. بهطور خاص، حمایتهای گسترده جمهوری اسلامی ایران از ملت مظلوم فلسطین در جریان جنگ غزه و یا پشتیبانیهای کشورمان از مردم یمن در برابر حملات گسترده ائتلاف سعودی به کشورشان و دیگر رویههای انسان دوستانه کشورمان در کشورهایی نظیر عراق، افغانستان، لبنان و سوریه نیز که معطوف به برداشتنِ باری از دوش ملتهای رنجکشیده آنها هستند، جلوههایی روشن از شفقت، دلسوزی و خیرخواهی کشورمان برای دیگر ملتها هستند که پرداخت رسانهای شبکهای نظیر پرستیوی در مورد آنها، تا حد زیادی تصویری سیاه و تاریک کشورهای غربی علیه ایران را زدوده و در آینده نیز میتواند تصویر القاییِ آنها از کشورمان را کمرنگتر و حتی بیاثر کند.
دستگاه سیاست خارجی کشورمان باید نقش رسانههای مؤثری نظیر پرستیوی را در منظومه مراودات خارجی ایران به رسمیت بشناسد و بهطور خاص بداند که تسخیر اذهان و قلوب دیگر ملتها، بدون توجه به ظرفیتهای رسانهای، راه بهجایی نمیبرد. ازاینرو در میدان بازی، نقش رسانههایی نظیر پرستیوی، قابلتوجه است و میتواند هزینههای زیادی را از دوش دستگاه سیاست خارجی کشورمان بردارد.
انتهای پیام/۴۱۰۶/
انتهای پیام/