نتیجه مذاکرات وین چه زمانی اعلام می‌شود؟
قطار مذاکرات هسته‌ای در حالی به پنجمین ایستگاه خود نزدیک می‌شود که انتظارات برای احیای برجام در این دور از گفت‌وگوها به دلایلی چون مشخص شدن پیش‌نویس متن اصلی توافق و ضمیمه‌های آن بالا گرفته است.
به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، از آغاز مذاکرات هسته‌ای به‌صورت حضوری در وین که میانه فروردین‌ماه کلید خورد تاکنون حدود یک ماه و نیم می‌گذرد. مذاکره‌کنندگان ایران و پنج کشور حاضر در برجام شامل روسیه، چین، آلمان، فرانسه و انگلیس، چهار نشست حضوری در پایتخت اتریش برگزار کرده‌اند که در هر یک از این نشست‌ها، برخی تکه‌های پازل در جای خود قرار گرفتند.
دور چهارم نشست کمیسیون مشترک برجام نیز به‌عنوان آخرین دور تاکنون، عصر چهارشنبه ۲۹ اردیبهشت به پایان رسید و هیئت‌های حاضر برای مشورت با مقامات تصمیم‌گیرنده به کشورهای خود بازگشتند. این نشست اما با خبرهای خوش و امیدبخش پایان یافت و در آن، طرف‌های حاضر از پیشرفت‌های خوب در این گفت‌وگوها و مشخص شدن پیش‌نویس متن اصلی توافق و ضمیمه‌های آن خبر دادند.
بر پایه برخی گزارش‌ها، پس از پایان گفت‌وگوها پیش‌نویس متون تا حد زیادی آماده شده و به مرحله‌ای رسیده که جز برخی موارد اختلافی پیچیده که نیازمند تصمیم‌های سیاسی در پایتخت کشورهاست، بقیه بخش‌های متن تقریباً آماده است. ازاین‌رو لازم بود تا هیئت‌های دیپلماتیک پیش از دور پنجم مذاکرات، رهسپار پایتخت‌های خود شوند.
هایکو ماس وزیر امور خارجه آلمان پس از پایان نشست کمیسیون مشترک در جمع خبرنگاران در برلین، از پیشرفت مذاکرات وین و نتایج ملموس خبر داد و گفت که از بیان جزییات معذور است اما امید دارد که نتیجه نهایی به‌زودی حاصل شود.
مهم‌ترین موضع‌گیری که بیش از دیگران در جهان بازتاب یافت، اظهارات انریکه مورا معاون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و هماهنگ‌کننده مذاکرات وین بود. وی پس از برگزاری آخرین نشست کمیسیون مشترک برجام، اعلام کرد کاملاً مطمئن است که توافقی دراین‌ارتباط حاصل خواهد شد، اما نمی‌تواند زمان دستیابی به توافق را پیش‌بینی کند.
این در حالی است که میخائیل اولیانوف نماینده دائم روسیه در نهادهای بین‌المللی مستقر در وین، گفت که مذاکرات وین با محور احیای برجام ممکن است اوایل ماه میلادی ژوئن (تقریباً اواسط خرداد) به جمع‌بندی نهایی برسد.
وی ادامه داد: واقعیت این است که گمانه‌زنی اقدام چندان درستی نیست اما اگر درباره نظر شخصی من می‌پرسید؛ می‌توانم بگویم که روزهای آغازین ماه میلادی ژوئن یک ضرب‌الاجل واقع‌بینانه است. دست‌کم در حال حاضر، این‌طور به نظر من می‌آید اما وقتی پای چنین کار و روابط پیچیده‌ای در میان است؛ پیش‌بینی دقیق امری ناممکن است. من درباره آنچه که خودم و شرکایم در حال حاضر حس می‌کنیم؛ صحبت می‌کنم.
امکان تمدید توافق تهران با آژانس
نکته مهم دیگر احتمال تمدید توافق تهران با آژانس است؛ توافقی که از سوم اسفند ۱۳۹۹ (۲۱ فوریه) به مدت سه ماه تعیین شد و عمر آن تا روز جمعه ۳۱ اردیبهشت (۲۱ ماه مه) بود. آژانس بین‌المللی انرژی اتمی یک روز قبل یعنی پنج‌شنبه ۳۰ اردیبهشت اعلام کرد که در حال رایزنی با مقامات جمهوری اسلامی است تا راهی برای تداوم نظارت بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران بیابد و ظرف چند روز آینده نتیجه را به اطلاع شورای حکام خواهد رساند.
آژانس همچنین تأکید کرد که توافق سه‌ماهه ایران و آژانس هنوز پابرجا است؛ توافقی که بر اساس آن، سطح دسترسی بازرسان آژانس به تأسیسات هسته‌ای ایران کاهش یافت، البته مشروط بر این‌که در این مدت، راستی آزمایی لازم و بازرسی‌های نظارتی از سوی آژانس ادامه یابد. همچنین بر پایه آن توافق، تهران اجرای پروتکل الحاقی را متوقف کرده و دوربین‌های نظارتی برخی از مراکز هسته‌ای را تا سه ماه از دسترس بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی دور نگه می‌دارد. ایران هشدار داده بود که اگر طی این چند ماه تحریم‌ها برداشته نشود، تهران فیلم‌های دوربین‌ها را پاک خواهد کرد.
جدیت و قاطعیت ایران در عملیاتی سازی هشدارها، پیش‌تر در اجرای گام‌های پنج‌گانه و آغاز غنی‌سازی ۶۰ درصدی در پی شهادت شهید مهدی فخری زاده دانشمند هسته‌ای کشورمان خود را نشان داده بود؛ اراده و قاطعیتی که طرف غربی را در واپسین روزهای توافق تهران- آژانس به تکاپو واداشته به آن امید که دست‌کم با تمدید کوتاه‌مدت توافق بتوانند در دور پنجم مذاکرات، برجام را احیا کنند.
انتهای پیام/۴۱۵۵/
انتهای پیام/
